لاویان 4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

قربانی گناه ناخواسته

¹ خداوند به موسی فرمود:

² به بنی‌اسرائیل بگو که هرگاه کسی ناخواسته گناه کند و یکی از احکامی را که خداوند به آن‌ها داده است، به‌جا نیاورد، باید طبق این دستورات عمل کند:

³ اگر از کاهن اعظم که مسح شده گناهی سر بزند، همۀ قوم گناهکار محسوب می‌شوند. پس وی باید برای کفّارۀ گناه خود، یک گوسالۀ نر را که بی‌عیب باشد به خداوند تقدیم کند.

⁴ گوساله را در برابر ورودی خیمۀ مقدّس بیاورد، دست خود را بر سر آن بگذارد و در حضور خداوند آن‌ را ذبح کند.

⁵ آنگاه آن کاهن مقداری از خونِ قربانی را به داخل خیمۀ مقدّس ببرد.

⁶ در آنجا انگشت خود را در خون فرو برده آن‌ را هفت بار در برابر پردۀ مکان مقدّس بپاشد.

⁷ بعد در حضور خداوند کمی از آن خون را بر چهار شاخ قربانگاهِ بُخور که در خیمۀ مقدّس است، بمالد. بقیّۀ خون را در پای قربانگاه قربانی سوختنی که نزدیک ورودی خیمۀ مقدّس است، بریزد.

⁸ بعد او تمام چربی قربانی گناه و چربی داخل شکم،

⁹ و همچنین قلوه‌ها و چربی روی آن‌ها و بهترین قسمت جگر آن‌ را جدا کند

¹⁰ و همه را بر قربانگاه قربانی سوختنی، مثل چربی گاو قربانی مشارکت و سلامتی، بسوزاند.

^11-12 امّا باید پوست، گوشت، کلّه، پاچه، اعضای داخلی، دل، روده و سرگین قربانی را به یک محل پاک، در بیرون اردوگاه، جایی که خاکستر را می‌اندازند، ببرد و در آنجا بسوزاند.

¹³ هرگاه تمام بنی‌اسرائیل ناآگاهانه یکی از احکام خداوند را زیر پا گذاشته مرتکب گناه شوند، تمام قوم گناهکار محسوب می‌شوند، حتّی اگر خطا عمدی نباشد.

¹⁴ وقتی گناه ایشان آشکار گردد، آن‌ها باید گوسالۀ نری را به‌عنوان قربانی گناه به خیمۀ مقدّس بیاورند.

¹⁵ رهبران قوم در حضور خداوند دست‌های خود را بر سر گوساله بگذارند و آن را در حضور خداوند ذبح کنند.

¹⁶ بعد کاهن اعظم خون گوساله را به خیمۀ مقدّس بیاورد

¹⁷ و انگشت خود را در خون فرو بُرده آن‌ را هفت بار در جلوی پرده مقدّس بپاشد.

¹⁸ سپس کمی از خون را بر چهار شاخ قربانگاه بُخور که در داخل خیمۀ مقدّس است، بمالد و باقی‌ماندۀ خون را نزدیک ورودی خیمۀ مقدّس بپاشد.

¹⁹ سپس تمام چربی آن‌ را بگیرد و بر قربانگاه بسوزاند.

²⁰ کاهن همان کاری را که با گوسالۀ قربانی گناه کرد، با این گوساله هم بکند. به‌این‌ترتیب کفّارهٔ گناهان قوم داده می‌شود و همگی آمرزیده می‌شوند.

²¹ بعد گوسالۀ قربانی شده را به بیرون اردوگاه برده مثل گوسالۀ اوّل بسوزاند. این است قربانی گناه تمام قوم.

²² هرگاه یکی از حاکمان ناآگاهانه مرتکب گناه شود و یکی از احکام یَهْوه، خدایش را زیر پا گذارد، گناهکار محسوب می‌گردد.

²³ هرگاه به گناهی که مرتکب شده است، پی ببرد، باید یک بُزِ نرِ بی‌عیب را برای قربانی بیاورد.

²⁴ دست خود را بر سر بُز بگذارد و در قسمت شمالی قربانگاه در جایی که قربانی سوختنی را ذبح می‌کنند، ذبح نماید. این است قربانی گناه.

²⁵ بعد کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود بر چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد.

²⁶ تمام چربی آن‌ را، مثل چربی قربانی مشارکت و سلامتی بر قربانگاه بسوزاند. به‌این‌ترتیب، کاهن کفّارهٔ گناه او را می‌دهد و گناه آن حاکم بخشیده می‌شود.

²⁷ هرگاه یکی از مردم عادی ناآگاهانه گناه کند و از یکی از احکام خداوند را زیر پا بگذارد، مقصّر شمرده می‌شود.

²⁸ وقتی به گناه خود پی ببرد، یک بُز مادّهٔ بی‌عیب را برای کفّارهٔ گناه خود تقدیم کند.

²⁹ آنگاه دست خود را بر سر قربانی بگذارد و در قسمت شمالی قربانگاه جایی که قربانی سوختنی را می‌کُشند، ذبح کند.

³⁰ کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود به چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد.

³¹ کاهن تمام چربی آن‌ را مثل چربی قربانی مشارکت و سلامتی جدا کند و بر سر قربانگاه بسوزاند که رایحه‌ای خوش‌بو به مشام خداوند است. به‌این‌ترتیب کاهن برای او کفّاره به‌جا می‌آورد و او آمرزیده خواهد شد.

³² هرگاه آن شخص بخواهد برّه‌ای را برای گناه خود قربانی کند، یک برّۀ مادّه بی‌عیب را بیاورد.

³³ آنگاه دست خود را بر سر حیوان بگذارد و آن‌ را در قسمت شمالی قربانگاه در جایی که قربانی سوختنی را می‌کشند، ذبح کند.

³⁴ بعد کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود به چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد.

³⁵ سپس تمام چربی آن‌ را، مثل چربی برّۀ قربانی مشارکت و سلامتی جدا کند، و کاهن آن‌ را همراه قربانی‌هایی که بر آتش برای خداوند تقدیم می‌کردند، بر قربانگاه بسوزاند. به‌این‌ترتیب کاهن قربانی گناه او را به خداوند تقدیم می‌کند و او آمرزیده خواهد شد.