Przysłów 12 - Nowa Biblia Gdańska

¹ Ten, kto miłuje napomnienie – miłuje wiedzę; a kto nienawidzi przygany – jest bezmyślnym.

² Dobry zyskuje upodobanie u WIEKUISTEGO; lecz potępia On podstępnego człowieka.

³ Człowiek nie utwierdzi się niegodziwością; lecz korzeń sprawiedliwych się nie zachwieje.

⁴ Dzielna kobieta jest koroną swojego męża; ale niczym zgnilizna w jego kościach – gnuśna.

⁵ Zamysły sprawiedliwych są wymierzone ku prawości; knowania niegodziwych ku szalbierstwu.

⁶ Mowy niegodziwych to czyhanie na krew; sprawiedliwych ocalają ich usta.

⁷ Złoczyńcy bywają powaleni, więc ich nie będzie; ale dom sprawiedliwych się utrzyma.

⁸ Mąż bywa chwalony w miarę swojego rozumu; a kto jest przewrotnego serca, popadnie w pogardę.

⁹ Lepiej temu, który się sam uniża, chociaż posiada sługę, niż temu, co się panoszy, chociaż brakuje mu chleba.

¹⁰ Sprawiedliwy dba o życie swojego bydlęcia, a wnętrze niegodziwych jest srogie.

¹¹ Kto uprawia swą rolę nasyci się chlebem; lecz bezmyślnym jest ten, co ugania się za marnościami.

¹² Niegodziwy tęskni za połowem złych; ale korzeń sprawiedliwych wyda swój plon.

¹³ W uchybieniu ust jest sieć dla złoczyńcy, lecz sprawiedliwy unika biedy.

¹⁴ Z plonu swych ust każdy nasyca się dobrem; a o czym świadczą ręce człowieka – to bywa mu oddane.

¹⁵ Droga głupiego wydaje mu się prawą; a mądry słucha rady.

¹⁶ Gniew głupca objawia się niezwłocznie; jednak mądry ukrywa zniewagę.

¹⁷ Kto mówi rzetelnie – świadczy o sprawiedliwości; lecz fałszywy świadek głosi matactwo.

¹⁸ Niejeden mówi jakby kłuł mieczem; a mowa mędrców niesie ukojenie.

¹⁹ Mowa prawdy utrzyma się na wieki, ale kłamliwy język tylko na mrugnięcie oka.

²⁰ Ułuda prowadzi serce tych, co knują zło; a pewna radość dla tych, co doradzają pokój.

²¹ Żadne nieszczęście nie spotka sprawiedliwego, a niegodziwi przesyceni są niedolą.

²² Ohydą dla WIEKUISTEGO są kłamliwe usta; a ci, co dochowują wierności, dostępują Jego upodobania.

²³ Wrażliwy człowiek tai swą wiedzę, a serce głupców wygłasza swą niedorzeczność.

²⁴ Ręka skrzętnych będzie panować, a opieszała stanie się hołdowniczą.

²⁵ Troska w sercu człowieka je gnębi, ale życzliwe słowo je pociesza.

²⁶ Więcej niż bliźni posiada sprawiedliwy, a droga niegodziwych wyprowadzi ich na tułactwo.

²⁷ Opieszałość nie złowi sobie zdobyczy, ale pilny człowiek posiada cenny skarb.

²⁸ Na drodze sprawiedliwych jest życie, a kierunek tej ścieżki to nieśmiertelność.