مکاشفه 19 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ پس از این وقایع، صدایی مانند فریاد گروهی کثیر در آسمان شنیدم که می‌گفتند: «هَلِلویاه! نجات و جلال و قدرت از آن خدای ما است!

² زیرا داوری‌های او راست و عادلانه است! او فاحشۀ بزرگ را که با زناکاری خود زمین را آلوده می‌ساخت، محکوم کرده و انتقام خون بندگان خود را از او گرفته است.»

³ آن‌ها بار دیگر گفتند: «آمین هَلِلویاه! دود سوختن آن شهر بزرگ تا ابد از او برمی‌خیزد.»

جشن عروسی برّه

⁴ آن بیست و چهار پیر و چهار موجود زنده در برابر خدایی که بر تخت نشسته بود، به خاک افتادند و او را عبادت نموده گفتند: «آمین. هَلِلویاه!»

⁵ آنگاه از تخت صدایی آمد که می‌گفت: «ای تمام بندگان او و ای ترسندگان او، از کوچک و بزرگ، خدای ما را سپاس گویید.»

⁶ آنگاه صدایی شنیدم که مانند صدای گروهی عظیم و صدای آب‌های بسیار و غرّش شدید رعد بود که می‌گفت: «هَلِلویاه! خداوند، خدای ما، خدای قادر مطلق سلطنت می‌کند!

⁷ شادی و وجد کنیم و جلال او را بستاییم، زیرا زمان جشن عروسی برّه رسیده است؛ عروس او خود را آماده ساخته است

⁸ و با لباسی از کتان ظریف پاک و درخشان ملبّس شده است.» کتان ظریف، همانا کارهای نیک مقدّسین است.

⁹ سپس فرشته به من گفت: «این را بنویس: خوشا به حال کسانی‌ که به ضیافت عروسی برّه دعوت شده‌اند.» و افزود: «این‌ها کلام حقیقی خدا است.»

¹⁰ در پیش پای او به خاک افتادم تا او را عبادت کنم، امّا او به من گفت: «نه، چنین نکن! من نیز خادمی هستم مانند تو و ایمان‌داران دیگر که به عیسای مسیح شهادت می‌دهند؛ خدا را پرستش کن!» زیرا شهادت عیسی با الهام روح داده می‌شود.

ظهور پادشاه پادشاهان

¹¹ آنگاه آسمان را گشوده دیدم. اسب سفیدی در آنجا بود که نام سوارش امین و حقّ بود. او با عدالت، داوری و جنگ می‌کند.

¹² چشمانش مانند شعلۀ آتش بود، تاج‌های بسیار بر سر داشت و نامی بر او نوشته بود که هیچ‌کس جز خودش نمی‌توانست آن‌ را بفهمد.

¹³ او ردایی آغشته به خون بر تن داشت. نام او «کلمۀ خدا» است.

¹⁴ لشکریان آسمان که سوار بر اسب‌های سفید و ملبّس به لباس‌های کتان پاک و درخشان بودند، به‌دنبال او می‌رفتند.

¹⁵ از دهانش شمشیر تیزی بیرون می‌آمد تا با آن ملّت‌ها را بزند. او با عصای آهنین بر آن‌ها حکومت خواهد کرد و چرخُشت شراب خشم و غضب خدای قادر مطلق را لگدمال خواهد کرد.

¹⁶ بر ردا و ران او عنوان «شاه شاهان و خداوند خداوندان» مرقوم شده بود.

¹⁷ آنگاه فرشته‌ای را در آفتاب ایستاده دیدم که با صدای بلند به همۀ پرندگانی که در میان آسمان در حال پرواز بودند می‌گفت: «بیایید و برای ضیافت بزرگ خدا جمع شوید

¹⁸ و گوشت پادشاهان و فرماندهان و جنگ‌آوران، گوشت اسبان و سواران آن‌ها، گوشت همۀ آدمیان از برده تا آزاد، و از بزرگ تا کوچک را بخورید.»

¹⁹ آنگاه آن حیوان وحشی و پادشاهان زمین و لشکریان آن‌ها را دیدم که جمع شده‌اند تا با اسب‌سوار و لشکریانش جنگ کنند.

²⁰ حیوان وحشی و نبی دروغین که در حضور او معجزات بسیار کرده بود، هر دو گرفتار شدند. نبی دروغین با معجزات خود کسانی را که علامت حیوان وحشی را بر خود داشتند و پیکرۀ او را عبادت کرده بودند، فریفته بود. هردوی آن‌ها زنده به داخل دریاچۀ آتش و شعله‌های گوگردی آن افکنده شدند.

²¹ لشکریان آن‌ها با شمشیری که از دهان اسب سوار بیرون آمده بود، کُشته شدند و همۀ پرندگان از گوشت آنان سیر شدند.