لاویان 11 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

حیوانات قابل خوردن

¹ خداوند به موسی و هارون فرمود

² که به قوم اسرائیل چنین دستور بدهند:

³ «از تمام حیوانات روی زمین، می‌توانید گوشت هر حیوانی را که شکافته‌سُم باشد و نشخوار کند، بخورید.

^4-6 ولی گوشت شتر، گورکن و خرگوش را نباید خورد، زیرا این حیوانات گرچه نشخوار می‌کنند، ولی شکافته‌سُم نیستند.

⁷ همچنین گوشت خوک نیز حرام است، چراکه هرچند شکافته‌سُم است، امّا نشخوار نمی‌کند.

⁸ گوشت آن‌ها را نخورید و به لاشۀ آن‌ها دست نزنید، زیرا آن‌ها ناپاک هستند.

⁹ «از گوشت حیواناتی که در آب زندگی می‌کنند، ‌چه در رودخانه و چه در دریا، آن‌هایی را که باله و فلس دارند، می‌توانید بخورید.

¹⁰ حیوان آب‌زی که باله و فلس نداشته باشد، برای شما مکروه است.

¹¹ از آن‌ها کراهت داشته، نه از گوشت آن‌ها بخورید و نه به لاشۀ آن‌ها دست بزنید.

¹² باز می‌گویم که حیوانات آب‌زی که باله و فلس ندارند، برای شما مکروه می‌باشند.

¹³ «این پرندگان را نباید بخورید چون مکروه هستند: عقاب، لاشخور، لاشخور سیاه،

¹⁴ زَغَن، و همه نوع شاهین؛

¹⁵ همه نوع کلاغ؛

¹⁶ شترمرغ، جغد، مرغ‌دریایی، همه نوع باز؛

¹⁷ بوم، مرغ غواص، جغد بزرگ،

¹⁸ مرغ ماهی‌خوار، جغد صحرایی، لاشخور مصری،

¹⁹ لک‌لک، همه نوع مرغ ماهیخوار، هُدهُد و خفّاش.

²⁰ «تمام حشرات بالدار برای شما حرام هستند،

^21-22 ولی از حشرات چهارپا، آن‌هایی را که بر چهار پا راه می‌روند و با پای‌های ساق‌دار می‌جهند، می‌توان خورد. این حشرات عبارت‌اند از هر نوع ملخ، هر نوع جیرجیرک، هر نوع حَرجَوان و هر نوع حدب.

²³ امّا تمام حشرات بالدار که چهار پا دارند برای شما ناپاک هستند.

²⁴ «هرکسی که به لاشۀ این حیوانات دست بزند، تا شامگاه ناپاک می‌باشد.

²⁵ همچنین هرکسی که قسمتی از لاشۀ این حیوانات را بردارد، باید لباس خود را بشوید و آن شخص تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

²⁶ هر حیوانی که شکاف سُم او کامل نباشد یا نشخوار نکند ناپاک است و هرگاه کسی به آن دست بزند، ناپاک می‌شود.

²⁷ هر حیوان چهارپا که روی پنجه راه برود، برای شما حرام است و هرکسی که به لاشۀ آن دست بزند، تا شامگاه ناپاک می‌باشد.

²⁸ و اگر لاشۀ آن‌ را بردارد، باید لباس خود را بشوید و تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

²⁹ «در میان حیوانات کوچک، راسو، موش و انواع سوسمار

³⁰ مارمولک خانگی، تمساح زمینی، مارمولک، بُزمَجه و آفتاب‌پرست

³¹ هرکسی که به لاشۀ این حیوانات دست بزند، تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

³² اگر لاشۀ آن‌ها بر اشیای چوبی، لباس، چرم، جوال و ظروف بیفتد، آن‌ها را ناپاک می‌کند. پس باید آن‌ها در آب قرار داده شوند امّا تا شامگاه ناپاک خواهند بود.

³³ اگر لاشۀ یکی از این حیوانات در یک ظرف گِلی بیفتد، آن ظرف و هرچه در آن است ناپاک است، و آن ظرف باید شکسته شود.

³⁴ اگر از آب این ظرف بر خوراکی بریزد، آن خوراک ناپاک می‌شود و هر نوع نوشیدنی که در آن ظرف باشد نیز ناپاک به‌حساب می‌آید.

³⁵ اگر لاشۀ یکی از این حیوانات در تنور یا اجاق بیفتد، آن اجاق یا تنور ناپاک می‌شود و باید آن را شکست.

³⁶ اگر لاشه در چشمه یا حوضی بیفتد، آب آن ناپاک نمی‌شود، ولی کسی‌ که لاشه را از آب بیرون می‌آورد، ناپاک می‌گردد.

³⁷ اگر لاشه بر دانه‌هایی که برای کاشتن به کار می‌روند بیفتد، آن دانه‌ها ناپاک نمی‌شوند،

³⁸ امّا اگر دانه‌ها در آب، تَر شده باشند و قسمتی از لاشه بر آن‌ها بیفتد، آن دانه‌ها ناپاک می‌شوند.

³⁹ «هرگاه حیوانی که خوردن گوشت آن جایز است، بمیرد و کسی به آن دست بزند، آن شخص تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

⁴⁰ هرکسی که از گوشت آن لاشه بخورد و یا آن‌ را بردارد، باید لباس خود را بشوید، و او تا شامگاه ناپاک خواهد بود.

^41-42 «همۀ حیواناتی که بر روی زمین با سینه می‌خزند، چه چهارپا و چه آن‌هایی که پای‌های زیاد دارند، را نخورید، چون برای شما مکروه هستند.

⁴³ خود را با خوردن چنین حیواناتی ناپاک نسازید.

⁴⁴ من یَهْوه، خدای شما هستم و شما باید خود را تقدیس کنید و مقدّس باشید، زیرا من قدّوس هستم.

⁴⁵ من، یَهْوه شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. بنابراین مقدّس باشید، زیرا من قدّوس هستم.

⁴⁶ این فرمان‌ها باید در مورد حیوانات، پرندگان، جانوران آبی، خزندگان و هر جنبندۀ دیگر روی زمین رعایت شوند.

⁴⁷ شما باید فرق بین حیوانات پاک و ناپاک و بین گوشت پاک و ناپاک را بدانید.