غزل غزلها 1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ زیباترین غزل‌های سلیمان.

غزل اوّل محبوبه

² مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است.

³ رایحهٔ عطرهایت چه خوشبو است! نام تو رایحه مطبوع عطرها است؛ بنابراین دختران عاشق تو می‌شوند.

⁴ مرا از پی خود بکِش؛ بیا تا با هم بشتابیم؛ ای پادشاه، مرا به حجلهٔ خویش ببر تا با هم خوش باشیم. تو مایهٔ شادی و نشاط ما هستی؛ ما عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم؛ به‌جا است که همه تو را دوست داشته باشند.

دختران اورشلیم محبوبه

⁵ ای دختران اورشلیم، من سیه‌چرده، امّا زیبا هستم، همچون چادر‌های قیدار و پرده‌های زرّین بارگاه سلیمان.

⁶ به‌خاطر رنگ پوستم این‌چنین به من خیره نشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانده است. برادرانم بر من خشمگین بودند و مرا به نگهبانی تاکستان‌ها گماشتند، و من نتوانستم از تاکستان بدن خود مراقبت کنم.

⁷ ای عشق من، به من بگو که گلّه‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا باید در بین گلّه‌های دوستانت به‌دنبال تو بگردم؟

محبوب

⁸ ای زیباتر از تمام زن‌ها، اگر نمی‌دانی، رد پای گلّه‌ها را دنبال کن و بُزغاله‌هایت را در کنار چادر‌های چوپانان بچران.

⁹ محبوبۀ من، تو همچون مادیان‌های ارّابۀ فرعون، زیبا هستی.

¹⁰ گونه‌های سیاه تو چهره‌ات را می‌آرایند و جواهرات، گردنت را زینت می‌دهند.

¹¹ ما برایت گردنبند طلا، مرصع به نقره می‌سازیم.

محبوبه

¹² پادشاه من بر بستر خود آرمیده و رایحهٔ عطر من همه‌جا را پُر کرده است.

¹³ محبوب من در بستر سینه‌هایم، همچون مُرّ، عطر خوش‌بو دارد.

¹⁴ محبوب من مانند گُل‌های وحشی است که در باغ‌های «عِین‌جِدّی» می‌رویند.

محبوب

¹⁵ ای محبوبۀ من، تو چقدر زیبا هستی؛ چشمان تو همانند کبوتر زیبا است.

محبوبه

¹⁶ عزیز من، تو واقعاً جذاب و دوست‌داشتنی هستی. چمن‌های سبز، بستر ما،

¹⁷ و درختان سدر و صنوبر، سایبان ما هستند.