مکاشفه 21 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

آسمان و زمین جدید

¹ آنگاه آسمانی جدید و زمینی جدید دیدم. زیرا آن آسمان و زمینِ نخست درگذشت و دیگر دریایی وجود نداشت.

² شهر مقدّس یعنی اورشلیم جدید را دیدم که از آسمان از جانب خدا، مانند عروسی که برای شوهرش آراسته و آماده شده باشد، به زیر می‌آمد.

³ از تخت صدای بلندی شنیدم که می‌گفت: «اکنون مسکن خدا در میان آدمیان است و او در بین آنان ساکن خواهد شد و آنان قوم او، و او خدای آنان خواهد بود.

⁴ او هر اشکی را از چشمان آن‌ها پاک خواهد کرد. دیگر از مرگ و غم و گریه و درد خبری نخواهد بود، زیرا چیزهای قدیم درگذشته است.»

⁵ سپس آن تخت‌نشین گفت: «اکنون من همه‌‌چیز را نو می‌سازم.» و به من گفت: «این را بنویس زیرا این سخنان، راست است و قابل‌ اعتماد.»

⁶ او به من گفت: «تمام شد! من 'الف' و 'ی'، ابتدا و انتها هستم. این است امتیاز کسی‌ که پیروز شود؛ من به آنکه تشنه است از آب چشمۀ حیات، رایگان خواهم بخشید.

⁷ هرکه پیروز شود این همه را از من به ارث خواهد برد: من خدای او خواهم بود و او فرزند من.

⁸ امّا سزای ترسویان، بی‌ایمانان، فاسدان، آدم‌کُشان، زناکاران، جادوگران، بُت‌پرستان و همهٔ دروغ‌گویان دریاچه‌ای مشتعل از آتش و گوگرد خواهد بود. این است مرگ دوّم.»

اورشلیم جدید

⁹ آنگاه یکی از آن هفت فرشته که هفت پیاله پُر از هفت بلای آخر را به دست داشت، آمد و به من گفت: «بیا، من عروس یعنی همسر برّه را به تو نشان خواهم داد.»

¹⁰ او مرا در روح به فراز کوه بسیار بلندی برد و شهر مقدّس اورشلیم را به من نشان داد که از آسمان، از نزد خدا به زیر می‌آمد.

¹¹ این شهر، با جلال خدایی و مانند جواهری گران‌بها می‌درخشید؛ آن مانند یشم بود و به‌روشنی بلور.

¹² دیوار بزرگ و بلندی با دوازده دروازه داشت که بر آن‌ها دوازده فرشته بود و بر دروازه‌ها، نام‌های دوازده طایفۀ بنی‌اسرائیل نقش بسته بود.

¹³ سه دروازه به جانب مشرق بود، سه دروازه به جانب شمال، سه دروازه به جانب جنوب و سه دروازه به جانب مغرب.

¹⁴ دیوار شهر بر دوازده سنگ بنا شده بود و بر آن سنگ‌ها، نام‌های دوازده رسول برّه نوشته شده بود.

¹⁵ فرشته‌ای که با من سخن می‌گفت، متری زرّین در دست داشت تا شهر و دیوارش و دروازه‌هایش را با آن اندازه بگیرد.

¹⁶ شهر به شکل مربّع و پهنا و درازایش یکسان بود؛ اندازۀ آن با متری که در دست داشت، دو هزار و چهارصد کیلومتر بود. درازا و پهنا و بلندیش برابر بود.

¹⁷ دیوارش به بلندی شصت و پنج متر بود، یعنی با مقیاس‌های انسانی که آن فرشته به کار می‌برد.

¹⁸ دیوارش از یشم ساخته شده بود. خود شهر از طلای ناب و مانند شیشه، شفّاف بود.

¹⁹ سنگ‌هایی که دیوارهای شهر بر آن‌ها بنا شده بود، به انواع گوهرها آراسته شده بود. نخستین سنگ بنا از یشم بود، دوّمی لاجورد، سوّمی عقیق سفید، چهارمی زمرّد،

²⁰ پنجمی عقیق سرخ، ششمی عقیق جگری، هفتمی زبرجد سبز، هشتمی یاقوت کبود، نهمی یاقوت زرد، دهمی عقیق سبز، یازدهمی فیروزه و دوازدهمی لعل بنفش بود.

²¹ دوازده دروازۀ آن شهر از دوازده مروارید بود و هر دروازه از یک مروارید ساخته شده بود. خیابان شهر از طلای ناب و مانند شیشه، شفّاف بودند.

²² در شهر معبدی ندیدم، زیرا معبدش خود خداوند، خدای قادر مطلق و برّهٔ مقدّس بود.

²³ شهر نیازی به خورشید و ماه ندارد که بر آن بتابد؛ زیرا شکوه خدا بر آن نور می‌دهد و برّه چراغ آن است.

²⁴ در نور او ملّت‌ها زندگی خواهند کرد و پادشاهان زمین همۀ شکوه خود را به آنجا خواهند آورد.

²⁵ دروازه‌های شهر، در روز بسته نخواهد بود و شب در آنجا وجود نخواهد داشت.

²⁶ عزّت و جلال ملل به آنجا خواهد آمد،

²⁷ امّا هیچ ناپاکی وارد آن نخواهد شد و نه کسی‌ که گفتارش ناراست و کارهایش زشت و پلید است؛ فقط آن کسانی‌ که نامشان در دفتر حیات برّه نوشته شده است، به آن وارد می‌شوند.