لاویان 22 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

قدّوسیّت هدایا

¹ خداوند به موسی گفت:

² «به هارون و پسرانش بگو به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف می‌کنند، احترام بگذارند. من یَهْوه هستم؛ نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازند.

³ اگر کسی از فرزندانتان در نسل‌های آینده، در‌حالی‌که ناپاک است و به هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من وقف کرده‌اند، نزدیک شود، آن شخص باید از خدمت به من منع گردد. من یَهْوه هستم.

⁴ «هیچ‌یک از فرزندان هارون که جذام یا ترشّح داشته ‌باشد یا از بدنش مایع جاری شود، تا هنگامی‌که پاک نگردد، نمی‌تواند از قربانی‌های مقدّس بخورد. هر کاهنی که به جسدی دست بزند یا در اثر خروج مَنی از بدنش ناپاک شده باشد

⁵ و یا حیوان ناپاک یا شخصی را که ناپاک است، لمس کند،

⁶ تا غروب ناپاک خواهد بود و تا غسل نکند، نباید از هدایای مقدّس بخورد.

⁷ او هنگام غروب آفتاب پاک می‌شود و بعد از آن می‌تواند از خوراک مقدّس که حقّ او است، بخورد.

⁸ او نباید از گوشت حیوان مُرده یا حیوانی که یک جانور وحشی آن را دریده باشد، بخورد، زیرا با این کار، خود را ناپاک می‌سازد. من یَهْوه هستم.

⁹ «همۀ کاهنان باید از این دستورات من اطاعت کنند؛ در غیر این صورت، مقصّر بوده هلاک خواهند شد، زیرا به اوامر من احترام نگذاشته‌اند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.

¹⁰ «تنها کاهنان می‌توانند از هدایای مقدّس بخورند و هیچ‌کس دیگر، حتّی خدمتکار و مهمان کاهن هم نباید از آن‌ها بخورد.

¹¹ امّا غلام زرخرید او و آن‌هایی که در خانۀ او به دنیا آمده باشند، می‌توانند از آن‌ها بخورند.

¹² اگر دختر یک کاهن با شخصی که کاهن نباشد ازدواج کند، نباید از آن هدایای مقدّس بخورد.

¹³ امّا اگر بیوه شده و یا طلاق داده شده باشد و فرزندی نداشته باشد و به خانۀ پدر برگشته باشد، آنگاه می‌تواند از خوراک پدر خود بخورد. پس به‌غیراز اعضای خاندان کاهنان، کس دیگری حقّ خوردن آن‌ها را ندارد.

¹⁴ «اگر کسی ندانسته از هدایای مقدّس بخورد، باید همان مقدار را به‌اضافه یک پنجم به کاهن بازگرداند.

¹⁵ پس کاهنان نباید به اشخاص غیرمجاز اجازه بدهند که با خوردن هدایای مقدّسی که قوم اسرائیل برای من تقدیم می‌کنند، آن‌ها را بی‌حرمت سازند،

¹⁶ زیرا با خوردن هدایای مقدّس، آن‌ها مقصّر شناخته می‌شوند. من یَهْوه هستم که آن‌ها را تقدیس می‌کنم.»

¹⁷ خداوند به موسی گفت:

¹⁸ «به هارون، پسران او و تمام قوم اسرائیل بگو وقتی یک اسرائیلی یا یکی از غریبه‌هایی که در بین آن‌ها زندگی می‌کند، هدیه‌ای به‌عنوان قربانی سوختنی می‌آورد، چه آن هدیۀ نذری باشد چه داوطلبانه،

¹⁹ آن هدیه‌ٔ گاو یا گوسفند یا بُز باید نَر و بی‌عیب باشد تا من آن‌ را بپذیرم.

²⁰ حیوانی را که عیب داشته باشد، نباید قربانی کرد، زیرا من آن‌ را نمی‌پذیرم.

²¹ «هرگاه کسی از رمه یا گلّۀ خود حیوانی را به‌عنوان قربانی مشارکت و سلامتی به یَهْوه تقدیم می‌کند، چه این قربانی نذری باشد، چه داوطلبانه، آن حیوان باید بی‌عیب باشد تا مورد قبول واقع گردد.

²² حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، و یا مبتلا به گَری یا آبله نباید بر آتش قربانگاه به من تقدیم شود.

²³ گاو یا برّه‌ای را که عضو زاید یا ناقص داشته باشد، می‌توانید به‌عنوان هدیۀ داوطلبانه تقدیم کنید، امّا نه به‌عنوان قربانی نذری.

²⁴ حیوانی را که بیضه‌اش کوبیده یا بُریده و یا دریده شده باشد نباید در سرزمین خود برای خداوند قربانی کنید،

²⁵ و از حیواناتی که از بیگانگان می‌خرید، به‌عنوان هدیه به خدای خود تقدیم نکنید،»

²⁶ خداوند به موسی گفت:

²⁷ «وقتی گاو، گوسفند یا بُزی به دنیا می‌آید، تا هفت روز باید نزد مادرش بماند؛ سپس می‌توان آن‌ را به‌عنوان هدیهٔ سوختنی به خداوند تقدیم نمود.

²⁸ گاو یا گوسفند را نباید با برّه‌اش در یک روز ذبح کنید.

²⁹ وقتی قربانی شکرگزاری را به حضور من تقدیم می‌کنید، باید آن را طوری ذبح کنید تا مورد قبول واقع شود.

³⁰ و گوشت آن‌ را باید در همان روز بخورید و تا فردای آن باقی نماند. من یَهْوه هستم.

³¹ «شما باید تمام احکام مرا به‌جا آورید، زیرا من یَهْوه خداوند هستم.

³² نام مقدّس مرا بی‌حرمت نسازید؛ و من در میان بنی‌اسرائیل مقدّس خواهم بود. من یَهْوه هستم، که شما را تقدیس می‌کنم.

³³ من شما را از سرزمین مصر به اینجا آوردم تا خدای شما باشم. من یَهْوه هستم.»