غزل غزلها 6 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دختران اورشلیم

¹ ای زیباترین در میان زن‌ها، محبوبت کجا رفته است؟ جایش را به ما بگو تا برویم و همراه تو پیدایش کنیم.

محبوبه

² محبوب من به باغ خود رفته است تا گلّۀ خود را در میان گُل‌های خوش‌بو بچراند و سوسن‌ها را بچیند.

³ من از آنِ محبوب خود هستم و محبوبم از آنِ من است. او گلّۀ خود را در میان سوسن‌ها می‌چراند.

غزل پنجم محبوب

⁴ ای عشق من، تو مانند شهر تِرصَه، زیبا و مانند اورشلیم، زیبا‌روی هستی. تو همچون لشکری با پرچم‌های برافراشته، باهیبت هستی.

⁵ به‌سوی من نگاه نکن، زیرا چشمانت مرا جادو می‌کنند. موهای پُرپشتت مانند گلّهٔ بُزهایی است که از کوه جِلعاد پایین می‌آیند.

⁶ دندان‌های تو به سفیدی گوسفندانی هستند که تازه شسته شده باشند و همگی بی‌نقص و مرتّب هستند.

⁷ گونه‌های تو در پشت روبندت مانند دو نیمهٔ انار است.

^8-9 در بین شصت ملکه و هشتاد زنِ حرم‌سرا و دختران بی‌شمار، کسی مثل کبوتر من بی‌عیب و کامل پیدا نمی‌شود. او دختر دلبند و یگانهٔ مادر خود است. دختران جوان وقتی او را می‌بینند، او را تحسین می‌کنند و ملکه‌ها و زنان حرم‌سرا او را ستایش می‌کنند،

¹⁰ و می‌پرسند: «این کیست که مثل سپیدۀ صبح، تابان است، مانند مهتاب، قشنگ و همچون آفتاب، درخشان و پُرشکوه همچون پرچم‌دارانی با پرچم‌های رنگارنگ.»

¹¹ من به میان درختان بادام رفتم تا نهال‌های کوچک را در وادی ببینم و ببینم که آیا تاک‌های انگور شکوفا شده و درختان انار گل کرده‌اند.

¹² به خود می‌لرزم، تو مرا نسبت به عشق همانند ارّابه‌رانی که به جنگ می‌رود، مشتاق نموده‌ای.

دختران اورشلیم

¹³ بازآی، بازآی، ای دختر شولمی تا ما تو را هنگامی‌که می‌آیی تماشا کنیم. چرا می‌خواهید دختر شولمی را تماشا کنید، چنان‌که گویی بین دو لشکر می‌رقصد؟