لاویان 23 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

عیدهای مقدّس

¹ خداوند به موسی گفت:

² «به بنی‌اسرائیل بگو وقتی برای برگزاری عیدهای مقدّس و همایش‌های مقدّس جمع می‌شوند، مقرّرات لازم را رعایت کنند.

روز سَبَّت

³ شش روز کار کنید، امّا روز هفتم که سَبَّت و مقدّس است، برای استراحت تعیین شده است. در آن روز کار نکنید، بلکه برای نیایش جمع شوید. در هر مکانی که زندگی کنید، روز سَبَّت برای خداوند است.

عید فِصَح و عید نان فطیر

⁴ عیدهای مقدّس که باید در زمان‌ معیّن برگزار شوند، عبارت‌اند از

⁵ «عید فِصَح که برای خداوند برگزار می‌شود، از غروب روز چهاردهم ماه اوّل شروع شود.

⁶ در روز پانزدهم همان ماه، عید نان فطیر است که برای خداوند برگزار می‌شود؛ شما باید برای هفت روز نان فطیر، یعنی نان بدون خمیرمایه، بخورید.

⁷ در روز اوّل این عید، برای نیایش جمع شوید و از هر شغل خود، دست بکشید.

⁸ مدّت هفت روز هدایای سوختنی برای من تقدیم کنید. در روز هفتم نیز از شغل خود دست کشیده برای عبادت جمع شوید.»

عید نوبرها

⁹ خداوند به موسی گفت که به قوم بگوید:

¹⁰ «وقتی به سرزمینی که خداوند به شما می‌بخشد، رفتید و اوّلین محصول زمین خود را درو کردید، نوبر آن‌ را نزد کاهن ببرید.

¹¹ او باید آن‌ را به‌عنوان هدیۀ مخصوص، در روز بعد از سَبَّت در حضور خداوند تکان بدهد تا از طرف شما پذیرفته شود.

¹² در همان روز یک برّۀ یک سالۀ نر را که بی‌عیب باشد، به‌عنوان قربانی سوختنی به حضور من تقدیم کنید.

¹³ همراه آن، هدیه‌ای برای قربانی آردی که عبارت است از دو کیلوگرم آرد مرغوب، مخلوط با روغن زیتون به حضور من تقدیم کنید. بوی آن رایحه‌ای خوش‌بو به مشام من خواهد بود. یک لیتر شراب را هم به‌عنوان هدیۀ نوشیدنی بیاورید.

¹⁴ تا این هدایا را به حضور من تقدیم نکرده‌اید، نان یا حبوبات را به‌صورت خام یا برشته نخورید. این مقرّرات را همیشه و در نسل‌های آینده، در هر جا که ساکن شدید رعایت کنید.

عید نوبر محصولات

¹⁵ «هفت هفته بعد از روز سَبَّت، روزی که هدیهٔ نوبر محصول خود را برای خداوند می‌آورید،

¹⁶ یعنی در روز پنجاهم که روز بعد از هفتمین سَبَّت است، هدیۀ دیگری از نوبر محصول خود را به خداوند تقدیم کنید.

¹⁷ هر خانواده دو قرص نان به‌عنوان هدیۀ مخصوص که هر قرص آن از دو کیلوگرم آرد با خمیرمایه پخته شده است، به‌عنوان نوبر محصول خود، به حضور من تقدیم کند.

¹⁸ همراه این نان‌ها، هفت برّۀ نرِ یک سالۀ بی‌عیب، یک گوساله و دو قوچ را به‌عنوان قربانی سوختنی با هدایای غلّه و نوشیدنی به حضور خداوند تقدیم کنید. بوی این قربانی‌ها رایحه‌ای خوش‌بو به مشام خداوند خواهد بود.

¹⁹ همچنین یک بُز نر را به‌عنوان قربانی گناه و دو برّۀ نر یک سالۀ نر را برای قربانی مشارکت و سلامتی تقدیم نمایید.

²⁰ کاهن باید نان‌ها را با آن دو برّه به‌عنوان هدیۀ تکان‌دادنی در حضور خداوند، برای کاهنان تقدیم کند. این هدایا بسیار مقدّس هستند.

²¹ در آن روز همۀ شما باید از شغل خود دست بکشید و برای همایشی مقدّس گردهم آیید. فرزندانتان هم در آینده در هرکجا که ساکن باشند، همین مقرّرات را رعایت نمایند.

