رومیان 8 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

زندگی پیروزمندانه به‌وسیلهٔ روح خدا

¹ پس دیگر برای کسانی‌ که در اتّحاد با مسیح عیسی به سر می‌برند، هیچ محکومیّتی وجود ندارد،

² زیرا فرمان حیات‌بخش روح‌القدس که در اتّحاد با مسیح عیسی یافت می‌شود، مرا از فرمان گناه و مرگ آزاد کرده است.

³ آنچه را که شریعت به علّت ضعف طبیعت نفسانی انسان نتوانست انجام دهد، خدا انجام داد. او پسر خود را به‌شباهت انسان گناهکار فرستاد تا قربانی گناه انسان شود، و به‌این‌وسیله جریمهٔ محکومیّت گناه انسان پرداخته شد.

⁴ خدا چنین کرد تا احکام شریعت به‌وسیلهٔ ما که دیگر گرفتار طبیعت نفسانی خود نیستیم، بلکه مطیع روح خدا می‌باشیم، به‌جا آورده شود.

⁵ زیرا کسانی‌ که بر‌ طبق خواهش‌های نفس زندگی می‌کنند، در فکر چیزهای نفسانی هستند، ولی کسانی ‌که مطیع روح خدا هستند، در فکر چیزهای روحانی می‌باشند.

⁶ عاقبتِ دلبستگی به امور نفسانی، مرگ و عاقبتِ پیروی از امور روحانی، حیات و آرامش است.

⁷ زیرا دلبستگی به امور نفسانی دشمنی با خدا است، کسی که تفکّر نفسانی دارد، در دشمنی با خدا زندگی می‌کند. چنین شخصی از شریعت خدا اطاعت نمی‌کند و درواقع نمی‌تواند اطاعت کند.

⁸ پس انسان‌های نفسانی نمی‌توانند خدا را خشنود سازند.

⁹ امّا شما نه طبق امیال نفسانی، بلکه طبق روح زندگی می‌کنید، اگر در‌واقع روح خدا در شما ساکن است. هرکه روح مسیح را ندارد، از آن مسیح نیست.

¹⁰ امّا اگر مسیح در وجود شما ساکن است، حتّی اگر بدن شما به علّت گناه محکوم به مرگ باشد، روح خدا به شما حیات می‌بخشد، چون شما کاملاً نیک محسوب شده‌اید.

¹¹ اگر روح خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، در وجود شما ساکن باشد، همان‌طور که او را پس از مرگ زنده گردانید، به‌وسیلهٔ همان روح‌القدس که در شما ساکن است، به جسم فانی شما هم حیات خواهد بخشید.

¹² پس ای برادران من، ما مدیونیم، امّا نه به طبیعت نفسانی خود و نه به پیروی از خواهش‌های نفس.

¹³ زیرا اگر مطابق طبیعت نفسانی خود زندگی کنید، خواهید مرد. امّا اگر به یاری روح خدا، اعمال نفسانی را بکُشید، خواهید زیست.

¹⁴ زیرا کسانی ‌که به‌وسیلۀ روح خدا هدایت می‌شوند، فرزندان خدا هستند.

¹⁵ چون آن روحی که خدا به شما داده است، شما را برده نمی‌سازد تا باز در ترس بسر برید، بلکه آن روح شما را فرزندان خدا می‌گرداند، و ما به‌وسیلهٔ آن روح در پیشگاه خدا فریاد می‌زنیم: «اَبّا، ای پدر!»

¹⁶ روح خدا با روح ما با هم شهادت می‌دهند که ما فرزندان خدا هستیم.

¹⁷ و چون فرزندان او هستیم، پس وارثان نیز هستیم، یعنی وارثان خدا و هم‌ارث با مسیح؛ و چون در رنج‌های مسیح شریک هستیم، در جلال او نیز شریک خواهیم شد.

جلال آینده

¹⁸ به عقیدۀ من درد و رنج کنونی ما ابداً با جلالی که در آینده برای ما آشکار می‌شود، قابل مقایسه نیست.

¹⁹ تمامی خلقت با اشتیاق فراوان در انتظار ظهور فرزندان خدا به سر می‌برد.

