1 कुरिंथीयो 13 - नाहाली

प्रेम आखामरीन हाजो मार्ग

¹ जर मी माणुह एने स्वर्गदूतान भाषा केह एने प्रेम केरूह नाह, तर मी ठणठण केरणार पितलो, एने झनझनारी छाज हि.

² एने जर मी भविष्यवाणी केरुहू, एने आखो राज एने आखा प्रकारान ज्ञानाह समजी, एने माहु न्याओर पुरो विश्वास हि कि मी डोंगराह हेरकावू पुण प्रेम केरुहू नाहं, तर मी कायीच नाहं.

³ जर मी आपणी आखा संपती गारीबांह आपील आपण्यू केव्ही आपणा शरीर जुडणेकेरिन आपील आपण्यू, एने प्रेम केरुहू नाहं, तर माहु कायीच फायदा नाहं.

⁴ प्रेम धीर देरणारे हि, एने कृपाळू हि, प्रेम कुयराये केरतीन नाहं; प्रेम आपणी प्रशंसा केरतीन नाहं, एने फुगणे नाहं,

⁵ तो अधर्मने चालीह नाहं, एने वाईट ला ईच्छा केरतीन नाहं, एने राग लागी नाहं, एने वाईट मानत नाहं,

⁶ अधर्मने कामांन आनंद एता नाहं, पुण सत्याने आनंदित एतो.

⁷ तो आख्यू वातू सहन केर लेणे, आख्यू वातू पुर विश्वास करने, आखी वातून आशा मेल्ने, आखी वातू माय धीर देरणे.

⁸ प्रेम काहा हि रद्द एता नाहं; भविष्यवाणी रेंय, तर निवरीन जाहू, भाषा रेंय तर निकलीन जाहू; ज्ञान रेंय, तर समाप्त एय जाहू.

⁹ कारण आमरा ज्ञान आर्दो हि, एने आमरी भविष्यवाणी पुण आर्दो हि;

¹⁰ पुण ताहेरया आखा सिद्ध आवूह तर आर्दो नष्ट एय जाहू.

¹¹ ताहेरया मी सोरो एतो, तेवी सोरान होस बोलीह एतो, सोरासारखू मोन एता, सोरानगीत समझ एता; पुण ताहेरया मी डावालु एनो तर सोराह वातू किन आपील.

¹² ऐवी आमूह आरसामाय साफ दिसत नाहं, पुण तीबोखे सामने सामने देखणार सोमजी; मारा ज्ञान आर्दो हि, पुण ता टाइम इही पुरो पणे ओलखु, तोहोलोज मी ओलखिल गीयो हि.

¹³ पुण ऐवी विश्वास, आशा, प्रेम आवो तीन वातूह रीन हेते पुण आवो आखा मायरीन प्रेम मोठा हि.