²² «وقتی محصولات خود را درو می‌کنید، گوشه‌های زمین را تماماً درو نکنید و خوشه‌هایی را که بر زمین افتاده‌اند جمع نکنید؛ آن‌ها را برای فقیران و غریبان باقی بگذارید. من یَهْوه، خدای شما هستم.»

عید سال نو

²³ خداوند به موسی گفت:

²⁴ «به بنی‌اسرائیل بگو که روزِ اوّلِ ماهِ هفتم هر سال روز استراحت است و با صدای شیپور همه را برای همایشی مقدّس فرا خوانید.

²⁵ در آن روز از شغل خود دست بکشید و هدیهٔ مخصوص بر آتش به خداوند تقدیم کنید.»

روز کفّاره

²⁶ خداوند به موسی گفت:

²⁷ «دهمین روزِ ماهِ هفتم هر سال روز کفّاره است. آن روز برای شما روز مقدّسی باشد. روزه بگیرید و هدیه‌ای بر آتش به خداوند تقدیم کنید.

²⁸ در آن روز از هر شغلی که دارید، دست بکشید، زیرا آن روز، روز کفّاره است؛ روزی است که در حضور یَهْوه، خدایتان برای شما کفّارهٔ گناه به‌جا آورده خواهد شد.

²⁹ هر‌کس که در آن روز، روزه نگیرد، از بین قوم منقطع خواهد شد.

³⁰ هر کسی در این روز کار کند، من او را از میان قوم هلاک خواهم ساخت.

³¹ این یک قانون ابدی برای شما و نسل‌های آیندهٔ شما در هر جا که ساکن شوند، خواهد بود.

³² از غروب روز نهم ماه هفتم تا غروب روز دهم آن ماه، روز مخصوص است و باید روزه بگیرید و استراحت کنید.»

عید خیمه‌ها

³³ خداوند به موسی گفت:

³⁴ «به بنی‌اسرائیل بگو که در روز پانزدهم از ماه هفتم، عید خیمه‌ها را به مدّت هفت روز در حضور من برگزار کنند.

³⁵ در روز اوّل عید، همگی شما باید از شغل خود دست بکشید و برای همایشی مقدّس جمع شوید.

³⁶ در آن هفت روز هدایایی را بر آتش به‌ حضور من تقدیم کنید. در روز هشتم باز برای همایشی مقدّس گرد هم آیید و هدیه‌ای بر آتش به من تقدیم نمایید. آن روز، روز پرستش است و شما نباید هیچ کار شغلی انجام دهید.

³⁷ «این‌ها عیدهایی هستند برای خداوند که قوم باید برای برگزاری آن‌ها در همایش‌های مقدّس گردهم آیند و قربانی‌های سوختنی، هدایای غلّه، هدایای نوشیدنی، و قربانی‌های دیگر را طبقِ مقرّرات‌شان، تقدیم نمایند.

³⁸ این عیدها جدا از روزهای عادی سَبَّت می‌باشند و هدایایی که در این عیدها تقدیم می‌کنید، سوای هدایایی عادی، نذری و داوطلبانه هستند که به حضور من تقدیم می‌کنند.

³⁹ «در روز پانزدهم ماه هفتم، وقتی محصول زمین را جمع می‌کنید، به مدّت هفت روز برای خداوند عید بگیرید. روزهای اوّل و هشتم عید، روزهای استراحت می‌باشند.

⁴⁰ در روز اوّل، بهترین میوه‌های درختان خود را بچینید و شاخه‌های درخت خرما و شاخه‌های پُربرگ بیدِ لب جوی را جمع کنید و به مدّت هفت روز، در حضور یَهْوه، خدای خود شادی نمایید، جشن بگیرید.

⁴¹ این عید را در ماه هفتم هر سال به مدّت هفت روز جشن بگیرید؛ این قانونی است همیشگی که باید در نسل‌های آینده آن‌ را رعایت کنید.

⁴² در مدّت این هفت روز، همۀ شما مردم اسرائیل باید در خیمه‌ها به سر ببرید

⁴³ تا فرزندانتان در آینده آگاه باشند که من یَهْوه، خدای شما وقتی قوم اسرائیل را از سرزمین مصر بیرون آوردم، آن‌ها را در خیمه‌ها جا دادم.»

⁴⁴ به‌این‌ترتیب، موسی مقرّرات عیدهای خداوند را به قوم اسرائیل اعلام نمود.