اعداد 24 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

نبوّت سوّم بَلعام

¹ وقتی بَلعام دید که خداوند از برکت دادن به بنی‌اسرائیل خشنود شده است، مانند گذشته به جادو متوسّل نشد، بلکه رو به‌طرف بیابان کرد

² و قوم اسرائیل را دید که طبق طایفه‌های خود در آنجا اردو زده‌اند. آنگاه روح خدا بر او نازل شد

³ و این کلمات از زبانش جاری شد: «وحی بَلعام پسر بِعور، وحی آن مردی که چشمانش باز شد،

⁴ وحی کسی‌ که سخنان خدا را شنید و رؤیای خدای قادر مطلق را دید، کسی که به خاک افتاد و چشمانش باز شد:

⁵ اردو‌های شما چقدر زیبا است ای نسل یعقوب، و مسکن‌های تو، ای اسرائیل؛

⁶ همچون ردیف‌های طولانی نخل‌ها، همچون باغ‌ها در کنار جویبارها، مانند درختانِ عودی که خداوند کاشته، مانند درختانِ سدر در کنار آب‌ها.

⁷ دلوهای ایشان از آب لبریز می‌شوند. بذرهای ایشان با آب فراوان آبیاری می‌شوند. پادشاه آن‌ها بزرگ‌تر از اجاج می‌باشد و مملکت آن‌ها سرفراز می‌گردد.

⁸ خدا آن‌ها را از مصر بیرون آورد. او برای آن‌ها همچون شاخ‌های گاو وحشی است، و آن‌ها دشمنان خود را می‌بلعند. استخوان‌هایشان را خُرد می‌کنند، و ایشان را با تیرهای خود در هم می‌کوبند.

⁹ قوم مانند شیر لم داده می‌خوابد. چه کسی جرأت می‌کند او را بیدار کند؟! مبارک باد هرکه تو را برکت بدهد، و ملعون باد هرکه تو را لعنت کند.»

¹⁰ آتش خشم بالاق بر بَلعام افروخته شد و در‌حالی‌که دست‌های خود را به هم می‌کوفت، به بَلعام گفت: «من تو را فراخواندم که دشمنان مرا لعنت کنی، امّا تو برعکس، سه بار آن‌ها را برکت دادی.

¹¹ از اینجا زود برو و به خانه‌ات بازگرد. من گفتم که به تو پاداش خوبی خواهم داد، امّا خدا تو را از پاداش محروم ساخت.»

¹² بَلعام به بالاق گفت: «من که به قاصدانت گفتم:

¹³ حتّی اگر تو قصرت را پُر از طلا و نقره کنی و به من بدهی، من نمی‌توانم برخلاف فرمان خداوند عمل نمایم و یا طبق میل خود، خوب یا بد بگویم. من فقط آنچه را که خداوند بفرماید، می‌گویم.

¹⁴ «حالا نزد قوم خود می‌روم، امّا باید به تو بگویم که در آینده این قوم چه بلایی بر سر مردم تو خواهند آورد.»

نبوّت چهارم بَلعام

¹⁵ بَلعام سخن خود را چنین آغاز کرد: «این است وحی بَلعام پسر بِعور، وحی مردی که چشمانش باز شد،

¹⁶ وحی آنکه سخنان خدا را شنید و معرفت خداوند متعال را درک کرد، آنکه رؤیای قادرمطلق را دید، آنکه به خاک افتاد و چشمانش باز شد:

¹⁷ او را خواهم دید، امّا نه اکنون؛ او را تماشا خواهم کرد، امّا نه از نزدیک: پادشاهی همچون ستاره‌ای درخشان از نسل یعقوب ظهور خواهد کرد، و چوگانی از نسل اسرائیل بر خواهد خاست. او رهبران موآب را شکست خواهد داد. او مردم آشوب‌گر را سرکوب خواهد کرد،

¹⁸ و دشمنان خود را در اَدوم شکست خواهد داد، او سرزمین ایشان، سعیر، را تصرّف خواهد کرد. اسرائیل به پیروزی خود ادامه خواهد داد.

¹⁹ پادشاهی از نسلِ یعقوب بر خواهد خاست و کسانی را که باقی مانده‌اند، هلاک خواهد کرد.»

²⁰ بعد بَلعام رو به‌طرف عمالیقیان کرد و چنین گفت: «عمالیقیان مقتدرترین قوم در میان اقوام بودند، امّا سرانجام، همه هلاک خواهند شد.»

²¹ سپس به قِینیان نگاه کرد و چنین گفت: «جای سکونت شما مستحکم است، آشیانۀ شما بر صخره‌ای قرار دارد.

²² امّا قِین خواهد سوخت و لشکر نیرومند آشوریان، شما را به اسارت خواهد برد.»

²³ بَلعام در خاتمه چنین گفت: «افسوس که وقتی خدا این کار را انجام بدهد، هیچ‌کسی زنده نخواهد ماند.

²⁴ کشتی‌ها از سواحل کِتّیم خواهند آمد، آشور و عِبِر را سرکوب خواهند ساخت، امّا خود آن‌ها هم هلاک خواهند شد.»

²⁵ بعد بَلعام برخاست و به وطن خود بازگشت، و بالاق هم به راه خود رفت.