اعداد 31 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

جنگ با مِدیان

¹ خداوند به موسی گفت:

² «انتقام قوم اسرائیل را از مِدیانیان بگیر. بعد از انجام این کار، تو خواهی مرد.»

³ آنگاه موسی به قوم گفت: «از میان خود عدّه‌ای را برای جنگ مسلّح سازید تا به جنگ مِدیانیان بروند و انتقام خداوند را از آن‌ها بگیرند.

⁴ باید از هر طایفه، یک هزار نفر را برای جنگ بفرستید.»

⁵ پس آن‌ها از هر طایفه، یک هزار نفر، جمعاً به دوازده هزار نفر می‌رسید، برای جنگ آماده و مسلّح ساختند

⁶ و موسی آن‌ها را تحت فرماندهی فینِحاس، پسر اِلعازار کاهن، همراه با اشیای مقدّس و شیپور برای نواختن اعلام جنگ، به جنگ فرستاد.

⁷ سپاهیان اسرائیل طبق فرمان خداوند به موسی، با مِدیانیان جنگیدند و همۀ مردان مِدیانی را کشتند.

⁸ در میان کشته‌شدگان، پنج پادشاه مِدیان به نام‌های اِوی، راقِم، صور، حور و ربَع بودند. همچنین بَلعام پسر بِعور را نیز کشتند.

⁹ بنی‌اسرائیل همۀ زن‌ها و کودکان مِدیانی را به اسیری گرفتند، و گلّه، رمه و دارایی آن‌ها را تاراج کردند

¹⁰ و تمام شهرهای مسکونی و اردوگاه‌های ایشان را آتش زدند.

¹¹ و همهٔ غنائم جنگی را که تاراج کرده بودند، از جمله انسان و چهارپا،

¹² نزد موسی و اِلعازار و سایر قوم که در دشت موآب، در کنار رود اُردن مقابل شهر اریحا اردو زده بودند، بردند.

بازگشت از جنگ

¹³ موسی، اِلعازار کاهن و همهٔ رهبران قوم به پیشواز ارتش اسرائیل در خارج اردوگاه رفتند.

¹⁴ موسی بر فرماندهان گروه‌های مختلف نظامی که از جنگ برگشته بودند، خشمگین شد

¹⁵ و از آن‌ها پرسید: «چرا همهٔ زن‌ها را زنده گذاشتید؟

¹⁶ همین زن‌ها بودند که به نصیحت بَلعام گوش دادند و قوم ما را در فعور به بُت‌پرستی تشویق کردند و درنتیجه، قوم خداوند دچار بلا شد.

¹⁷ پس حالا تمام پسران و زن‌های شوهردار را بکُشید،

¹⁸ امّا دختران جوانی را که با کسی هم‌بستر نشده‌اند، برای خود زنده نگه دارید.

¹⁹ بعد هر شخصی که کسی را کشته و یا به جسدی دست زده باشد، تا هفت روز در بیرون اردوگاه بماند. آنگاه در روزهای سوّم و هفتم، شما و اسیران شما طهارت کنید.

²⁰ همچنین تمام لباس‌ها و اشیایی را که از چرم یا موی بُز و یا چوب ساخته شده باشند، پاک کنید.»

²¹ اِلعازار کاهن به ارتش اسرائیل که از جنگ برگشته بودند گفت: «این‌ها دستوراتی است که خداوند به موسی داده است:

^22-23 هرآنچه در آتش نمی‌سوزد، از قبیل طلا، نقره، برنز، آهن، روی و سرب را باید از آتش بگزرانید تا پاک شود، و هر چیز دیگری را که تاب آتش را ندارد، باید با آب پاک کنید.

²⁴ در روز هفتم لباس‌های خود را بشویید و پاک می‌شوید. آنگاه می‌توانید به اردوگاه بازگردید.»

