مکاشفه 8 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

مُهر هفتم

¹ هنگامی‌که برّه، هفتمین مُهر را گشود، حدود نیم ساعت در آسمان سکوت برقرار شد

² و من دیدم که هفت شیپور به هفت فرشته‌ای که در پیشگاه خدا ایستاده بودند، داده شد.

³ در این وقت فرشته‌ای دیگر آمد و پیش قربانگاه ایستاد. او بُخورسوز طلایی به دست داشت و مقدار زیادی بُخور به او داده شد تا به‌ همراه دعاهای همۀ مقدّسین، بر قربانگاه طلایی جلوی تخت تقدیم نماید.

⁴ دود بُخور از دست آن فرشته همراه با دعاهای مقدّسین به پیشگاه خدا بالا رفت.

⁵ فرشته، بُخورسوز را برداشته آن‌ را از آتش قربانگاه پُر ساخت و آن‌ را بر سطح زمین افکند. آنگاه رعدوبرق و صدای مهیبی برخاست و زمین لرزید.

نواختن شیپورها

⁶ آنگاه هفت فرشته‌ای که هفت شیپور به دست داشتند، آماده شدند تا در آن‌ها بدمند.

⁷ اوّلین فرشته در شیپور خود دمید و تگرگ و آتش آمیخته با خون بارید و بر روی زمین فروریخت، یک‌سوّم زمین و یک‌سوّم درختان و همۀ گیاهان سبز سوختند.

⁸ دوّمین فرشته در شیپور خود دمید. چیزی مانند کوهی مشتعل به دریا افکنده شد و یک‌سوّم دریا به خون مبدّل گردید

⁹ و یک‌سوّم موجودات زندهٔ دریا مُردند و یک‌سوّم کشتی‌های غرق گشتند.

¹⁰ سوّمین فرشته در شیپور خود دمید و ستارۀ بزرگی مانند مشعلی سوزان از آسمان بر روی یک‌سوّم رودخانه‌ها و چشمه‌های آب افتاد.

¹¹ نام آن ستاره اَفْسَنتین بود. یک سوّمِ آب تلخ شد و بسیاری از مردم به علّت آب‌های تلخ مُردند.

¹² سپس چهارمین فرشته در شیپور خود دمید. چنان ضربه‌ای به یک‌سوّم خورشید و یک‌سوّم ماه و یک‌سوّم ستارگان وارد شد که یک‌سوّم آن‌ها نور خود را از دست دادند؛ یک‌سوّم روز و همچنین یک‌سوّم شب تاریک شد.

¹³ آنگاه من عقابی را دیدم که در آسمان پرواز می‌کرد و با صدای بلند می‌گفت: «وای، وای، وای بر ساکنان زمین، زیرا که هم‌اکنون سه فرشتۀ دیگر در شیپورهای خود خواهند دمید.»