اعداد 5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

تطهیر اردوگاه

¹ خداوند به موسی گفت:

² «به بنی‌اسرائیل دستور بده تا هر کسی‌ که بیماری پوستی دارد، یا از او مایع ترشّح می‌شود و کسانی‌ که در اثر تماس با جسد مُرده‌ای ناپاک شده‌اند، از اردوگاه بیرون رانده شوند.

³ این اشخاص چه زن و چه مرد بیرون رانده شوند تا اردوگاهی را که من در آنجا در میان آنان ساکن هستم، ناپاک نسازند.»

⁴ بنی‌اسرائیل طبق دستور خداوند عمل کردند و آن‌ها را از اردوگاه بیرون راندند.

جبران خسارت

⁵ خداوند به موسی گفت:

⁶ «به قوم اسرائیل بگو که هرگاه مرد یا زنی نسبت به من خیانت نموده به کسی خسارت برساند،

⁷ باید به گناه خود اعتراف کند و خسارت کامل به‌اضافه یک‌پنجم به آن‌ شخص بپردازد.

⁸ امّا اگر شخصِ خسارت‌دیده بمیرد و فامیل نزدیکی نداشته باشد تا خسارت به آن‌ها پرداخت شود، آنگاه علاوه بر خسارت، یک قوچ به‌عنوان کفّاره به خداوند به کاهن داده شود.

⁹ همچنین وقتی بنی‌اسرائیل هدیۀ مخصوصی برای خداوند می‌آورند، باید به کاهن بدهند و کاهن آن‌ را برای خود نگاه دارد.

¹⁰ هرآنچه که به خداوند وقف می‌شود، به کاهن تعلّق می‌گیرد.»

زنانی که مورد سوء ظن شوهر خود قرار می‌گیرند

^11-14 خداوند به موسی گفت به بنی‌اسرائیل بگوید: اگر مردی گمان کند که زنش به او خیانت کرده و با مرد دیگری هم‌بستر شده است امّا شاهدی نداشته باشد که زنش را در حین عمل دیده باشد تا غیرت آن مرد برافروخته شود،

¹⁵ آن مرد باید زن خود را با یک کیلوگرم آرد جو که با روغن زیتون یا کُندُر مخلوط نشده باشد، نزد کاهن ببرد، چون این هدیه، هدیۀ بدگمانی است و برای روشن کردن حقیقت تقدیم می‌شود.

¹⁶ کاهن آن زن را به حضور خداوند بیاورد.

¹⁷ آنگاه کمی آب مقدّس را در یک کاسۀ سفالی بریزد و با قدری از غبار کفِ خیمهٔ مقدّس مخلوط کند.

¹⁸ سپس موی بافته آن زن را باز کند و در حضور خداوند هدیۀ بدگمانی را در دست‌های او بگذارد و کاهن با کاسۀ آب تلخِ لعنت، که در دست خود دارد در پیش روی زن بایستد.

¹⁹ آن‌وقت کاهن از آن زن بخواهد که به بی‌گناهی خود قسم بخورد و به او بگوید: «اگر تا زمانی‌‌که زیرِ اقتدار شوهرت بودی با مردِ دیگری هم‌بستر نشده‌ای و ناپاک نشده‌ای، از اثراتِ این آب تلخِ لعنت، مصون خواهی بود.

²⁰ امّا اگر در زمانی‌‌که زیرِ اقتدار شوهرت بودی، مردِ دیگری با تو هم‌بستر شده و ناپاک شده‌ای،

^21-22 خداوند در بین قومت تو را به لعنت خود گرفتارت کند و این آب در شکمت داخل شده آن‌ را متورّم سازد و تو را نازا کند.» و زن بگوید: «آمین! آمین!»

²³ «سپس کاهن این لعنت‌ها را در یک طومار بنویسد و نوشته‌های طومار را در آب تلخ بشوید.

²⁴ قبل از آنکه آب تلخ را به زن بنوشاند که ممکن است باعث درد شدیدی در او گردد،

²⁵ کاهن هدیۀ بدگمانی را از دست زن بگیرد و آن‌ را در حضور خداوند تکان بدهد و بعد بالای قربانگاه بگذارد.

²⁶ آنگاه یک مشت از هدیهٔ غلّه را در بالای قربانگاه بسوزاند و آنگاه آب را به زن بنوشاند.

²⁷ اگر آن زن به شوهر خود خیانت کرده ناپاک شده باشد، این آب در او اثر کرده باعث درد شدیدی می‌شود، شکمش را متورّم می‌سازد و او را نازا می‌کند، و او در بین قوم خود ملعون می‌گردد.

²⁸ امّا اگر ناپاک نشده بلکه پاک باشد، صدمه‌ای نمی‌بیند و می‌تواند صاحب فرزند شود.»

^29-30 این است قانون بدگمانی دربارۀ زنی که شوهرش به او بدگمان شده باشد و در‌آن‌صورت شوهرش او را به حضور خداوند بیاورد تا کاهن مراسم لازم را به‌جا آورد.

³¹ اگر زن گناهکار باشد، سزای گناه خود را می‌بیند، امّا مرد در این مورد بی‌تقصیر است.