हबकूक 2 - नेवाः बाइबल1 जि पिवाच्वनेगु किल्लाय् हे दनाच्वने, जि थः हे पखलय् दनाच्वने। वय्कलं जितः छु धयादी व जिं स्वया हे च्वने। जिगु कचकचया छु लिसः बियादी व जिं स्वये। परमप्रभुया लिसः 2 अले परमप्रभुं जिगु लिसलय् धयादिल, “जिं धयागु खँ पौलय् बांलाक च्व, बुखँ हइपिन्सं थ्व खँ बांलाक ब्वने खनी। 3 थ्व दर्शन लिपाया निंतिं खः। थुकिं लिपा जुइगु खँ धाइ, अले थ्व मखुगु खँ जुइ मखु। थ्व खँ पूवनेगु लिपा लाःसां थ्वयात पियाच्वनी, छाय्धाःसा थ्व धात्थें हे पूवनी, अले लिपालाइ मखु। 4 “स्व! व घमण्डी मनूयात! वयागु इच्छा हनेबहः मजू, तर धर्मीत धाःसा परमेश्वरयात याःगु इमिगु विश्वासं हे म्वाइ। 5 धात्थें हे मनूतय्त दाखमद्यं ध्वखा बी, व तःधंछुया जुइ अले व गुबलें याउँक च्वने फइ मखु, छाय्धाःसा व चिहान थें लोभी खः। व मृत्यु थें गुबलें लुधनी मखु। वं दक्व जात जतितय्त थःथाय् मुंकी, अले दक्व मनूतय्त कुनी। मभिं मनूतय्गु नाश 6 “छु इपिं दक्वसिनं थथे धयाः वयागु विरोधय् हिमस्याइ ला अले लाय्मबूइ ला, “‘खुँयागु मालताल मुंकीम्ह व लाकाहःगु मालतालं धनी जुइम्हय्सित धिक्कार! वं गुबलय् तक अथे याइ?’ 7 छु छंगु त्याय् कयातःपिं मनूत दना मवइ ला? इमिसं छन्त मख्याइ ला? अनंलि छ इमिगु शिकार जुइ। 8 छं जात जातितय्त लुतय् याःगु दु, अथे जुयाः ल्यंदुपिं मनूतय्सं छन्त लुतय् याइ। छं मनूतय्गु हि हाय्कूगु दु, अले छं देशत व शहरत व उकी च्वंपिं दक्वसित भज्यंक नाश याःगु दु। 9 “धिक्कार दु वयात, गुम्हं अन्याय यानाः कमय् याःगुलिं थःगु छेँ दय्की। वयागु छेँ तःजाःगु थासय् दय्की गुकिं यानाः नाश जुइगुपाखें सुरक्षा जुइ। 10 छं यक्व मनूतय्त नाश यायेगु ग्वःसा ग्वःगु दु। छं थःगु छेँयात मछालापुइका थःगु जीवनयात त्वःतल। 11 पःखाःया ल्वहंत तकं हे छंगु विरोधय् हाली, सिँयागु धलिंनं सः लिथ्वया वइ। 12 “धिक्कार दु वयात, गुम्हं स्याये पालीगु हिं शहर दय्की, अधर्म यानाः नगर पलिस्था याइ। 13 दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे यानादीगु मखु ला? मनूतय्सं याःगु ज्या ला मिइ सिँ वांछ्वयेगु थें जक खः, जात जातितय्सं यक्व ज्या याइ तर ज्यालगे जुइ मखु। 14 छाय्धाःसा समुद्र लखं जाः थें पृथ्वी परमप्रभुया महिमाया ज्ञानं जाइ। 15 “धिक्कार दु वयात, सुनां जःलाखःलातय्त दाखमद्य त्वंकी थःगु तमय् वया वं इमित अय्लाःगुलुत जुइत करंकाकी थथे वं इमिगु नांगासू स्वयाः इमित लज्या चाय्के फइ। 16 थथे याइम्हय्सित मान व इज्जतया थासय् मछालापूं जाइ। आः छंगु पा वःगु दु! छं नं मद्य त्वँ अले छंगु नांगांसू खनेदयेमा! परमप्रभुया जःपा ल्हाःया ख्वला छन्थाय् वःगु दु, अले छंगु मान व इज्जत मछासुं त्वःपुइ। 17 छं लेबनानया जंगलयात पालाः स्यंकल, आः छन्त पाला स्याइ। छं अन च्वंपिं गुँपशुतय्त भज्यंक नाश याःगुलिं हे छंके तसकं भय वइ। छाय्धाःसा छं मनूतय्गु हिबाः वय्कल, छं देशत व शहरत व उकी च्वंपि दक्वं भज्यंक नाश यात। 18 “मनूतय्सं कियाः दय्कातःगु मूर्तिया छु मू दु धकाः? वा मखुगु खँ ल्हायेगु स्यनीगु धातुया मूर्तिया छु मू दु धकाः? कारिगरं थःगु ल्हातं दय्कुम्हसिके भलसा तइ। वं ज्यालगे मजूगु मूर्तित दय्की, व मूर्तिं न्ववाये फइ मखु। 19 धिक्कार वयात, सुनां सिँयात थथे धाइ, ‘म्वाना वा!’ अय् न्ववाय् मफुगु ल्वहं, ‘दँ!’ छु व मूर्तिं छिमित छुं खँ स्यने फइ ला? व ला लुँ व वहलं भुनातःगु दु, उकी सासः हे मदु।” 20 तर परमप्रभु ला थः पवित्र देगलय् दी। फुक्क पृथ्वी वय्कःया न्ह्यःने सुम्क च्वनेमा। |
© 2024 Nepal Bible Society, Newa Christian
Literature Center and Wycliffe Bible Translators, Inc.
Wycliffe Bible Translators, Inc.