لوقا 11 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

تعلیم دعا

¹ روزی عیسی در مَحلی به دعا مشغول بود. وقتی دعایش تمام شد، یکی از شاگردان به او گفت: «خداوندا، همان‌طور که یحیی دعا کردن را به شاگردانش یاد داده است، تو هم به ما یاد بده.»

² عیسی به ایشان فرمود: «هر وقت دعا می‌کنید، بگویید: 'ای پدر، نام تو مقدّس باد! پادشاهی تو بیاید.

³ نان روزانۀ ما را هر روز به ما بده

⁴ و گناهان ما را ببخش، زیرا ما نیز همۀ کسانی را که به ما بدی کرده‌اند می‌بخشیم و ما را در وسوسه نیاور.'»

⁵ سپس به ایشان گفت: «فرض کنید که یکی از شما دوستی داشته باشد و نیمه‌شب نزد آن دوست برود و بگوید، 'ای دوست، سه قرص نان به من قرض بده؛

⁶ یکی از دوستانم که در سفر بود به خانۀ من آمده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم.'

⁷ و او از داخل جواب بدهد، 'مزاحم من نشو! حالا در قفل شده است و من و بچّه‌هایم به رختخواب رفته‌ایم و نمی‌توانم برخیزم تا چیزی به تو بدهم.'

⁸ بدانید که حتّی اگر از روی دوستی برنخیزد که چیزی به او بدهد، امّا سرانجام سماجت او وی را وادار خواهد کرد که برخیزد و هرچه را دوستش احتیاج دارد به او بدهد.

⁹ پس به شما می‌گویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد، بجویید که پیدا خواهید کرد، بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد.

¹⁰ چون هرکه بخواهد به دست می‌آورد و هرکه بجوید پیدا می‌کند و هرکه بکوبد در به رویش باز می‌شود.

¹¹ آیا در میان شما پدری هست که وقتی پسرش از او ماهی بخواهد، به‌عوض ماهی، ماری در دستش بگذارد،

¹² یا وقتی تخم مرغ بخواهد، عقربی به او بدهد؟

¹³ پس اگر شما با این‌که شریر هستید، می‌دانید چگونه چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی، روح‌القدس را به آنانی که از او تقاضا می‌کنند عطا خواهد فرمود!»

عیسی و بِعِلزِبول

¹⁴ عیسی یک دیو لال را از شخصی بیرون می‌کرد و وقتی دیو بیرون آمد مرد لال شروع به حرف زدن کرد و مردم حیرت کردند.

¹⁵ امّا بعضی‌ها گفتند: «او به‌وسیلهٔ بِعِلزِبولس، رئیس شیاطین، دیوها را بیرون می‌راند.»

¹⁶ دیگران از راه امتحان از او تقاضای نشانه‌ای آسمانی کردند.

¹⁷ امّا او افکار آنان را درک کرد و فرمود: «هر سلطنتی که علیه خودش تقسیم شود از بین خواهد رفت و خانواده‌ای که دودستگی در آن باشد سقوط خواهد کرد.

¹⁸ همچنین اگر شیطان علیه خود تفرقه بیندازد، سلطنتش چطور برقرار خواهد ماند؟ باری، شما ادّعا دارید که من به‌وسیلهٔ بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌رانم.

¹⁹ اگر من به کمک بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌کنم، پیروان شما با کمک چه کسی آن‌ها را بیرون می‌کنند؟ پس ایشان بر شما داوری خواهند کرد.

²⁰ امّا اگر باقدرت خدا است که من دیوها را بیرون می‌رانم، پس بدانید که پادشاهی خدا به شما رسیده است.

²¹ «وقتی مرد نیرومندی که کاملاً مسلّح است از قلعۀ خود نگهبانی می‌کند، دارایی او در امان است.

²² امّا وقتی کسی نیرومندتر از او به وی حمله کند، او را از پای درمی‌آورد و تیرها و زرهی را که تکیه‌گاه او هستند، می‌برد و دارایی‌اش را تاراج می‌کند.

²³ «هرکه با من نباشد بر ضد من است، و هرکه با من جمع نکند پراکنده می‌سازد.

بازگشت روح پلید

²⁴ «وقتی روح ناپاکی از کسی بیرون می‌آید، در جستجوی استراحتگاهی در بیابان‌های بی‌آب‌وعلف سرگردان می‌شود و وقتی جایی را پیدا نمی‌کند، می‌گوید، 'به منزلی که از آن بیرون آمدم باز می‌گردم.'

²⁵ پس بر می‌گردد و آن خانه را جارو شده و مرتّب می‌بیند.

²⁶ او می‌رود و هفت روح بدتر از خود را جمع می‌کند و آن‌ها همه وارد می‌شوند و مستقر می‌گردند و در آخر، حال و روز آن شخص از گذشته‌اش بدتر می‌شود.»

سعادت واقعی

²⁷ در‌حالی‌که عیسی صحبت می‌کرد، زنی از میان جمعیّت با صدایی بلند گفت: «خوشا به حال آن مادری که تو را زایید و به تو شیر داد.»

²⁸ امّا او فرمود: «برعکس، خوشا به حال آن کسانی‌ که کلام خدا را می‌شنوند و آن‌ را به‌جا می‌آورند.»

