رومیان 5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

نتایج نجات

¹ بنابراین چون از راه ایمان نیک شمرده شده‌ایم، از صلح با خدا که به‌وسیلهٔ خداوند ما عیسای مسیح برقرار گردید، بهره‌مند هستیم.

² به‌وسیلهٔ ایمان به مسیح ما وارد فیض الهی شده‌ایم، فیضی که در آن پایداریم و نه‌تنها به امید شراکتی که در جلال خدا داریم شادی می‌کنیم،

³ بلکه در زحمات خود نیز شاد هستیم. زیرا می‌دانیم که زحمت، بردباری را ایجاد می‌کند

⁴ و بردباری موجب می‌شود که شخصیّت ما ساخته شود، و این شخصیّت امید را می‌آفریند.

⁵ این امید هیچ‌وقت ما را مأیوس نمی‌سازد، زیرا محبّت خدا به‌وسیلهٔ روح‌القدس که به ما عطا شد قلب‌های ما را فراگرفته است.

⁶ زیرا در آن هنگام که هنوز ما درمانده بودیم، مسیح در زمانی ‌که خدا معیّن کرده بود، در راه بی‌دینان جان سپرد.

⁷ به‌ندرت می‌توان کسی را یافت که حاضر باشد برای یک شخص نیکو از جان خود بگذرد، اگرچه ممکن است کسی به‌خاطر یک شخص خیرخواه جرأت قبول مرگ را داشته باشد.

⁸ امّا خدا محبّت خود را نسبت به ما کاملاً ثابت کرده است، زیرا در آن هنگام که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح به‌خاطر ما مرد.

⁹ پس ما که با ریختن خون او کاملاً نیک شمرده شدیم، چقدر بیشتر به‌وسیلهٔ خود او از غضب خدا رهایی خواهیم یافت!

¹⁰ زیرا وقتی ما با خدا دشمن بودیم، او با مرگ پسر خویش دشمنی ما را به دوستی تبدیل کرد، پس حالا که دوست او هستیم، چقدر بیشتر حیات مسیح باعث نجات ما خواهد شد!

¹¹ نه‌تنها این، بلکه ما به‌وسیلهٔ خداوند ما عیسای مسیح که ما را دوست خدا گردانیده، در خدا شادی می‌کنیم.

آدم و مسیح

¹² گناه به‌وسیلهٔ یک انسان به جهان وارد شد و این گناه، مرگ را به‌ همراه آورد. درنتیجه، چون همه گناه کرده‌اند، مرگ همه را دربرگرفت.

¹³ قبل از شریعت، گناه در جهان وجود داشت، امّا چون شریعتی در بین نبود، گناه به‌حساب نمی‌آمد.

¹⁴ باوجوداین، بازهم مرگ بر انسان‌هایی که از زمان «آدم» تا زمان موسی زندگی می‌کردند، حاکم بود حتّی بر آنانی که گناهشان مانند خطای آدم نبود، آدم که نمونۀ آن کسی است که می‌بایست بیاید.

¹⁵ امّا بخشش الهی با گناهی که به‌وسیلهٔ آدم به جهان وارد شد قابل مقایسه نیست. درست است که بسیاری به‌خاطر گناه یک نفر مردند، امّا چقدر بیشتر فیض خدا و بخششی که از فیض آدم دوّم یعنی عیسای مسیح ناشی شده، به فراوانی در دسترس بسیاری گذاشته شده است.

¹⁶ همچنین نمی‌توان آن بخشش خدا را با نتایج گناه یک نفر یعنی «آدم» مقایسه کرد، زیرا در نتیجۀ آن نافرمانی، انسان محکوم شناخته شد، حال آنکه بخشش خدا پس از آن‌همه خطاها، باعث رستگاری انسان گردید.

¹⁷ به‌ سبب نافرمانی آن یک نفر و به‌خاطر او مرگ بر بشر حاکم شد، امّا چقدر بیشتر همۀ کسانی‌که فیضِ فراوان خدا و بخشش رایگان نیکی مطلق او را در عیسای مسیح دریافت کرده‌اند، در حیات زندگی خواهند کرد.

¹⁸ پس همان‌طور که یک گناه موجب محکومیّت همۀ آدمیان شد، یک عملِ کاملاً نیک نیز باعث رستگاری و حیات همه می‌باشد.

¹⁹ و چنان‌که بسیاری در نتیجۀ بی‌اطاعتی یک نفر، گناهکار گشتند، همان‌گونه، بسیاری هم در نتیجۀ اطاعت یک نفر، کاملاً نیک محسوب خواهند شد.

²⁰ شریعت آمد تا گناه افزایش یابد، امّا جایی‌که گناه افزایش یافت، فیض خدا به‌مراتب بیشتر گردید.

²¹ پس همان‌طور که گناه به‌وسیلهٔ مرگ، حکمرانی می‌کند، فیض خدا نیز به‌وسیلهٔ نیکی ‌مطلق فرمانروایی می‌کند و ما را به‌وسیلهٔ خداوند ما عیسای مسیح به حیات جاودان هدایت می‌کند.