2 कुरिंथीयो 11 - नाहाली

पौलुस एने जुठा प्रेरित

¹ जर तुमूह मारी जारिक मूर्खपणा सहन केरीन लीईल हि तर कोलाक हाजो एय गीयो हि; होव, मारा सहन केरीन ली.

² काहाकाय मी तुमरेबाराम बोगवानान धुन लागाळ रेणे, तानकेरीन मी एकुच एदम्या हेरी तुमरी मांगणी लागडी हि, का तुमूह पवित्र कुवारीन होस मसीहाह होपबोगवानान.

³ पुण मी बिणे का जोहलो गेयळेक हुसाररी से हवाला फासाडील एता, तोहोलोच तुमरो मोनान ता शरणतेने एने पवित्रतेने जे मसीहाहेर्यो एणेन जुवी कां, भ्रष्ट किरील जाहू नाहा.

⁴ जर कूण तान आहने आवीन कूण दिहीरा यीशुन पोरचार केरुहू, ज्यान पोरचार आमु किरील नाहाताहा कूण दिहीराह आत्मा तुमु जुडी, जो पेल्लो जुडना नाह एतो; एने उंजू दिहिरी सुवार्ता होमलणार जीला तुमूह पेल्ला मानणनये नाह एता, तर ताह तुमूह सहन केरीन लेनो.

⁵ मी तर होमजाडणु हि कि मी काल्लोबी वातून वोडेवोडे प्रेरिताहून थोडो नाहं हि.

⁶ जर वास्तवामाय हिकणे हि, तेभी पुण ज्ञानामाय नाहं. आमु ज्याह प्रत्येक वातून आखा प्ररकारान तुमरीकेरता प्रकट किरील हि.

⁷ काय यामाय मी काही पाप किरील कि मी तुमूह बोगवानान सुवार्ता लीन होमलावीन; एने स्वताह बुंदे किरील कि उचो एणेन जुवी?

⁸ मी दिहीरा कलीसियान माय लुटील, म्हणजे मी ताफायरीन मंजुरी लीईल म्हणजे तुमरी सेवा केरूह.

⁹ एने ताहेरया मी तुवाहेर्यो एतो एने माहु थोडो एनी, तर मी कुणीपूर हि वोज टाकील, नाहं कारण बायाक मासेदोनिया आवीन मारी गिरीज पुरो केरील; एने मी प्रत्येक वातून स्वताह तुमरे पोर वोज बोणणेन रोकील, एने थोबाडीन रेहू.

¹⁰ जर मसीहान खेरोपणा मारामाय हि तर अखया देशाम कुनुस माहु आवो गर्वापासून उभराखील नाहं.

¹¹ काहा? काय मी तान केरता मी तुमूह प्रेम केरतीन नाहं? बोगवानान हे मालूम हि कि मी प्रेम करने.

¹² पुण जे मी करने, तोज केरतीन रेईन कि जे माणहे संधी होद्णु ताह मी संधी सापडे आपण्यू, नाहीम्हणजे ज्या वातून ते गर्व केरणू, तामाय ते आमरेहोस एणेन जुवी.

¹³ कारण इही माणहे ठेगणे प्रेरित, एने हुदील काम केरणारा, एने मसीहान प्रेरितांचा रूप देरणारे हेते.

¹⁴ हि काही आश्चर्याची वात नाहं कारण शैतान स्वताह पुण ज्योतीमय स्वर्गदूताचा रूप पेरणु करने.

¹⁵ तान केरता जर तान दास पुण धार्मिक सेवाकेरणाराह रूप लेय, तर काही मटली वात नाहं, पुण तान शेवेट तान कामापुररीन एय.

प्रेरितान रूपामाय पौलुसान दुख बोगणो

¹⁶ मी पोशा किथु, कि कूण माहु मूर्ख होमजू; नाहा नापून मूर्ख होमजाडीन मारा सहन केरीन ली, म्हणजे जारिक मी पुण गर्व केरूह सेकु.

¹⁷ आवो बेधडक डामर्यो जे काही मी किथे, ते प्रभुन आज्ञेने नाहं पुण होमजू मूर्ख पणानेच किथे.

¹⁸ जेहीकाय जास्तीहोस माणहे शरीराप्रमाणे गर्व केरणू, तर मी पुण गर्व केरुहू.

¹⁹ तुमूह तर समजदार एईन आनंदमाय गांडा सहन केरीन लेनो.

²⁰ काहाकाय जेहीकाय तुमूह कूण दास बोनाडीन लेनो, केव्ही खाइन जाथू, केव्ही फ्साविल्यो लेणे केव्ही स्वताह मोठा बोनाडीन लेणे, केव्ही तुमरो मुयापूर थापड देय, तर तुमूह सहन केरीन लेनो.

²¹ मारा केणे अनादरान रितीवरच हि, होमजू आमु जानकेरता अशक्तासारखे एता. पुण ज्या कायताहा वातून कूण हिमंत केरतीन मी गांडाह किथे, तर मी पुण हिमंत करने.

²² काय ते इब्रानी हेते? मी पुण हि. काय तोज इस्राएल हेते? मी पुण हि. काय तोज अब्राहामान वंश हेते? मी पुण हि.

²³ काय तोज मसीहान दास हेते मी गाडोनहोस किथे मी ताउगेरीन ओगाण हि! जादा मेहनत केरणेम; पोशा पोशा कैद होनारो; फटकाखान्यू; टायमाटायमापोर मोरणेन केरता.

²⁴ पाच वेळा मी यहूद्यांन आथान एकोणचाळीस फरके खाले.

²⁵ तीन वेळा मी बेत खाले; एक वेळा मारपुर डीगुडदी केरणेम आवा; तीन वेळा जहाज, जीपोर मी चीढील एतो, तुटगियो गीयी; एक रातदीही मी समुद्रा माय काडीन.

²⁶ मी वेल टाइम जात्र; नदी दुखनेमाय; डाकुंन जेखम; आपणो जातीन जखमानहोस; डोगोओ जखमामाय; समुद्राम जखमामाय; झुठो बायाकामाय दिहरी जातीन जखमामाय रेणू.

²⁷ मेहनत एने मेहनतीमाय टायमाटायमापूर; जागेहे रेणू; बुखो तिहलागीलहि; वेळ टाइम उपास केरनेमाय; जडामाय; उगाडामाय रेणें;

²⁸ एने दिहीरा वातूह सोडीन ज्यान वर्णन मी केरतीन नाहं, आखा कलीसियाची चिंता मी प्रत्येक एक दिह माहु दाबिल हि.

²⁹ कुणीन अशक्त पणाने मी अशक्त एता नाहं? कूण ठोकर खाइताहा मारो जीव दुखिल नाहं?

³⁰ जर गर्व केरणेन जरुरी हि, तर मी आपणो अशक्त पणान वातुपोर गर्व केरुहू.

³¹ प्रभु यीशुन बोगवान एने आबुक जो कायम धन्यवादीत हि, मालूम हि कि मी ठेगणे बोलीह नाहं.

³² दमिष्कमाय हाथीतास राजापरत जो बळवो एतो, माहु देरणे केरता दामिश्काच्या नगरापोर जागतालो बोहाडील एतो,

³³ एने मी टोपलामाय बोहाडीन खिडकीमायरीन आथापुररीन उतरीन गीयो, एने तान हातामायरीन वाचीन गीयो.