یوشع 11 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

شکست یابین و متّحدانش

¹ وقتی خبر پیروزی‌های یوشع به گوش یابین پادشاه حاصور رسید، فوراً پیامی برای این پادشاهان فرستاد: یوباب پادشاه مادون، پادشاهان شِمرون و اَخشاف،

² پادشاهان کوهستان شمالی، پادشاهان دشت اُردن در جنوب دریاچۀ جلیل و هامون، پادشاهان نافوت دُر در غرب،

³ پادشاهان کنعان در سمت شرق و غرب، پادشاهان اَموریان، پادشاهان حِتّیان، پادشاهان فِرزّیان‌، پادشاهان یِبوسیان در کوهستان، پادشاهان حِویان در دامنۀ کوه حِرمون در سرزمین مِصفَه.

^4-5 آن‌ها همگی قوای خود را جمع کرده یک ارتش متّحد تشکیل دادند که تعداد آن مثل ریگ دریا بی‌شمار بود. آن‌ها با اسبان و ارّابه‌های جنگی در کنار چشمه‌های میرُوم اردو زده برای جنگ با اسرائیل آماده شدند.

⁶ خداوند به یوشع گفت: «نترس، زیرا فردا در همین وقت همۀ آن‌ها را خواهم کشت و به دست مردم اسرائیل تسلیم خواهم کرد. سپس شما پای اسبان ایشان را لنگ کنید و ارّابه‌های آن‌ها را آتش بزنید.»

⁷ ‌پس یوشع با مردان خود با یک حملهٔ ناگهانی در نزدیکی میرُوم به آن‌ها حمله کرد.

⁸ خداوند آن‌ها را به دست مردم اسرائیل تسلیم کرد، و آن‌ها دشمنان را تا صیدون بزرگ و مسرفوت مایم در شمال و دشت مِصفَه در شرق تعقیب کرده کشتند و یکی از آن‌ها را هم زنده نگذاشتند.

⁹ پس یوشع، همان‌طور که خداوند امر فرموده بود، با آن‌ها رفتار نمود؛ زردپی پای‌های اسب‌های ایشان را قطع کرد و تمام ارّابه‌های ایشان را آتش زد.

¹⁰ آنگاه یوشع برگشته حاصور را تسخیر کرد و پادشاه آن‌ را کشت، زیرا حاصور در آن زمان نیرومندترین شهر بود.

¹¹ اسرایلیان همۀ ساکنان آنجا را با شمشیر کشتند و هیچ جانداری را زنده نگذاشتند و حاصور را به آتش کشیدند.

¹² یوشع تمام این شهرها را تسخیر کرد و همهٔ پادشاهان آن‌ها را گرفته کشت، همان‌طور که موسی، خادم خداوند، دستور داده بود.

¹³ امّا یوشع از میان تمام شهرهایی که بر روی تپّه‌ها بنا شده بودند، فقط حاصور را آتش زد.

¹⁴ تمام غنیمت و گلّه و رمه‌ای را که بنی‌اسرائیل به دست آوردند، برای خود نگاه داشتند، امّا همۀ مردم را با دَم شمشیر کشتند و هیچ‌کس را زنده نگذاشتند.

¹⁵ یوشع طبق دستور خداوند به خادم خود موسی و دستور موسی به او، عمل کرد و همۀ اوامر خداوند را کاملاً انجام داد.

سرزمینی که یوشع تصرّف کرد

¹⁶ به‌این‌ترتیب، یوشع تمام آن سرزمین، یعنی همۀ کوهستان‌ها، منطقۀ جنوبی، منطقۀ جوشن، دشت‌ها، کوهستان‌های اسرائیل و دشت اُردن، را تصرّف کرد.

¹⁷ قلمرو اسرائیل از کوه حالق، در نزدیکی اَدوم، تا بَعَل‌جاد در دشت لبنان در دامنۀ کوه حِرمون وسعت یافت و یوشع پادشاهان آن‌ها را دستگیر کرده به قتل رساند.

¹⁸ این جنگ‌ها سال‌های زیادی طول کشید.

¹⁹ تنها شهری که با اسرائیل صلح کرد جِبعون بود که حِویان در آن ساکن بودند. همۀ شهرهای دیگر به تصرّف درآمده منهدم شدند.

²⁰ این خواست خداوند بود که دل‌های آن‌ها سخت گردد و به جنگ با اسرائیل برخیزند. درنتیجه همگی آن‌ها بدون هیچ ترحّمی‌ کشته شدند، چنان‌که خداوند به موسی فرموده بود.

²¹ در این زمان یوشع، عَناقیانی را که در منطقۀ کوهستانی حِبرون، دَبیر، عَناب و کوه‌های یهودا و اسرائیل زندگی می‌کردند، کُشت و آن‌ها را با شهرهایشان به‌کلّی نابود کرد.

²² از عَناقیان یک نفر هم در سرزمین اسرائیل زنده نماند، امّا بعضی از آن‌ها در غزه، جَت و اَشدود باقی ماندند.

²³ به‌این‌ترتیب یوشع، طبق دستور خداوند به موسی، تمام آن سرزمین را تصرّف نمود و آن‌ را به‌عنوان ملکیّت به بنی‌اسرائیل داد و سپس آن‌ را بین تمام طایفه‌های بنی‌اسرائیل تقسیم کرد. سرانجام در آن سرزمین آرامش برقرار شد.