اعداد 23 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

اوّلین نبوّت بَلعام

¹ بَلعام به بالاق گفت: «در اینجا هفت قربانگاه بساز و برای من هفت گاو و هفت قوچ آماده کن.»

² بالاق طبق دستور بَلعام عمل کرد و بالاق و بَلعام بر هر قربانگاه یک گاو و یک قوچ را قربانی کردند.

³ بعد بَلعام به بالاق گفت: «در کنار قربانی سوختنی خود بمان و من می‌روم تا ببینم که آیا خداوند به ملاقات من می‌آید، یا نه. هرچه که او به من نشان بدهد، به تو خواهم گفت.» پس بَلعام تنها به بالای تپّه‌ای رفت

⁴ و در آنجا خدا او را ملاقات کرد. بَلعام به خدا گفت: «من هفت قربانگاه درست کردم و بر هرکدام یک گاو و یک قوچ قربانی کردم.»

⁵ خداوند پیامی بر زبان بَلعام گذاشت تا آن را به بالاق اعلام نماید.

⁶ پس بَلعام نزد بالاق که با تمام رهبران موآب در کنار قربانی سوختنی خود ایستاده بود، بازگشت

⁷ و پیام خود را چنین شروع کرد: «بالاق مرا از سوریه آورد، پادشاه موآب مرا از کوه‌های مشرق آورد. به من گفت، 'بیا و نسل یعقوب را به‌خاطر من لعنت کن؛ بیا و به قوم اسرائیل لعنت بفرست.'

⁸ چگونه می‌توانم لعنت کنم قومی را که خداوند لعنت نکرده است؟ چگونه مردمی را لعنت کنم که یَهْوه، لعنت نکرده است؟

⁹ از فراز صخره‌ها آن‌ها را می‌بینم؛ از بالای کوه‌ها آن‌ها را تماشا می‌کنم. آن‌ها قومی هستند که جدا از دیگران زندگی می‌کنند و خود را جزو قوم‌های دیگر بشمار نمی‌آورند.

¹⁰ نسل یعقوب مانند غبار بی‌شمارند، کیست که بتواند حتّی یک‌چهارم بنی‌اسرائیل را بشمارد؟ ای‌کاش، مانند نیکان می‌مُردم! ای‌کاش عاقبت من مانند عاقبت آن‌ها باشد!»

¹¹ بالاق به بَلعام گفت: «این چه کاری بود که با من کردی؟ من تو را آوردم تا دشمنانم را لعنت کنی، ولی تو در عوض آن‌ها را برکت دادی.»

¹² بَلعام پاسخ داد: «آیا نباید آنچه را که خداوند بر زبانم می‌گذارد، بیان کنم.»

دوّمین نبوّت بَلعام

¹³ بالاق به او گفت: «بیا تا تو را به مکان دیگری ببرم. از آنجا تنها قسمت کوچکی از قوم اسرائیل را می‌بینی. از همان‌جا آن‌ها را برای من لعنت کن.»

¹⁴ پس بالاق او را به مزرعه صوفیم که بر کوه فِسجه واقع است، برد. در آنجا هفت قربانگاه ساخت و بر هرکدام آن‌ها یک گاو و یک قوچ قربانی کرد.

¹⁵ بَلعام به بالاق گفت: «تو در همین‌جا کنار قربانی سوختنی بایست. من در آنجا به ملاقات خداوند می‌روم.»

¹⁶ خداوند نزد بَلعام آمد و پیامی بر زبانِ بَلعام گذاشت تا آن را به بالاق اعلام نماید.

¹⁷ بَلعام نزد بالاق که با رهبران موآب کنار قربانی سوختنی ایستاده بود، برگشت. بالاق از او پرسید: «خداوند چه فرمود؟»

¹⁸ بَلعام پیامِ خود را چنین شروع کرد: «ای بالاق، برخیز و بشنو! ای پسر صفور به من گوش فراده!

¹⁹ خداوند انسان نیست که دروغ بگوید، و نه نسل انسان که ارادهٔ خود را تغییر بدهد. او به آنچه که قول داده است، عمل می‌کند، و آنچه را که گفته است، انجام می‌دهد.

²⁰ او به من امر فرموده است که آن‌ها را برکت بدهم. او به آن‌ها برکت داده است؛ من نمی‌توانم آن‌ را باطل کنم.

²¹ او هیچ بدبختی را در نسل یعقوب نمی‌بیند و نه هیچ بیچارگی را در بنی‌اسرائیل. یَهْوه، خدای ایشان با آن‌ها است. آن‌ها او را پادشاه خویش می‌خوانند.

²² خدا آن‌ها را از مصر بیرون آورد. او برای آن‌ها همچون شاخ‌های گاو وحشی است.

²³ کسی نمی‌تواند نسل یعقوب را جادو کند و افسون کسی بر بنی‌اسرائیل کارگر نیست. دربارۀ نسل یعقوب و بنی‌اسرائیل می‌گویند، 'بنگرید که خدا برای آن‌ها چه کارهایی کرده است!'

²⁴ این قوم را ببینید که مثل شیر مادّه برمی‌خیزد و مانند شیر نر به پا می‌ایستد. تا وقتی‌که شکار خود را نخورد و خون کشته‌شدگان خود را ننوشد، آرام نمی‌گیرد.»

²⁵ آنگاه بالاق به بَلعام گفت: «پس نه آن‌ها را لعنت کن و نه آن‌ها را برکت بده.»

²⁶ بَلعام پاسخ داد: «من که گفتم، هرآنچه را که خداوند بگوید، انجام خواهم داد.»

²⁷ آنگاه بالاق به او گفت: «حالا بیا تا به‌جای دیگری برویم، شاید موردپسند خدا باشد و به تو اجازه بدهد که قوم اسرائیل را از آنجا برای من لعنت کنی.»

²⁸ بالاق او را بر قلّۀ فعور که مُشرف به بیابان بود، برد.

²⁹ بَلعام به او گفت که هفت قربانگاه بسازد و هفت گاو و هفت قوچ را برای قربانی آماده کند.

³⁰ بالاق مطابق دستور بَلعام عمل کرد و بر هر قربانگاه یک گاو و یک قوچ قربانی کرد.