نِحِمیا 7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

انتخاب فرماندار و دروازه‌بان‌های شهر

¹ اکنون دیوار بازسازی شده بود. درهای دروازه‌ها در جای خود نصب شده بودند. نگهبانان معبد بزرگ، اعضای گروه سرایندگان و سایر لاویان بر سر کارهای خود انتصاب شده بودند.

² برادرم حَنانی و حَنَنیا افسر فرماندۀ دژ را به سمت فرمانداری اورشلیم گماشتم. حَنَنیا مردی درستکار و خداترس بود و همتایی نداشت.

³ من به ایشان گفتم دروازه‌های اورشلیم را تا بعد از طلوع خورشید باز نکنند و قبل از این‌که نگهبانان هنگام غروب محل خدمت خود را ترک کنند، آن‌ها را ببندند و قفل کنند. همچنین به ایشان گفتم از ساکنان اورشلیم نگهبانانی تعیین کنند. گروهی را در محل‌های مخصوص بگمارند و دیگران در اطراف خانه‌های خود گشت بزنند.

فهرست نام‌های اسیرانی که بازگشته بودند

⁴ اورشلیم شهر بزرگی بود، ولی افراد کمی در آن زندگی می‌کردند و هنوز بسیاری از خانه‌ها در آن ساخته نشده بود.

⁵ آنگاه خدا در دل من نهاد که بزرگان، رهبران و قوم را برای بررسی شجره‌نامۀ ایشان گرد آورم. شجره‌نامۀ نخستین گروهی را که از اسارت بازگشته بودند، یافتم که از این قرار بود:

⁶ بسیاری از تبعید شدگان، استان بابِل را ترک کردند و به شهرهای خود در اورشلیم و یهودیه بازگشتند و هرکدام در شهر خود ساکن شدند. خانواده‌های ایشان از زمانی‌‌که نبوکدنصر ایشان را به اسارت برده بود، در بابِل در تبعید زندگی می‌کردند.

⁷ رهبران ایشان عبارت بودند از: زِرُبابل، یِشوع، نِحِمیا، عَزَریا، رَعَمیا، نَحَمانی، مُردِخای، بِلشان، مِسفارِت، بِغوای، نِخوم، بَعَنا.

⁸ نام خاندان‌های اسرائیل که از تبعید بازگشتند و تعداد ایشان به شرح زیر است: از خانوادۀ فَرعوش دو هزار و صد و هفتاد و دو نفر؛

⁹ از خانوادۀ شِفَطیا سی‌صد و هفتاد و دو نفر؛

¹⁰ از خانوادۀ آرَح شش‌صد و پنجاه و دو نفر؛

¹¹ از خانوادۀ فَحَت موآب پسر یِشوع و یوآب دو هزار و هشت‌صد و هجده نفر؛

¹² از خانوادۀ عیلام هزار و دویست و پنجاه ‌و ‌چهار نفر؛

¹³ از خانوادۀ زَتّو هشت‌صد و چهل‌ و پنج نفر؛

¹⁴ از خانوادۀ زَکّای هفت‌صد و شصت نفر؛

¹⁵ از خانوادۀ بِنّوی شش‌صد و چهل و هشت نفر؛

¹⁶ از خانوادۀ بِبای شش‌صد و بیست و هشت نفر؛

¹⁷ از خانوادۀ عَزجَد دو هزار و سی‌صد و بیست‌ و دو نفر؛

¹⁸ از خانوادۀ اَدونیقام شش‌صد و شصت و هفت نفر؛

¹⁹ از خانوادۀ بِغوای دوهزار و شصت و هفت نفر؛

²⁰ از خانوادۀ عادین شش‌صد و پنجاه و پنج نفر؛

²¹ از خانوادۀ آطیر معروف به حِزقیا نود و هشت نفر؛

²² از خانوادۀ حاشوم سی‌صد و بیست و هشت نفر؛

²³ از خانوادۀ بیصای سی‌صد و بیست و چهار نفر؛

²⁴ از خانوادۀ حاریف صد و دوازده نفر؛

²⁵ از خانوادۀ جِبعون نود و پنج نفر.

²⁶ افرادی که اجدادشان در شهرهای زیر زندگی می‌کردند، نیز بازگشتند: از شهرهای بِیت‌لِحِم و نِطوفَه صد و هشتاد و هشت نفر؛

²⁷ از شهر عَناتوت صد و بیست و هشت نفر؛

²⁸ از شهر بِیت‌عَزمَوِت چهل‌و‌دو نفر؛

²⁹ از شهرهای قَریت‌یِعاریم، کِفیرَه و بِئیروت هفت‌صد و چهل و سه نفر؛

³⁰ از شهرهای رامَه و جِبَع شش‌صد و بیست و یک نفر؛

³¹ از شهر مِخماص صد و بیست و دو نفر؛

³² از شهرهای ‌بِیت‌ئیل‌ و عای صد و بیست و سه نفر؛

³³ از شهر نِبوی دیگر پنجاه و دو نفر؛

³⁴ از شهر عیلام (یکی دیگر) هزار و دویست و پنجاه‌ و‌ چهار نفر؛

³⁵ از شهر حاریم سی‌صد و بیست نفر؛

³⁶ از شهر اریحا سی‌صد و چهل و پنج نفر؛

³⁷ از شهرهای لود، حادید و اونو هفت‌صد و بیست و یک نفر؛

³⁸ از شهر سِنائه سه هزار و نه‌صد و سی نفر.

