اِرمیا 40 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

اِرمیا نزد جِدَلیا می‌ماند

¹ بعد از آنکه نِبوزَرادان، فرماندۀ ارتش، مرا در رامَه آزاد کرد، بار دیگر خداوند با من چنین سخن گفت. آن‌ها مرا در زنجیر، همراه تمام کسانی‌ که از اورشلیم و یهودا به‌وسیلهٔ بابِلی‌ها اسیر شده بودند، به آنجا برده بودند.

² فرمانده مرا به کناری بُرد و گفت: «یَهْوه، خدای شما، این سرزمین را به نابودی تهدید کرده بود

³ و اکنون آنچه را که گفته بود انجام داده است و این‌همه‌ چیزها به‌خاطر گناهان قوم شما علیه خداوند و عدم اطاعت شما از او بوده‌ است.

⁴ اکنون من زنجیرها را از دست‌های تو باز می‌کنم و تو را آزاد می‌کنم. اگر بخواهی می‌توانیم با هم به بابِل برویم و من در آنجا از تو مراقبت خواهم کرد. امّا اگر نمی‌خواهی به آنجا بروی، مجبور نیستی. تو می‌توانی هر جا را که در تمام این سرزمین می‌خواهی، انتخاب کنی و به آنجا بروی.»

⁵ وقتی جوابی ندادم، نِبوزَرادان گفت: «نزد جِدَلیا پسر اَخیقام و نوۀ شافان که پادشاه بابِل او را به فرمانداری شهرهای یهودا برگزیده است، برو. تو می‌توانی به آنجا بروی و در میان قوم خودت زندگی کنی، یا به هرجایی که دوست داری، بروی.» بعد او یک هدیه و مقداری غذا به من داد تا با خود برده روانه شوم.

⁶ من نزد جِدَلیا در مِصفَه رفتم و در آنجا در بین مردمی که باقی مانده بودند، زندگی کردم.

جِدَلیا فرماندار یهودا

⁷ بعضی از افسران و سربازان یهودا تسلیم نشده بودند. آن‌ها شنیدند که پادشاه بابِل جِدَلیا را به سِمت فرماندار سرزمین گماشته و مسئولیّت امور تمام مردمی را که به اسارت برده نشده بودند، یعنی فقیرترین طبقات مردم را به او داده است.

⁸ پس اسماعیل پسر نِتَنیا، یوحانان و یوناتان پسران قاریح، سِرایا پسر تَنحومِت، پسران عیفای نِطوفاتی، یَزَنیا پسر مکانی با افراد تحت نظرشان نزد جِدَلیا در مِصفَه رفتند.

⁹ جِدَلیا به آن‌ها گفت: «من سلامت شما را تضمین می‌کنم. شما نباید از تسلیم شدن به بابِلی‌ها هراسی داشته باشید. در این سرزمین ساکن شوید و پادشاه بابِل را خدمت کنید و همه‌‌چیز برای خیریّت شما خواهد بود.

¹⁰ من خودم در مِصفَه خواهم ماند و وقتی بابِلی‌ها به اینجا بیایند، من به نمایندگی شما با آن‌ها طرف خواهم شد. امّا شما می‌توانید شراب، میوه و روغن زیتون را ذخیره کنید و در روستاهایی که به تصرّف خود درآورده‌اید، زندگی نمایید.»

¹¹ در همین حال تمام یهودیانی که در موآب، عَمون، اَدوم و سایر نقاط زندگی می‌کردند، شنیدند که پادشاه بابِل اجازه داده بعضی از یهودیان در یهودا باقی بمانند و جِدَلیا را به فرمانداری آن‌ها گماشته است.

¹² پس آن‌ها از جاهایی که پراکنده شده بودند، به یهودا بازگشتند. آن‌ها نزد جِدَلیا در مِصفَه رفتند و در آنجا مقدار زیادی شراب و میوه جمع کردند.

کشته شدن جِدَلیا

¹³ پس از آن، یوحانان و فرماندهان سربازانی که تسلیم نشده بودند، نزد جِدَلیا در مِصفَه آمدند

¹⁴ و به او گفتند: «آیا نمی‌دانی که بَعلیس، پادشاه عَمونیان، اسماعیل پسر نِتَنیا را فرستاده تا تو را بکُشد؟» امّا جِدَلیا آن‌ را باور نکرد.

¹⁵ آنگاه یوحانان پسر قاریَح در مِصفَحه مخفیانه به او گفت: «بگذار من بروم و اسماعیل پسر نِتَنیا را بکُشم، و هیچ‌کس نخواهد فهمید که چه کسی این کار را کرده است. چرا او تو را بکُشد؟ این کار باعث می‌شود تمام یهودیانی که دور تو جمع شده‌اند، پراکنده و برای تمام کسانی‌ که در یهودا باقی مانده‌اند، مصیبتی به‌وجود آورند.»

¹⁶ امّا جِدَلیا گفت: «چنین کاری نکن! چیزی که تو دربارۀ اسماعیل می‌گویی، حقیقت ندارد!»