درخواست نشانه‌ای آسمانی

²⁹ وقتی مردم در اطراف عیسی ازدحام کردند، او به صحبت خود چنین ادامه داد: «مردمان این زمانه چقدر شریرند! آن‌ها نشانه‌ای می‌خواهند، امّا تنها نشانه‌ای که به ایشان داده خواهد شد نشانۀ یونس نبی است.

³⁰ چون همان‌طور که یونس برای مردم نینوا نشانه‌ای بود، پسر انسان نیز برای مردم این زمان نشانۀ دیگری خواهد بود.

³¹ ملکۀ سِبا نیز در روز داوری برخاسته مردم این زمانه را محکوم خواهد ساخت، زیرا او از دورترین نقطۀ جهان آمد تا حکمت سلیمان را بشنود و حال آنکه شخصی که در اینجا است از سلیمان بزرگ‌تر است.

³² مردم نینوا در روز داوری با مردم این روزگار زنده خواهند شد و علیه آنان شهادت خواهند داد، چون مردم نینوا در اثر پیام یونس توبه کردند، حال آنکه شخصی بزرگ‌تر از یونس اینجا است.»

چراغ بدن

³³ «هیچ‌کس چراغ را روشن نمی‌کند که آن‌ را پنهان کند یا زیر سرپوش بگذارد، بلکه آن‌ را روی چراغ‌پایه قرار می‌دهد تا کسانی‌ که وارد اتاق می‌شوند نور را ببینید.

³⁴ چشم چراغ بدن است. اگر چشم تو سالم باشد، تمام وجودت روشن است. امّا وقتی چشم‌هایت معیوب باشند، تو در تاریکی هستی.

³⁵ پس چشمان خود را باز کن مبادا نوری که در تو است تاریکی باشد.

³⁶ اگر تمام وجودت روشن باشد و هیچ قسمت از آن در تاریکی نباشد، وجود تو چنان نورانی خواهد بود که گویی چراغی نور خود را بر تو می‌تاباند.»

نکوهش فریسیان و معلّمان شریعت

³⁷ وقتی عیسی به صحبت خود خاتمه داد، یکی از فریسیان او را به صرف غذا دعوت کرد. او وارد شد و نشست.

³⁸ فریسی با تعجّب ملاحظه کرد که عیسی قبل از غذا، دست‌های خود را نشست.

³⁹ آنگاه عیسای خداوند به او گفت: «ای فریسیان، شما بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌کنید، درصورتی‌که درون شما پُر از حِرص و شرارت است.

⁴⁰ ای احمق‌ها، آیا آن کسی‌ که بیرون را ساخت درون آن‌ را هم نساخت؟

⁴¹ از آنچه دارید خیرات کنید که همه‌‌چیز برای شما پاک خواهد شد.»

⁴² «وای به حال شما، ای فریسیان! شما از نعناع و سُداب و انواع ادویه ده‌یک می‌دهید، امّا از اجرای عدالت و محبّت به خدا غافل هستید. این‌ها چیزهایی است که باید انجام دهید بدون غفلت از چیزهای دیگر.»

⁴³ «وای به حال شما، ای فریسیان! شما صدر مجلس را در کنیسه‌ها و ادای احترام به شما را در بازارها دوست دارید.

⁴⁴ وای به حال شما! شما مانند قبرهایی هستید که هیچ نشانه‌ای روی آن‌ها نیست و مردم ندانسته روی آن‌ها راه می‌روند.»

⁴⁵ یکی از معلّمان شریعت در جواب عیسی گفت: «ای استاد، وقتی چنین حرف‌هایی می‌زنی، به ما هم توهین می‌شود.»

⁴⁶ عیسی پاسخ داد: «بلی، ای معلّمان شریعت، وای به حال شما نیز، چون بارهای بسیار سنگین بردوش مردم می‌گذارید و خودتان یک انگشت هم به آن بار نمی‌زنید.

⁴⁷ وای به حال شما که برای انبیایی که نیاکان شما کشتند، آرامگاه می‌سازید

⁴⁸ و به‌این‌وسیله کارهای نیاکانتان را تأیید می‌کنید و بر آن‌ها صِحّه می‌گذارید، چون آنان مرتکب آن قتل‌ها شدند و شما برای آنان آرامگاه بنا می‌کنید.

⁴⁹ ازاین‌رو حکمت خدا می‌فرماید، 'برای ایشان انبیا و رسولان می‌فرستم، بعضی را می‌کشند و بعضی را آزار می‌رسانند،'

⁵⁰ تا مردم این زمانه مجبور شوند تاوان خون تمام انبیایی را که از اوّل پیدایش دنیا ریخته شده است بدهند،

⁵¹ از خون هابیل گرفته تا خون زَکریا که بین قربانگاه و داخل جایگاه مقدّس در معبدِ بزرگ هلاک شد. آری، بدانید که مردم این روزگار جواب همۀ آن‌ها را خواهند داد.»

⁵² «وای به حال شما، ای معلّمان شریعت! شما کلید درِ معرفت را بر می‌دارید؛ خودتان وارد نمی‌شوید و آنانی را هم که می‌خواهند وارد شوند مانع می‌شوید.»

⁵³ وقتی عیسی از آن خانه بیرون رفت، علما و فریسیان با‌خشم و غضب دور او را گرفتند و او را دربارۀ موضوعات بسیار سؤال‌پیچ نمودند

⁵⁴ و در کمین بودند که او را با سخنان خودش به دام بیندازند.