³⁹ این است فهرست خاندان‌های کاهنانی که از تبعید به میهن بازگشتند: از خاندان یِدَعیا از نسل یِشوع نه‌صد و هفتاد و سه نفر؛

⁴⁰ از خاندان اِمّیر هزار و پنجاه و دو نفر؛

⁴¹ از خاندان فَشحور هزار و دویست و چهل و هفت نفر؛

⁴² از خاندان حاریم هزار و هفده نفر.

⁴³ خاندان‌های لاویانی که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از: خاندان یِشوع و قَدمیئیل از نسل هودویا هفتاد و چهار نفر؛

⁴⁴ سرایندگان معبدِ بزرگ از نسل آساف صد و بیست و هشت نفر؛

⁴⁵ نگهبانان معبدِ بزرگ از خاندان شَلّوم، آطیر، طَلمون، عَقّوب، حَطیطا و شوبای صد و سی و هشت نفر.

⁴⁶ کارکنان معبدِ بزرگ که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندان‌های: صیحا، حَسوفا، طَبّاعوت

⁴⁷ قیروس، سیعا، فادون

⁴⁸ لِبانَه، حَجابَه، شَلمای

⁴⁹ حانان، جِدّیل، حَجر

⁵⁰ رآیا، رِصین، نِقودا

⁵¹ جَزام، عُزَّه، فاسیَح

⁵² بیسای، مِعونیم، نِفوشِسیم

⁵³ بَقبوق، حَقوفا، حَرحور

⁵⁴ بَصلیت، مِحیدا، حَرشا

⁵⁵ بَرقوس، سیسِرا، تامَح

⁵⁶ نِصیح و حَطیفا.

⁵⁷ خاندان‌های خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند، عبارت بودند از: سوطای، سوفرت، فرودا؛

⁵⁸ یعله، درقون، جِدّیل؛

⁵⁹ شِفَیطا، حَطّیل، فوخرتِ حظباییم و آمون.

⁶⁰ شمارۀ خادمان معبدِ بزرگ و بازماندگان خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند سی‌صد و نود و دو نفر بود.

^61-62 شش‌صد و چهل‌و‌دو نفر از خاندان‌های دِلایا، طوبیا و نِقودا بودند که از شهرهای تِل‌مِلَح، تِل‌حَرشا، کروب، ادان و اِمّیر آمده بودند، امّا نتوانستند ثابت کنند که از نسل اسرائیل هستند.

⁶³ همچنین سه خاندان از کاهنان به نام‌های حبایا، هَقّوص و بَرزِلّائی بزرگ. بَرزِلّائی همان کسی است که با دختر بَرزِلّائی جِلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید.

⁶⁴ چون آن‌ها نتوانستند از طریق شجره‌نامه اجداد خود را پیدا کنند، از کار کهانت محروم شدند.

⁶⁵ فرماندار یهودی به ایشان گفت که آن‌ها نمی‌توانند از غذای اهدایی به خدا بخورند تا کاهنی که بتواند از اوریم و تُمّیم استفاده کند، پیدا شود.

^66-69 تعداد کلّ کسانی‌ که از تبعید بازگشته بودند، چهل‌و‌دو هزار و سی‌صد شصت نفر بودند. هفت هزار و سی‌صد و سی و هفت نفر خدمتکاران زن و مرد؛ دویست و چهل و پنج نفر سرایندگان و نوازندگان زن و مرد؛ هفت‌صد و سی و شش راس اسب؛ دویست و چهل و پنج راس قاطر؛ چهارصد و سی و پنج نفر شتر؛ شش هزار و هفت‌صد بیست رأس الاغ.

^70-72 گروهی از مردم که برای هزینۀ بازسازی معبدِ بزرگ کمک کردند: فرماندار یهودیان معادل هشت و نیم کیلوگرم طلا پنجاه جام پانصد و سی دست لباس کهانت سران خاندان صد و شصت و هشت کیلوگرم طلا هزار و دویست و پنجاه کیلوگرم نقره بقیّۀ قوم صد و شصت و هشت کیلوگرم طلا صد و چهل کیلوگرم گرم نقره شصت و هفت دست لباس کهانت برای کاهنان

⁷³ پس کاهنان، لاویان، نگهبانان معبد بزرگ، نوازندگان و سرایندگان، بسیاری از مردم عادی، کارکنان معبدِ بزرگ و همۀ مردم اسرائیل در شهرهای یهودا مستقر شدند.