اعداد 32 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

طایفه‌های شرق رود اُردن

¹ طایفه‌های رِئوبین و جاد که گلّه‌های بسیاری داشتند، وقتی دیدند که سرزمین یعزیر و جِلعاد برای نگهداری گلّه‌های ایشان جای مناسبی است،

² نزد موسی، اِلعازار کاهن و رهبران رفته گفتند:

³ «این سرزمینی که شامل شهرهای عَطاروت، دیبون، یعزیر، نِمره، حِشبون، اِلِعالِه، شبام، نِبو و بِعون است

⁴ و قوم اسرائیل به کمک خداوند آن‌ را تصرّف کرده است، جای خوبی برای گلّه‌های ما که دامدار هستیم، می‌باشد.

⁵ بنابراین به ما لطف کرده به‌جای سهم ما در آن‌طرف رود اُردن، این سرزمین‌ها را به ما بدهید.»

⁶ موسی به آن‌ها گفت: «آیا روا است که شما اینجا بمانید و سایر برادرانتان به جنگ بروند؟

⁷ چرا می‌خواهید بنی‌اسرائیل را از رفتن به سرزمین آن سوی رود اُردن، که خداوند آن‌ را به آن‌ها داده است، دل‌سرد بسازید؟

⁸ پدران شما نیز هنگامی‌که آن‌ها را از قادش بَرنیع فرستادم تا آن سرزمین را بررسی کنند، همین کار را کردند.

⁹ امّا وقتی به وادی اِشکول رسیدند و آن سرزمین را دیدند، دوباره بازگشتند و بنی‌اسرائیل را از رفتن به سرزمینی که خداوند به آن‌ها بخشیده بود، دل‌سرد ساختند.

¹⁰ در آن روز خشم خداوند افروخته شد و سوگند یاد کرد که

¹¹ همۀ کسانی‌ که از مصر خارج شدند و بیست‌ساله و مسن‌تر هستند، به سرزمینی که وعدۀ آن‌ را به ابراهیم، اسحاق و یعقوب داده بود، وارد نخواهند شد، زیرا آن‌ها خداوند را از صمیم قلب اطاعت نکردند.

¹² تنها کالیب پسر یِفُنّه و یوشع پسر نون بودند که از صمیم قلب از خداوند اطاعت کردند.

¹³ پس خشم خداوند بر قوم اسرائیل برافروخته شد و آن‌ها را مدّت چهل سال در بیابان سرگردان ساخت تا این‌که همۀ آن‌هایی که در مقابل خداوند گناه کرده بودند، هلاک شدند.

¹⁴ حالا شما، نسل گناهکار، جای نیاکان خود را گرفته‌اید و می‌خواهید بر شدّت خشم خداوند بر قوم اسرائیل بیفزایید.

¹⁵ اگر شما بازهم از امر خداوند اطاعت نکنید، او دوباره این قوم را در بیابان ترک می‌کند. آنگاه شما مسئول تباهی آن‌ها خواهید بود.»

¹⁶ پس آن‌ها به موسی گفتند: «ابتدا به ما اجازه بده که در اینجا برای گلّه‌های خود طویله و برای اطفال خود شهرها بسازیم.

¹⁷ آنگاه ما آماده و مسلّح می‌شویم و پیشاپیش بنی‌اسرائیل به آن سوی رود اُردن می‌رویم تا آن‌ها را به مکان ایشان برسانیم. امّا خانوادۀ ما باید در شهرهای مستحکمی که خواهیم ساخت، بمانند تا از ساکنان این سرزمین در امان باشند.

¹⁸ تا تمام بنی‌اسرائیل زمین خود را به دست نیاورند، ما به خانه‌های خود باز نخواهیم گشت.

¹⁹ ما در آن سوی رود اُردن، زمین نمی‌خواهیم، زیرا ما سهم خود را در اینجا، یعنی شرق رود اُردن گرفته‌ایم.»

²⁰ موسی گفت: «اگر به‌راستی می‌خواهید این کار را بکنید، پس در حضور خداوند برای جنگ آماده شوید.

