مکاشفه 16 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

جام‌های خشم خدا

¹ آنگاه صدای بلندی از معبد شنیدم و آن صدا به هفت فرشته گفت: «بروید و هفت جام خشم خدا را بر زمین بریزید.»

² پس فرشتۀ نخست رفت و جام خود را بر زمین ریخت و زخم‌های دردناک و زشتی بر بدن مردمانی که نشان حیوان وحشی را به خود داشتند و پیکره‌اش را می‌پرستیدند، پدیدار گشت.

³ فرشتۀ دوّم جام خود را به دریا ریخت و دریا به خونی مانند خونِ انسان مُرده مبدّل شد و همۀ جانداران دریا مردند.

⁴ فرشتۀ سوّم جام خود را بر رودها و چشمه‌ها ریخت و آن‌ها به خون مبدّل گشتند.

⁵ آنگاه شنیدم که فرشتۀ مسئول آب‌ها می‌گفت: «تو در داوری‌های خویش عادل هستی، تویی آن قدّوس که هستی و بوده‌ای.

⁶ آنان خون مقدّسین و خون انبیا را ریختند؛ پس تو به آنان خون داده‌ای تا بنوشند، زیرا مستحق آنند.»

⁷ و از قربانگاه صدایی شنیدم که می‌گفت: «آری، ای خداوند! خدای قادر مطلق، داوری‌های تو عادلانه و حقّ است!»

⁸ فرشتۀ چهارم جام خود را بر خورشید ریخت و خورشید اجازه یافت تا با گرمای خود آدمیان را بسوزاند.

⁹ مردم چنان از شدّت حرارت خورشید سوختند که به نام خدایی که قدرت این بلایا را در دست دارد، کُفر می‌گفتند و توبه نکردند، و او را تمجید ننمودند.

¹⁰ فرشتۀ پنجم جام خود را بر روی تخت حیوان وحشی ریخت و قلمرو او در تاریکی فرو‌رفت، و آدمیان از عذاب زبان‌های خود را گاز می‌گرفتند

¹¹ و به خدای آسمان به‌خاطر دردها و زخم‌های خویش کُفر می‌گفتند و همچنان از کارهای خود توبه نمی‌کردند.

¹² فرشتۀ ششم جام خود را بر رود بزرگ فرات ریخت و آبش خشک شد تا راه برای آمدن شاهان مشرق زمین باز شود.

¹³ آنگاه دیدم که از دهان اژدها و از دهان حیوان وحشی و از دهان آن نبی دروغین سه روح پلید مانند سه قورباغه بیرون آمدند.

¹⁴ این ارواح، دیوهایی هستند که قدرت انجام معجزات نیز دارند. آن‌ها به سرتاسر جهان می‌روند تا پادشاهان تمام جهان را برای نبرد در روز بزرگ خدای قادر مطلق جمع کنند.

¹⁵ «توجّه کنید! من مثل یک دزد می‌آیم! خوشا به حال کسی‌ که آماده باشد و لباس خود را نگاه دارد تا مبادا عریان راه برود و در انظار مردم رسوا شود!»

¹⁶ پس شیاطین، پادشاهان را در جایی‌که به عبرانی حارمَگِدّون خوانده می‌شود، جمع کردند.

¹⁷ آنگاه فرشتۀ هفتم جام خود را بر هوا ریخت و از معبد و از تخت، صدای بلندی شنیده شد که می‌گفت: «تمام شد.»

¹⁸ و رعدوبرق و صداهای مهیب شنیده شد و زمین‌لرزۀ شدیدی رخ داد که مانند آن در تاریخ بشر هرگز دیده نشده بود.

¹⁹ شهر بزرگ سه پاره شد. شهرهای جهان ویران شدند و خدا کارهای بابِل بزرگ را به‌یاد آورد، و او را مجبور کرد جامی را که از شراب خشم آتشین او پُر بود، بنوشد.

²⁰ جزیره‌ها همه ناپدید و کو‌ه‌ها همه محو شدند.

²¹ دانه‌های تگرگ بسیار بزرگ در حدود چهل و پنج کیلوگرم از آسمان بر سر آدمیان بارید و مردم به‌خاطر این تگرگ خدا را کُفر می‌گفتند، زیرا این بلایی بسیار وحشتناک بود.