1 कुरिंथीयो 3 - नाहाली

कालीसियामाय द्लबंदी

¹ हे बायहो, मी तुवाहे-यो ज्या प्रमाणे वात केर शक्योनाह जोहलो आत्मिक माणहाहे-यो, पुण जोहलो शारीरिक माणहाहे-यो एने ताहे-या जें मसीहात सोराच हेते.

² मी तुमूह दुध पिवाडील, जेवण आपील नाहं; कारण तुमूह ताह खाहय नाह शकते; ऐवी ताहवोर तुमूह खाय शकते नाहं,

³ काहाकाय ऐवी ताहवोर शारीरिक हेते, तान केरता कि ताहेरया तुमरे माय डाह एने लेढाय हि तर काय तुमूह शारीरिक नाहं? एने काय माणहान रीतीमाय चालतो नाहं?

⁴ काहाकाय जेवी एक किथे, “मी पौलुसान हि, एने दिहरो मी, अप्पुलोसान हि” तर काय तुमूह माणुह नाहं?

⁵ “अप्पुलोस काय हि? एने पौलुस काय हि? फक्त दास ज्यानस मार्फत तुमूह विश्वास किरील, जोहलो आखाह प्रभुने आपील.”

⁶ मी लागाडील अप्पुलोस सिंचल, पुण बोगवानान वोडावियो.

⁷ तान केरता नाहं कि लागाडणार काय हि एने नाहं सिंचणारा, पुण बोगवानान आखा काय हि जो वोधावनारो हि.

⁸ लागाडणार एने सिंचन केरणारा ज्या दुयू एकुच हेते; पुण प्रत्येक माणुह आपणाच मेहनतान आपणी मोजरी कामावी.

⁹ काहाकाय आमु बोगवानान कामकेरणारे हेते; तुमूह बोगवानान खेत एने बोगवानान बोणाविल हेते.

¹⁰ बोगवानान ता कृपेने अनुसार जे माहु आपील हि, मी बुद्धिमान राजमिस्र्या सारखा पाया टाकील, एने दिहीरा तापोर राद्दा मेली. पुण प्रत्येक व्यक्तीने होमंबालीन रिजी कि तो तापोर कोहलो बांधकाम करने.

¹¹ काहाकाय तो पायो जो यीशु मसीह हि, ताह सोडीन कूण दिहरो पायो नाह टाक सकीत

¹² जर कूण आवो पायापोर होनो केव्ही चांदी केव्ही मोलवान दिगुड केव्ही लाकडो केव्ही खेड केव्ही भूहटान काम केरू,

¹³ तर प्रत्येक काम उघड एय; काहाकाय तो दिह केह, तान केरता कि तो अग्निबारोबर प्रगट एय एने ती आगठो प्रत्येकान कामाकेरता पारकलु कि ते इही हि.

¹⁴ ज्यान काम पायापोर स्थिर बोणावीन रेंय, ताह मोजरी जुडी.

¹⁵ जर कुणान काम बोलीन जाहू, तर तो तान तोटा एय; पुण तो स्वताह वोचील जाहो पुण हेलगतालो बाहेर पोड्ल्याहोस.

¹⁶ काय तुमूह मालूम नाहं कि तुमूह बोगवानान मंदिर हि, एने बोगवानान आत्मा तुमरे माय रेणे?

¹⁷ जर कूण बोगवानान मंदिराम नाश केरुहू तर बोगवान ताह नाश केरुहू; काहाकाय बोगवानान मंदिर पवित्र हि, एने ते तुमूह हि.

¹⁸ कूण स्वताह फोसाडी लेहु मा. जर तुमुमायवालो कूण आवो जगाम स्वताह ज्ञानी समजी, तर तो मूर्खपणा ज्ञानी एय जाहू.

¹⁹ काहाकाय आवो जगान ज्ञान बोगवानान आहने मूर्ख हेते जोहलो लिखील हि, “तो हुशार माहुउ तान चतुरामाय फोसाड देणे.”

²⁰ “प्रभु एने ओवतो ज्ञानवानाचे विचार मालूम हि ते वाया हेते.”

²¹ तामुळे माणहेच काय भी गर्व केरूह नाहा, काहाकाय आखा काही तुमरो हि:

²² काय पौलुस, काय अप्पुलोस, काय कैफा, काय जग, काय जीवन, काय मृत्यू, काय वर्तमान, काय भविष्य, आखा काही तुमरो हि,

²³ एने तुमूह मसीहान हेते, एने मसीह बोगवानान हि.