²¹ تمام سپاهیان شما از رود اُردن عبور کنند تا زمانی‌‌که خداوند همۀ دشمنان خود را پراکنده سازد.

²² پس از این‌که آن سرزمین را در حضور خداوند به تصرّف درآوردید، می‌توانید بازگردید، زیرا وظیفۀ خود را در مقابل خداوند و قوم اسرائیل انجام داده‌اید و آن‌وقت سرزمین شرق رود اُردن از جانب خداوند ملکِ شما خواهد بود.

²³ امّا اگر چنین نکنید، در برابر خداوند گناهکار شمرده می‌شوید و به‌یقین گناهتان گریبانگیر شما خواهد شد.

²⁴ حالا بروید و برای کودکان خود، شهرها و برای گلّه‌های خود، طویله بسازید، امّا به آنچه که گفتید باید عمل کنید.»

²⁵ مردم جاد و رِئوبین به موسی گفتند: «ما از امر تو اطاعت می‌کنیم.

²⁶ کودکان، زنان، رمه و گلّه ما در شهرهای جِلعاد می‌مانند.

²⁷ ما همه در خدمت تو و آمادهٔ جنگ هستیم؛ ما از رود اُردن خواهیم گذشت و خواهیم جنگید، همان‌طور که تو دستور دادی.»

²⁸ سپس موسی به اِلعازار کاهن، یوشع پسر نون و رهبران طایفه‌های اسرائیل دستور داده گفت:

²⁹ «اگر مردان طایفه‌های جاد و رِئوبین آماده شدند و همراه شما به آن‌طرف رود اُردن برای خداوند به جنگ رفتند، آن‌وقت پس از آنکه آن سرزمین را تصرّف کردند، باید سرزمین جِلعاد را به آن‌ها بدهید.

³⁰ امّا اگر با شما نرفتند، در‌آن‌صورت، درمیان شما در سرزمین کنعان سهمی به آن‌ها داده شود.»

³¹ مردان طایفه‌های جاد و رِئوبین گفتند: «ما از امر خداوند اطاعت می‌کنیم.

³² به فرمان او، ما از رود اُردن گذشته به سرزمین کنعان داخل خواهیم شد و خواهیم جنگید، امّا زمین‌های این‌طرف رود اُردن میراث ما باقی خواهد ماند.»

³³ موسی سرزمین سیحون پادشاه اَموریان و سرزمین عوج پادشاه باشان و همۀ شهرها و حومۀ آن‌ها را برای طایفه‌های جاد و رِئوبین و نصف طایفۀ مَنَسی پسر یوسف تعیین کرد.

³⁴ مردان طایفۀ جاد شهرهای دیبون،

³⁵ عَطاروت، عروعیر، عطروت‌شوفان، یعزیر، یُجبهه،

³⁶ بِیت‌نِمره و بِیت‌هاران را آباد کردند. همۀ این شهرها دارای حصار و طویله برای گوسفندها بودند.

³⁷ مردم طایفۀ رِئوبین شهرهای حِشبون، اِلِعالِه، قَریت‌تایِم،

³⁸ نِبو و بَعَل‌مَعون وسِبمِه را ساختند. اسرائیلیان نام برخی از این شهرها را که تصرّف کرده بودند، عوض کردند.

³⁹ خاندان ماخیر، از طایفۀ مَنَسی، به جِلعاد رفته آن شهر را تصرّف کردند و ساکنان آن‌ را که اَموریان بودند از آنجا بیرون راندند.

⁴⁰ پس موسی شهر جِلعاد را به خاندان ماخیر داد و آن‌ها در آنجا سکونت اختیار کردند.

⁴¹ یائیر که از طایفۀ مَنَسی بود، روستاهای اطراف جِلعاد را اشغال کرد و آن ناحیه را حووت‌یائیر نامید.

⁴² شخص دیگری به نام نوبَح به شهر قنات رفته آنجا را تصرّف کرد و آن‌ را به اسم خود، نوبَح، نامید.