اِرمیا 34 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

پیامی برای صِدِقیا

¹ هنگامی‌که نبوکدنصر پادشاه بابِل و ارتش او با حمایت نیروهای ملّت‌ها و نژادهای زیر سلطۀ او به اورشلیم و شهرهای اطراف آن حمله می‌کردند، خداوند با من چنین سخن گفت.

² خداوند از من خواست نزد صِدِقیا پادشاه یهودا رفته به او بگویم: «من، خداوند، این شهر را تسلیم پادشاه بابِل خواهم کرد و او تمام آن‌ را به آتش خواهد کشید.

³ راه فراری برای تو نخواهد بود. تو را دستگیر کرده تحویل او خواهند داد. تو با او روبه‌رو شده با او صحبت خواهی کرد. سپس به بابِل خواهی رفت.

⁴ ای صِدِقیا، به آنچه دربارۀ تو می‌گویم گوش کن. تو در جنگ کشته نخواهی شد.

⁵ تو در آرامش خواهی مرد و مردم به همان‌گونه که در وقت خاک‌سپاری اجداد تو که قبل از تو پادشاهان این سرزمین بودند، بُخور می‌سوزانیدند، برای تو نیز بُخور خواهند سوزانید. آن‌ها برای تو عُزَّه خواهند گرفت و خواهند گفت، 'پادشاه ما درگذشت!' من، خداوند، چنین گفته‌ام.»

⁶ پس من این پیام را در اورشلیم به صِدِقیای پادشاه دادم.

⁷ این در زمانی بود که ارتش پادشاه بابِل در حال حمله به اورشلیم بود. ارتش بابِل همچنین در حال حمله به شهرهای لاکیش و عَزیقَه بود. این دو شهر تنها شهرهای باقی‌مانده در یهودا بودند که بُرج و باروی مستحکمی داشتند.

رفتار فریبکارانه با بردگان

⁸ صِدِقیای پادشاه و مردم اورشلیم موافقت کردند که

⁹ بردگان یهودی خود را، چه مرد و چه زن، آزاد سازند و دیگر هیچ اسرائیلی از هموطن یهودی خود کسی را به بردگی نگیرد.

¹⁰ تمام مردم و رهبران آن‌ها موافقت کردند که بردگان خود را آزاد کنند و دیگر آن‌ها را به بردگی وادار نکنند. پس آن‌ها را آزاد ساختند.

¹¹ امّا بعد از مدّتی نظرشان عوض شد، بردگان را پس گرفتند و آن‌ها را وادار کردند دوباره بردگی کنند.

¹² آنگاه یَهْوه،

¹³ خدای اسرائیل، به من فرمود که به مردم بگویم: «من وقتی اجداد شما را از مصر خلاص کردم و آن‌ها را از بردگی آزاد ساختم، با آن‌ها پیمانی بستم؛ به‌ آن‌ها گفتم که

¹⁴ هر هفت سال یک‌بار، تمام بردگان یهودی را که شش سال خدمت کرده‌اند، آزاد سازند. امّا اجداد شما نخواستند به من توجّهی کنند و به آنچه می‌گویم گوش دهند.

¹⁵ همین چند روز پیش بود که شما فکر خود را عوض کردید و آنچه را که مرا خشنود می‌ساخت، انجام دادید، یعنی همۀ شما موافقت کردید که بردگان یهودی خود را آزاد سازید، و در حضور من در معبدی که مرا می‌پرستید، پیمان بستید.

¹⁶ امّا بار دیگر نظرتان عوض شد و نسبت به من بی‌حرمتی کردید. شما همۀ بردگانی را که در آرزوی آزادی بودند، پس گرفتید و آن‌ها را دوباره مجبور به بردگی کردید.

¹⁷ پس اکنون من، خداوند، می‌گویم که شما از دستور من سرپیچی کردید؛ شما هم‌کیشان خود را از بردگی آزاد نکردید. بسیار خوب، من به شما آزادی می‌دهم، آزادی مُردن در جنگ، در بیماری و در گرسنگی. تمام ملّت‌های جهان از آنچه بر سر شما خواهم آورد، در وحشت خواهند بود.

^18-19 بزرگان یهودا و اورشلیم به‌ همراه درباریان، کاهنان و رهبران قوم با عبور از وسط دو شقّۀ گاوی که کشته بودند، با من پیمان بستند. امّا آن‌ها پیمان را شکستند و شرایط آن‌ را رعایت نکردند. پس من هم با آن‌ها همان معامله‌ای را خواهم کرد که آن‌ها با آن گاو کردند.

²⁰ آن‌ها را تسلیم دشمنانشان و آنانی که قصد جان ایشان را دارند، خواهم کرد اجساد آن‌ها طعمهٔ پرندگان و حیوانات وحشی خواهد شد.

²¹ من همچنین صِدِقیا پادشاه یهودا و درباریان او را تسلیم کسانی خواهم کرد که خواهان مرگ آن‌ها هستند. من آن‌ها را تسلیم ارتش بابِل خواهم کرد، ارتشی که از حمله دست برداشته است.

²² من دستور خواهم داد و آن‌ها دوباره به این شهر برخواهند گشت. آن‌ها حمله خواهند کرد و شهر را تسخیر کرده آن‌ را به آتش خواهند کشید. من شهرهای یهودا را به کویری غیرقابل سکونت تبدیل خواهم کرد. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»