²⁰ زیرا خلقت نه به ارادۀ خود بلکه به خواست خدا دچار بیهودگی شد تا این امید باقی بماند

²¹ که روزی خود آفرینش از بندگی فساد آزاد گردد و در آزادی پُرشکوه فرزندان خدا سهیم شود.

²² زیرا می‌دانیم که تمامی آفرینش تا زمان حاضر از دردی مانند درد زایمان می‌نالد.

²³ نه‌تنها خلقت بلکه ما نیز که روح خدا را به‌عنوان نوبر عطایای خدا دریافت کرده‌ایم، در درون خود می‌نالیم و در انتظار آن هستیم که خدا ما را به فرزندی پذیرفته کلّ بدن ما را آزاد سازد.

²⁴ زیرا با چنین امیدی بود که ما نجات یافتیم؛ امّا امیدی که برآورده شده باشد، دیگر امید نیست. چه کسی در انتظار چیزی است که قبلاً آن‌ را یافته است؟

²⁵ امّا اگر در امید چیزی هستیم که هنوز نیافته‌ایم، با صبر منتظر آن می‌شویم.

²⁶ به همین طریق روح خدا ما را در عَین ضعف و ناتوانی یاری می‌کند، زیرا ما نمی‌دانیم چگونه باید دعا کنیم. امّا خود روح خدا با ناله‌هایی ‌که با کلمات نمی‌توان بیان کرد، برای ما شفاعت می‌کند،

²⁷ و او که قلب‌های انسان را تفتیش می‌کند، از نیّت روح آگاه است؛ چون روح‌القدس مطابق ارداۀ خدا برای مقدّسین شفاعت می‌کند.

²⁸ ما می‌دانیم همه‌‌چیز برای خیریّت آنانی که خدا را دوست دارند و به حسب ارادۀ او خوانده شده‌اند، با هم در کارند.

²⁹ زیرا خدا آنانی را که از پیش می‌شناخت از قبل برگزید تا به شکل پسر او درآیند و تا پسر، نخستین برادر در میان ایمان‌داران بسیار باشد.

³⁰ او کسانی را که قبلاً برگزیده بود، به‌سوی خود خوانده است و خوانده‌شدگان را کاملاً نیک محسوب کرد و آنانی را که نیک محسوب کرد، جاه و جلال بخشید.

محبّت خدا در عیسای مسیح

³¹ پس با توجّه به این واقعیّت‌ها چه بگوییم؟ اگر خدا پشتیبان ما است، کیست که بر ضد ما باشد؟

³² آیا خدایی که پسر خود را دریغ نداشت بلکه او را در راه همۀ ما تسلیم کرد، با بخشیدن او همه‌‌چیز را با سخاوتمندی به ما نخواهد بخشید؟

³³ چه کسی برگزیدگان خدا را متّهم خواهد کرد؟ خود خدا آنان را نیک شمرده است!

³⁴ پس کیست که بتواند آنان را محکوم سازد؟ آیا عیسی مسیح؟ به هیچ‌وجه! مسیح عیسی مُرد و دوباره زنده شد و اکنون در دست راست خدا برای ما شفاعت می‌کند!

³⁵ کیست که ما را از محبّت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا پریشانی یا جفا یا گرسنگی یا تُهی‌دستی یا خطر و یا شمشیر قادر است ما را از مسیح جدا سازد؟

³⁶ چنان‌که نوشته شده است: «به‌خاطر تو تمام روز با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را چون گوسفندانی که به کشتارگاه می‌روند، به‌حساب می‌آورند»

³⁷ با وجود همۀ این چیزها، به‌وسیلهٔ او که ما را دوست داشت، پیروزی ما کامل می‌شود.

³⁸ زیرا یقین دارم که نه موت و نه حیات، نه فرشتگان و نه ریاست‌های بشری، نه پیشامدهای امروز و نه وقایع آینده، نه قدرت‌های آسمانی

³⁹ و نه بلندی و نه پستی و خلاصه هیچ‌چیز در تمام آفرینش نمی‌تواند ما را از محبّت خدا که در خداوند ما عیسای مسیح است، جدا سازد.