مکاشفه 4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

پرستش در عالم بالا

¹ پس از آن نگاه کردم و در آسمان دری گشاده دیدم و همان صدایی که در آغاز شنیده بودم، صدایی مانند شیپور به من ‌گفت: «بالا بیا، و من آنچه را که باید بعدازاین رُخ دهد به تو نشان خواهم داد.»

² در همان لحظه روح خدا مرا فراگرفت و دیدم که در آسمان تختی قرار داشت و بر روی آن تخت کسی نشسته بود

³ که همچون جواهراتی مانند یشم و عقیق می‌درخشید و در گرداگرد تخت، رنگین‌کمانی بود به درخشندگی زُمرّد.

⁴ در پیرامون این تخت بیست و چهار تخت دیگر بود و روی آن‌ها بیست و چهار پیر نشسته بودند. آن‌ها لباس سفید به تن و تاج زرّین بر سر داشتند.

⁵ از آن تخت برق ساطع می‌شد و غرّش و رعد شنیده می‌شد. در جلوی تخت، هفت مشعل سوزان می‌سوخت. این‌ها هفت روح خدا هستند.

⁶ همچنین در برابر تخت، دریایی شیشه‌ای که مانند بلور بود دیده می‌شد. در اطراف و در چهار گوشۀ تخت، چهار موجود زنده قرار داشت که بدن آن‌ها از هر طرف پُر از چشم بود.

⁷ اوّلی مانند شیر بود، دوّمی مانند گوساله، سوّمی صورتی مانند صورت انسان داشت و چهارمی مانند عقابی بود که در حال پرواز باشد.

⁸ هریک از این چهار موجود زنده شش بال داشت و بدن آن‌ها از هر طرف پُر از چشم بود و روز و شب پیوسته می‌سراییدند: «قدّوس، قدّوس، قدّوس، خداوند، خدای قادر مطلق که بود و هست و می‌آید.»

⁹ هر وقت این موجودات زنده آن تخت‌نشین را که تا ابد زنده است، تجلیل و تکریم و شکر می‌کنند،

¹⁰ آن بیست و چهار پیر در برابر تخت‌نشین که تا ابد زنده است سجده می‌کنند و او را می‌پرستند و تاج‌های خود را در جلوی تخت او نهاده می‌گویند:

¹¹ «ای خداوندْ خدای ما، تنها تو شایسته‌ای که صاحب جلال و حرمت و قدرت باشی، زیرا تو همه‌‌چیز را آفریدی و به ارادۀ تو، همه‌چیز هستی و حیات یافت.»