यशैया 16 - नेवाः बाइबल

मोआबयात तसकं दुःख जूगु

¹ सेलां मरुभूमिया उखेपाखे यरूशलेमया पर्वतया देशया शासकया निंतिं कोसेलिकथं भ्‍याःचात छ्व।

² स्‍वँपाखें लिना छ्वया थुखे उखे ब्‍वयाजुयाच्‍वंपिं झंगःत थें मोआबया शहर शहरयापिं मिसात अर्नोन खुसि सिथय् थुखे उखे जुयाः पियाच्‍वंगु दु।

³ इमिसं यहूदाया मनूतय्‌त धाल, “जिमिसं छु यायेगु? सल्‍लाह बियादिसँ! न्‍हिनय् तसकं तांन्‍वयाच्‍वंबलय् सिचुकेत सिमां किचः ब्‍यु थें जिमित रक्षा यानादिसँ। जिपिं शरण काःवइपिं खः। जिपिं सुपिलेत थाय् बियादिसँ। अले जिमित सुनां नं लुइके मफयेमा।

⁴ मोआबं पितिनाहःपिं छिकपिंनापं हे च्‍वनेमा। इमित नाश याइपिनिपाखें बचय् यानादिसँ।” क्‍वत्‍यला तइपिं व नाश याइपिनिगु अन्‍त जुइ अले क्‍वत्‍यलीपिं व नाश याइपिं देशं तनावनी।

⁵ परमेश्‍वरं दाऊदया सन्‍तानपाखें छम्‍ह जुजु पलिस्‍था यानादी। अले वं दया मायां व विश्‍वास यायेबहः कथं शासन याइ। वं न्‍यायया रक्षा अले धार्मिकताया ज्‍या जुक्‍व हथासं याइ।

⁶ मोआबया घमण्‍डया बारे जिमिसं न्‍यनागु दु, इपिं गुलि तःधंसू व फुइँ यायेमाःपिं खः धकाः नं जिमिसं स्‍यू तर इमिगु व फुक्‍क फुइँ व्‍यर्थ खः।

⁷ अथे जुयाः मोआबीत थःपिनिगु दुःखकष्‍टया कारणं ख्‍वयेमाली। इपिं सकलें मोआबया निंतिं विलाप याइ अले कीर-हरेशेतया किसमिसया ज्‍वाँय्‌या निंतिं छिमिसं ख्‍वख्‍वं बिलाप या।

⁸ हेश्‍बोनया बुँ व सिब्‍माया दाखमा नं सुकूचिन। जाति जातिया शासकतय्‌सं इमिगु बांबांलाःगु फुक्‍क दाखया कचात तुतिं न्‍हुत्तुन्‍हुल। छुं ई न्‍हापा अनया दाखमात याजेर तक थ्‍यंगु खः अले मरुभूमि थ्‍यंक हे न्‍यनावंगु खः। उकिया मुखू न्‍यनावनाः मृत सागर पुलाः उखे थ्‍यंकः हे वन।

⁹ अथे जुयाः जि सिब्‍माया दाखमाया निंतिं याजेर ख्‍व थें ख्‍वये। हे हेश्‍बोन, हे एलाले, जिगु ख्‍वबिं छन्‍त प्‍याकाबी। छंगु पाकय् जूगु फलत व बालीया लसताया सः मवये धुंकल।

¹⁰ आः प्‍याःगु बुँया निंतिं लय्‌ताय् माःगु मदु। दाखक्‍यबय् सुं हा सः दइ मखु, अले म्‍ये नं हालाः हइ मखु, अले दाखया गालय् दाख नं तिसी मखु। छाय्‌धाःसा जिं इमिगु लसताया सः दिकाबियागु दु।

¹¹ अथे जुयाः जिगु नुगः मोआबया निंतिं अले जिगु मन कीर-हरेशेतया निंतिं बिनाया सः थें ख्‍वख्‍वं दुखं च्‍वनी।

¹² मोआबया मनूत प्रार्थना यायेत च्‍वय् पुजा यायेगुथाय् वनाः ज्‍यालगय् मजूगु प्रार्थना यायां इपिं थाकय् जुइ तर उकिं इमित छुं भिं जुइ मखु।

¹³ मोआबया निंतिं परमप्रभुं न्‍हापा हे धयादीगु वचन थ्‍व हे खः।

¹⁴ तर आः परमप्रभुं धयादी, “छुं ईया निंतिं जक हयातःम्‍ह च्‍यलं ल्‍याःखा थें, थनिं स्‍वदँ लिपा मोआबया गौरव व वया मनूतय्‌त क्‍वह्यंकीगु जुइ। इपिं मध्‍ये कम जक मनूत बचय् जुइ अय्‌नं इपिं बल्‍लाइ नं मखु।”