تقسیم غنائم

²⁵ خداوند به موسی گفت:

²⁶ «تو و اِلعازار کاهن با سایر رهبران قوم از همۀ غنائم جنگی، خواه انسان و خواه حیوان، یک فهرست تهیّه کنید.

²⁷ سپس آن‌ها را به دو قسمت مساوی بین سپاهیانی که به جنگ رفته‌اند و تمام جماعت اسرائیل تقسیم کنید.

²⁸ از سهمِ سپاهیانی که به جنگ رفته‌اند، سهمیه‌ای به‌این‌ترتیب، برای خداوند بگیر: یک‌پانصدم از اسیران، گاوها، الاغ‌ها، و از گوسفندها و بُزها.

²⁹ این سهم را به اِلعازار کاهن بدهید تا آن‌ را به‌عنوان هدیۀ مخصوص، به خداوند تقدیم کند.

³⁰ از سهمی که به بقیّۀ قوم می‌دهید، یک‌پنجاهم از همهٔ اسیران، گاوها، از الاغ‌ها، گوسفندها و بُزها را به لاویانی که در خیمهٔ مقدّس خدمت می‌کنند، بدهید.»

³¹ موسی و اِلعازار کاهن طبق دستورات خداوند عمل کردند.

^32-35 غنائم به دست آمده علاوه بر آنچه که سپاهیان برای خود نگاه داشتند، عبارت بودند از: شش‌صد و هفتاد و پنج رأس گوسفند و بُز، هفتاد و دو هزار رأس گاو، شش‌صد و ده‌هزار رأس الاغ و سی و دو هزار دختر باکره.

^36-40 نیمی از تمام غنائم که به سپاهیان داده شد، این‌ها بودند: سی‌صد و سی و هفت هزار و پانصد رأس گوسفند و بُز که شش‌صد و هفتاد و پنج رأس از آن به خداوند داده شد، سی و شش هزار رأس گاو که هفتاد و دو رأس از آن به معبد خداوند داده شد، سی هزار و پانصد رأس الاغ که شصت و یک رأس از آن‌ به معبد خداوند داده شد و شانزده هزار دختر که سی و دو دختر به معبد خداوند داده شد.

⁴¹ موسی طبق امر خداوند، همۀ سهم خداوند را به اِلعازار کاهن داد.

^42-46 سهم بقیّۀ قوم اسرائیل مساوی با سهم سپاهیان و از این قرار بود: سی‌صد و سی و هفت هزار و پانصد رأس گوسفند و بُز، سی و شش هزار رأس گاو، سی هزار و پانصد رأس الاغ و شانزده هزار دختر.

⁴⁷ طبق امر خداوند موسی یک‌پنجاهم این‌ها را به لاویانی که در خیمهٔ مقدّس خدمت می‌کردند، داد.

هدایای رهبران نظامی

⁴⁸ آنگاه رهبران نظامی نزد موسی آمده

⁴⁹ گفتند: «ما سربازانی را که تحت فرمان ما بودند، شمردیم. حتّی یکی از ما کم نشده است.

⁵⁰ پس ما از همۀ زیورهای طلا، بازوبند، دست‌بند، انگشتر، گوشواره و گلوبند که به غنیمت گرفته‌ایم، هدیه‌ای به‌عنوان کفّارهٔ گناهان به خداوند تقدیم می‌کنیم تا زندگی ما را از خطر حفظ فرماید.»

⁵¹ موسی و اِلعازار کاهن طلاهایی را که به‌صورت زیورآلات ساخته شده بود، از آن‌ها گرفتند.

⁵² وزن تمام آن‌ها در حدود صد و نود کیلوگرم بود.

⁵³ ولی سپاهیان غنایمی را که به دست آورده بودند، برای خود نگاه داشتند.

⁵⁴ بعد موسی و اِلعازار طلاهایی را که از رهبران نظامی‌ گرفته بودند، به خیمهٔ مقدّس بردند تا در حضور خداوند یک یادآوری برای حفاظت بنی‌اسرائیل باشد.