اعداد 10 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

شیپورهای نقره‌ای

¹ خداوند به موسی گفت:

² «دو شیپور از نقره بساز و از آن‌ها برای فراخواندن و کوچ دادن قوم اسرائیل استفاده کن.

³ زمانی‌‌که هر دو شیپور بلند نواخته شوند، همۀ بنی‌اسرائیل باید در جلوی ورودی خیمهٔ مقدّس اجتماع کنند.

⁴ امّا وقتی‌که یک شیپور نواخته شود، تنها رؤسای خاندان‌های اسرائیل نزد تو جمع شوند.

⁵ هنگامی‌که شیپور برای بار اوّل نواخته شود، طایفه‌هایی که در سمت شرق خیمهٔ مقدّس هستند کوچ کنند.

⁶ بار دوّم که شیپور نواخته شود، طایفه‌های سمت جنوب خیمه حرکت کنند.

⁷ شیپورها باید با صداهای مختلف نواخته شوند تا مردم فرق بین جمع شدن و کوچ‌کردن را تشخیص دهند.

⁸ تنها پسران هارون که کاهن هستند، باید شیپورها را بنوازند. این یک قانون همیشگی برای شما و نسل‌های آیندۀ شما است.

⁹ «هرگاه در سرزمین خود برای جنگ علیه دشمنانی که به شما حمله می‌کنند بروید، باید شیپورها را با صدای بلند بنوازید. آنگاه در حضور یَهْوه، خدای خود به‌یاد آورده شده از دست دشمنان نجات خواهید یافت.

¹⁰ همچنین در روزهای شادی، یعنی در مراسم برگزاری عید، اوّل هر ماه و در وقت تقدیم کردن قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های مشارکت و سلامتی، این شیپورها را بنوازید تا یادآور شما در حضور من باشد. من یَهْوه، خدای شما هستم.»

حرکت قوم اسرائیل از صحرای سینا

¹¹ در بیستمِ ماه دوّم سال دوّم، ابر از بالای خیمهٔ مقدّس حرکت کرد.

¹² بنی‌اسرائیل هم به ترتیب از صحرای سینا به‌دنبال آن به راه افتادند تا این‌که ابر در صحرای فاران توقّف نمود.

¹³ به این تربیت آن‌ها برای اوّلین بار به دستور خداوند توسط موسی کوچ کردند.

¹⁴ ابتدا طایفۀ یهودا و لشکرهایشان، زیر بیرق خود و به فرماندهی نَحشون، پسر عَمّیناداب، به راه افتاد.

¹⁵ بعد طایفۀ یِساکار و لشکرهایشان به فرماندهی نتنائیل، پسر صوعَر

¹⁶ و سپس طایفۀ زِبولون و لشکرهایشان به فرماندهی اِلیاب، پسر حیلون روانه شدند.

¹⁷ آنگاه خیمهٔ مقدّس را جمع کردند، و جِرشونیان و مِراری‌یان، از طایفۀ لاوی، که مسئول حمل آن بودند، خیمه را برداشته به راه افتادند.

¹⁸ پس از آن طایفۀ رِئوبین، زیر بیرق خود و به فرماندهی اِلیصور، پسر شِدیئور کوچ کرد.

¹⁹ پشت سر آن‌ها طایفۀ شمعون به فرماندهی شِلومیئیل، پسر صوریشدای به راه افتاد.

²⁰ به‌دنبال آن‌ها، طایفۀ جاد به فرماندهی اِلیاساف، پسر دِعوئیل حرکت کرد.

²¹ آنگاه قُهاتیان که مسئولِ حمل وسایل و لوازم مقدّس بودند، به راه افتادند. خیمهٔ مقدّس پیش از رسیدن آن‌ها برپا شده بود.

²² سپس طایفۀ اِفرایِم زیر بیرق خود و به فرماندهی اِلیشَمَع، پسر عَمّیهود حرکت کرد.

²³ بعد از آن، نوبت طایفۀ مَنَسی رسید که به فرماندهی جَمَلیئیل، پسر فِدَهصور کوچ کند.

²⁴ به‌دنبال آن‌ها، طایفۀ بنیامین به فرماندهی اَبیدان، پسر جِدعونی حرکت کرد.

²⁵ پشت سر آن‌ها، طایفۀ دان زیر بیرق خود و به فرماندهی اَخیعِزر، پسر عَمیشدای به راه افتاد.

²⁶ سپس طایفۀ اَشیر به فرماندهی فجعی‌ئیل، پسر عکران،

²⁷ و طایفۀ نَفتالی به فرماندهی اَخیرَع، پسر عَنان حرکت کردند.

²⁸ این بود ترتیب کوچ کردن طایفه‌های بنی‌اسرائیل و لشکریانشان.

²⁹ موسی به برادر زن خود، حوباب، پسر رِعوئیل مِدیانی گفت: «ما به سرزمینی که خداوند به ما وعده داده است خواهیم رفت؛ تو هم با ما بیا و با تو به‌خوبی رفتار خواهیم کرد. خداوند به قوم اسرائیل وعده‌های نیکو خوب داده است.»

³⁰ امّا او در جواب موسی گفت: «من نمی‌آیم و می‌خواهم به وطن خود و نزد خویشاوندان خود بازگردم.»

³¹ موسی گفت: «خواهش می‌کنم ما را ترک نکن. تو می‌دانی ما کجا می‌توانیم در این بیابان اردو بزنیم و می‌توانی راهنمای ما باشی.

³² اگر همراه ما بیایی، در برکاتی که خدا به ما می‌دهد، شریک خواهی بود.»

صندوق پیمان و ابر راهنما

³³ پس از این‌که بنی‌اسرائیل کوه سینا را ترک کردند، سه روز در راه بودند، در‌حالی‌که صندوق پیمان خداوند پیشاپیش آن‌ها بود تا برایشان استراحتگاهی تعیین کند.

³⁴ هنگامی‌که سفر می‌کردند، ابر خداوند در طول روز بالای سرشان بود.

³⁵ هرگاه صندوق پیمان حرکت می‌کرد، موسی می‌گفت: «خداوندا، برخیز تا دشمنانت پراکنده شوند و آنانی که از تو نفرت دارند از حضورت فرار کنند.»

³⁶ هنگامی‌که صندوق پیمان توقّف می‌نمود، موسی می‌گفت: «ای خداوند، نزد هزاران اسرائیلی بازگرد.»