1 योहान 2 - नाहाली

मसीह आपणो मद्दगार

¹ हे मार सोरा, मी ज्याह वातू तुमु तान केरता लेखतेलु हि कि तुमु पाप नाह केरणू; एने जर कूण पाप केरूह, तर पिता आमारो साहायक हि, म्हणजे खेरो यीशु मसीह;

² एने तोच आमरा पापांन क्षमा हि, एने केवळ आमुज नाहं तर आखा जगान पापाहा पुण.

³ जर आमु आज्ञाना माणने, तर ज्यान आमु ओलखिन लेहु कि आमु ज्याह ओलखिन लीईल हि.

⁴ जो कूण हे किथे, “मी ताह ओलखिन लीईल हि” एने तान आज्ञाह नाहं मानत, तो झुठो हि एने तामाय सत्य नाहं.

⁵ पुण जो कूण तान वचनान होस चालती, तामाय खेरी खेरीच बोगवानान प्रेम सिद्ध एय गीयो हि. यान आमु ओळखणे कि आमु तामाय हि:

⁶ जो कूण हे किथे कि मी तामाय रेणे, ताह जुविकाय कि तुमूह पुण ओहलाच चालती तोहोलोच तो ईच्छा एतो.

नोवाली आज्ञा

⁷ हे प्रिय, मी तुमूह काल्ली नोवालो आज्ञा नाहं लेखित, पुण ती जुनो आज्ञा जी आरंभापासून तुमूह जुडी एती; ती जुनो आज्ञा ते वचन हि ज्याह तुमूह होमलील हि.

⁸ तेभी पुण मी तुमूह नोवालो आज्ञा लेखथूह, एने हे ताणुच एने तुम्रेमाय खेरो ठरतलो; कारण कि आधारोनाह सारखो ता जातेह एने सत्यान उजालो ऐवी चमकेन लागिल हि.

⁹ जो कूण हे इच्छितो कि मी उजालो हि तास आपणो बायाकहे-यो वैर मेली, तो ऐवी ताहवोर आंधारामुज हि.

¹⁰ जो कूण आपणो बाहाकपुर प्रेम मेली तो उजालाम रेणे, एने ठोकर खाण्यू नाहं.

¹¹ पुण जो कूण आपणो बाहाकपुर राग मेली तो अंधकारामाय हि एने आंधाराम चालीह. एने ओळखतेह नाहं कि कां जात हि, केरीन काय आंधाराम तान डोला आंधलाह केरीन आपील हि.

¹² हे सोरा, मी तुमूह जानकेरता लेखथु हि कि तान नावान तुमरो पाप क्षमा एय गीयो हि.

¹³ हे वडीलांनो, मी तुमूह जानकेरता लेखणे हि कि जो पेल्ला तारीन हि. तुमूह ताह ओलखणु जुवान्या, मी तुमूह तान केरता लेखत्लू हि कि आवो तुमूह ता दुष्टावर जय मिळवणे हि. हे सोरांन मी तुमूह जानकेरता लिखील हि कि तुमूह पिताला ओलखिल हि.

¹⁴ हे डायाला, मी तुमूह जानकेरता लिखील हि जे पेल्ला तारीन हि तुमूह ताह ओलखिल हि. हे जुवान्या, मी तुमूह जानकेरता लिखील हि कि तुमूह ताकेत वालो होवो, एने बोगवानान वचन तुम्रेमाय बोणावीन रेणेन, एने तुमूह ता दुष्टावर जय मिलवील हि.

संसारा हेरी प्रेम मा केरू

¹⁵ तुमूह नाह पुण जगा एने नाहं जगापूर एने जगामावाला वातू पुर बिडारापूर प्रेम ठेवा. कधी कूण जगा प्रेम मेलीतर, तामाय पितान प्रेम नाहं हि.

¹⁶ कारण कि जे काही जगामाय हि, म्हणजे शरीरान अभिलाषा एने डोलान अभिलाष एने जीवनाम खत, ते आबाक फायरीन नाहं पुण जगान हि.

¹⁷ जगान एने तान अभिलाषा दुयू नाहीशी एयन जातेह, पुण जो बोगवानान ईच्छापूर चलील तो कायम बोणावीन रेंय.

मसीह-विरोधी

¹⁸ हे सोरा, ज्यो आखरी टाइम हि; एने जोहलो तुमूह होमलील हि का मसीह विरोधी आवूह हि, तान नुसार ऐवी पुण जुलुम जन मसीह विरोधी उठीन उबरीयेल रेणा हि; जानकेरता आमु ओळखणे कि फासाडी टाइम हि.

¹⁹ ते निकलीन जातेह तर आमरोज फायरीन, पुण आमरेमायलो नाहं एता; कारण कि केध्दीह ते आमरा विच मायल्या रेणा हि, तर आमरा हेरी रेणा हि; पुण निकलीन जानकेरता गीया कि हे प्रकट एय कि आखा आमरे माय वालो नाहं हि.

²⁰ एने तुमरो ते तो पवित्र अभिषेक एयील हि, एने तुमूह आखो सत्य मालूम हि.

²¹ मी तुमूह जानकेरता नाहं लेखिलकाय तुमूह सत्याह नाहं ओळखतेह, पुण जानकेरता कि ताहुच ओलखते एने जानकेरता कि कूण ठेगणे, सत्यान उखीररीन हि.

²² झुठो कूण हि? केवळ तो जो यीशु मसीह एणेन केरता नाह ओलखणे; एने मसीह विरोधी तोच हि, जो पितान एने सोरान नकार केरूह.

²³ जो कूण मुलाचा नकार करने तान आहने आबोक पुण नाहं: जो सोराह मानीन लेणे तान आहने आबोक पुण हि.

²⁴ जे काही तुमूह आरंभापासून होमलील हि, तोज तुम्रेमाय बोणावीन रेंय; तर तुमूह पुण सोरामाय एने आबाक माय बोणीन रेंहु.

²⁵ एने ज्यान तास आमरेहेर्यो वायदो केरील हि ते अनंत जीवन हि.

²⁶ मी आवो वातू तुमूह तान विषय माय लिखील हि, जे तुमूह बहकायील;

²⁷ पुण तुमरो ते अभिषेक जे ताफायरीन किरील गीया हि, तुम्रेमाय बोणावीन रेणे; एने तुमूह ज्यान योजना नाहं कि कूण तुमूह हिकाडू, नापून जोहलो ते अभिषेक जो ताफायरीन किरील गीयो हि तुमूह आखा वातू हिकाडील, एने तो खेरो हि झुठो नाहं; एने जोहलो तास तुमूह हिकाळनेल हि तोहोलोच तुमूह तामाय रेतेह.

²⁸ शेवेट: हे सोरा, तामाय रीवू कि ताहेरया तो प्रकट एय तर आमूह धेर्य एय, एने आमु तान आवनेबुखी तान सुमोर लाजवौय नाय.

²⁹ जर तुमूह ओलकतेह, कि तो खेरो हि, तर हे पुण ओलकतेह कि जो कूण खेरला काम करने तो त्याजे जेन्मोलिईल हि.