لاویان 15 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

ترشحات ناپاک بدن

¹ خداوند به موسی و هارون گفت:

² «اگر از آلتِ مردی مایعی غیر طبیعی ترشّح کند، آن مایع ناپاک است.

³ این مایع از بدن او خواه جاری باشد، خواه در بدن متوقّف شده باشد، در هر صورت ناپاک است.

⁴ هر بستری که آن مرد در آن بخوابد و روی هر چیزی که بر آن بنشیند، ناپاک می‌شود.

⁵ هرکسی به بستر او دست بزند

⁶ یا روی چیزی که او نشسته است، بنشیند، تا شامگاه ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

⁷ و هر‌کس که به آن مرد دست بزند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

⁸ و اگر بر کسی آب دهان بیندازد، آن شخص تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

⁹ هر زینی که او بر آن بنشیند، آن زین ناپاک می‌شود.

¹⁰ اگر شخصی به هرآنچه آن مرد بر روی آن نشسته است، دست بزند تا غروب ناپاک خواهد بود و هرکه آن‌ها را حمل کند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

¹¹ اگر آن مردِ ناپاک با دست‌های نَشُستهٔ خود به کسی دست بزند، آن شخص تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

¹² هرگاه آن مرد به یک ظرف سفالی دست بزند، آن ظرف را باید شکست و اگر ظرف چوبی باشد باید با آب شسته شود.

¹³ «وقتی ترشّح از بدن آن مرد قطع شد، باید تا هفت روز صبر کند. بعد لباس خود را بشوید و با آب پاک چشمه غسل کند؛ آنگاه پاک می‌شود.

¹⁴ در روز هشتم دو فاخته یا دو جوجه کبوتر را به ورودی خیمۀ مقدّس به حضور خداوند بیاورد و به کاهن بدهد.

¹⁵ کاهن یکی از پرنده‌ها را برای قربانی گناه و دیگری را به‌عنوان قربانی سوختنی تقدیم کند و به‌این‌ترتیب کاهن در حضور خداوند برای ترشّح آن مرد، کفّاره به‌جا آورد.

¹⁶ «هرگاه از مردی مَنی خارج شود، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید تمام بدنش را در آب بشوید.

¹⁷ هر لباسی یا چرمی که مَنی بر آن ریخته باشد، باید با آب شسته شود و تا غروب ناپاک خواهد بود.

¹⁸ هرگاه مردی با زنی هم‌بستر شود و از او مَنی خارج گردد، هردو باید در آب غسل کنند و تا غروب ناپاک خواهند بود.

¹⁹ «زنی که در عادت ماهانهٔ خود است، به مدّت هفت روز ناپاک خواهد بود. هر‌کس به آن زن دست بزند، تا غروب ناپاک خواهد ماند.

²⁰ آن زن در دوران عادت ماهانۀ خود، بر هرآنچه بر آن بخوابد یا بر آن بنشیند ناپاک خواهد بود.

²¹ هر‌کس که به بستر آن زن دست بزند، باید لباس خود را بشوید و غسل کند و تا غروب ناپاک خواهد بود.

^22-23 هر‌کس به بستر آن زن یا به هرآنچه آن زن روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا شام ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند.

²⁴ اگر مردی با زنی در دوران عادت ماهانه‌اش هم‌بستر شود، به مدّت هفت روز ناپاک خواهد بود و هر بستری که آن مرد در آن بخوابد نیز ناپاک است.

²⁵ «اگر زنی خونریزی غیرعادی داشته باشد و یا خون‌ریزی‌اش بعد از دوران عادت ماهانۀ او همچنان ادامه پیدا کند، آن زن تا زمانی‌‌که خونریزی‌اش قطع شود، مثل زمان عادت ماهانۀ خود، ناپاک باقی می‌ماند.

²⁶ در آن دوران هرآنچه که بر آن بخوابد، یا بر آن بنشیند، ناپاک خواهد بود.

²⁷ و هر‌کس به آن چیزها دست بزند، ناپاک می‌شود. او باید لباس خود را بشوید و غسل کند و تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

²⁸ بعد از آنکه خونریزی آن زن قطع شد، وی باید تا هفت روز صبر کند؛ آن‌وقت پاک خواهد بود.

²⁹ در روز هشتم، آن زن باید دو فاخته یا دو جوجه کبوتر را به ورودی خیمۀ مقدّس برده به کاهن بدهد.

³⁰ کاهن باید یکی از آن‌ها را جهت قربانی گناه و دیگری را به‌عنوان قربانی سوختنی تقدیم نماید و به‌این‌طریق به حضور خداوند، برای آن زن به‌خاطر ناپاکی عادت ماهانه‌اش، کفّاره به‌جا آورد.»

³¹ به‌این‌ترتیب، خداوند به موسی و هارون گفت که چگونه قوم اسرائیل باید از ناپاکی‌های خود پاک شوند، تا مبادا خیمۀ مقدّس را که در میان آن‌ها بود، آلوده ساخته کشته شوند.

³² «این است مقرّرات برای مردی که ترشحات غیرطبیعی و یا مَنی از او خارج شده ناپاک می‌گردد،

³³ و همچنین برای زنی که به‌خاطر عادت ماهانه‌اش ناپاک است و مردی که با او هم‌بستر می‌شود.»