2 पतरस 2 - नाहाली

जुठा हिकाडणारे

¹ ज्या प्रकारे ता माणहामाय जुठा भविष्यवक्ता एता, ता प्रकारे तोम्रो माय पुण जुठा शिक्षक एती, जें नाश करणारा विद्वंसक पाखंडी तान मोनानहोस लिकाडील पुण केरती, एने ता स्वामीची तान केरता तान मोल लीईल हि नाकार केरती, एने आपणो जीवाह लागीच विनाशात टाकीन लेती.

² जुलुम इही तान सारकोस ठेग पणा केरती, ज्यानस कारणाने सत्यान मार्गान निंदा केरील जाह.

³ ते लाभ जाखो वातू माड्योहो तुमूह आपणो लाभान काहाकाय बोणावूह, एने जी दण्डान आज्ञा तां पोर पेल्ला तारीन एय गीया हि तान नावामाय काय भी टाइम नाहं, एने तानकेरीन खेतेम उगलो नाहं.

⁴ काहाकाय कि जेवी बोगवानान ता स्वर्गदूताना तान केरता पाप किरील ताह सुळील नाहं, पुण नरकात मोकलीन आधाराम कुंडाम टाकीन आपील काहाकाय कि न्यायान दिह ताहवोर बांधील मेलील हि;

⁵ एने प्राचीन युगान जगाह पुण नाहं सुळील नाहं तर भोक्ती हीन जगा महाजल प्रलय मोकलना, पुण धार्मिकतान पोरचारक नोहा हेरी आठ माणहाह वोचाडीन लीईल;

⁶ एने सदोम एने गमोराच्या नगराला विनाशाआ ओहलो दण्ड आपील कि ताह भस्म केरीन राखेत मेलावीन आपील काहाकाय ते आवणारा नेपुजत्लू माणहान शिक्षा केरता एक वार्ता बुणील,

⁷ एने लोट खेरो लागाडले जे अधर्मियांचे अशुद्ध चाल पोयशान जुलुम दुखी एतो सोडीन आपील.

⁸ काहाकाय कि तो खेरो तान हातेच रेयीन तान अधर्मान कामाकेरता पाहून पाहून, एने होयलू प्रत्येक दिह आपणो खेरा मोनाह पिडीत केरतीन एतो.

⁹ तर प्रभु भोक्ताहा परीक्षे मायरीन सोडवि लेणे एने अधर्मीयांना न्यायान दिह ताहवोर दण्डान दशा माय मेलील पुण मालूम एता,

¹⁰ विशेष केरीन ताह जे अशुद्ध अभिलाष्यान पासाण शरीराह नुसार चलतालोन एने प्रभुत्वाला तुच्छ होमोलनु. ते उद्धट, एने एकदम हेते, एने उचो पद वाल्यादा हाजो बक्तो केणु नाहं बियीईन,

¹¹ तेभी स्वर्गदूत जी शेक्ती एने सामर्थ्यान तान तारीन मोठा हि, प्रभुन सुमोर ताह हाजो वात केयीन दोष नाहं लागाळ.

¹² पुण हे माणहे निर्बुद्ध जनावाराहोस तुल्य हि, जे देराय जाणे एने नाश एणेन केरता पुण एय गीयो हि; एने ज्या वातू ओलोखने नाहं तान विषय माय दिहीराह वाईट एने हाजो केणु, ते आपणो सोडीलोताहा माय स्वतान चेडिन जातेह.

¹³ दिहीरान बाक्तो केरणारान बद्दल ताणुच बाक्तो एय. तान दिह दिहा मोज्यामारणे केरणेन हाजो लागीह. हे कलंक एने दोष हि; ताहेरया ते तुमरे हेरी खाणु, पीणु, ते आपणे फायरीन मेजवान्यु खातालु तेवी मौज्या केरणू.

¹⁴ तान डोंला माय व्यभिचार बोहील हि, एने ते पाप केरील वोगर उबरी शकत नाहं. चंचल मोन वाल्यादा फोसाळील लेनो, तान मोनाह लोभ केरणेन अभ्यास एय गीयो हि; ते शैतानाचे सोराह हि.

¹⁵ ते हेल्लीच मार्गाला सोडीन बहकून गीया हि, बौरान सोरो बिलामाच्या मार्गापोर आवीन गीया हि, जाह अधर्मने मोजरी प्रिय मानना;

¹⁶ पुण तान अपराधान विषय माय उल्लघन आपील गीया, न्याओर कि मुका गोदडा माणहा च्या बोलिल ता भविष्यवक्त्याला आपणो गाडो तारीन उबराखणे.

¹⁷ ते माणहे उगाली वावडी, एने वादलावा उगाडल्यु धुके हेते; तान केरता अनंत आंधाराम ओगोयो ठेराव्यू गीया हि.

¹⁸ ते वाया घमंडीच्या वातू केरीन केरीन ठेग पणाच्या कामान द्वारे, ता माणहाह शारीरिक वासना माय फोसाळील लेनो जे भटकलेल्यां मायरीन ऐवी निकली गीयो हि.

¹⁹ ते ताह हाजो केरणेन वायदो तर केरणू, पुण आपुच भ्रष्टतेचे दास हि; काहाकाय का जी माणुह ज्यान टाकायतरीयील हि, तो तानकेरीन दास बोणावीन जाथू.

²⁰ ताहेरया तो प्रभु एने उद्धार केरथू यीशु मसीहान ओलखातीन द्वारे जगान जुदाजुदा प्रकारची अशुद्धता तारीन वाचीन गीया, एने उन्जू तामाय फसित हाराइत गीया, तर तान पासणली दशा पेल्ला तारीन वाईट होगगोयो गीयी हि.

²¹ काहाकाय का धार्मिकता मार्गान काही ओलखिल तान केरता तान पेक्षा हाजो मेलीन गीया हि कि ताह ओलखिन, ता पवित्र आज्ञा अनफड पोशा जातेह जे ताह होपील गीया एता.

²² तापोर हि म्हण हाजी बोहणे, चिताआपणो छाटकि एने उघंलावील हि पेररेना मुनडी गारामाय लेडणार पोशा निकलीन जाती.