اِرمیا 3 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

خیانت اسرائیل

¹ خداوند می‌گوید: «اگر مردی زنش را طلاق دهد و زنش او را ترک کرده با دیگری ازدواج کند، آن مرد نمی‌تواند زنش را دوباره بگیرد. چنین عملی باعث می‌شود که آن زمین آلوده شود. امّا تو ای اسرائیل، عشاق زیادی داشتی و اکنون می‌خواهی نزد من بازگردی!

² به بالای تپّه‌ها نگاه کن. آیا جایی هست که تو در آنجا مثل روسپی رفتار نکرده باشی؟ مثل یک عرب صحرانشین که در بیابان در انتظار شکار است، تو در کنار راه، منتظر عشاق خود بودی. تو تمام این سرزمین را با روسپی‌گری و شرارت خود آلوده کرده‌ای.

³ به همین دلیل باران نباریده و رگبارهای بهاری نیامده است. تو مثل یک روسپی هستی و از آن شرم نداری.

⁴ «و اکنون به من می‌گویی، 'تو پدر من هستی، و تو مرا از زمان طفولیّتم دوست داشته‌ای.

⁵ تو نسبت به من همیشه خشمگین نخواهی بود.' ای اسرائیل، این چیزی است که تو گفتی، ولی از انجام هیچ‌نوع شرارتی خودداری نکردی.»

اسرائیل و یهودا باید توبه کنند

⁶ در زمان یوشیای پادشاه، خداوند به من گفت: «آیا می‌بینی اسرائیل، آن زن بی‌وفا، چه کرده است؟ او مرا ترک کرده و بر‌ فراز هر تپّه‌ و در پای تمام درختان سبز، مثل روسپی رفتار کرده است.

⁷ فکر کردم بعد از تمام این کارها، او مطمئناً نزد من برمی‌گردد. امّا او برنگشت، و خواهر بی‌وفای او، یهودا، ناظر تمام کارهای او بود.

⁸ یهودا همچنین دید که من اسرائیل را به‌خاطر این‌که مرا ترک کرده و مرتکب روسپی‌گری شده بود، طلاق دادم و به راه خودش فرستادم. امّا یهودا، خواهر بی‌وفای اسرائیل، هراسی نداشت. او هم روسپی شد

⁹ و اصلاً از آن شرمی نداشت. او سرزمین را آلوده ساخت و با پرستش سنگ‌ها و درختان، مرتکب زنا شد.

¹⁰ بعد از همۀ این‌ها، یهودا خواهر بی‌وفای اسرائیل، فقط تظاهر کرد که نزد من برمی‌گردد، ولی در عمل صادق نبود. من، خداوند چنین گفته‌ام.»

¹¹ آنگاه خداوند به من گفت که، هرچند اسرائیل او را ترک کرده بود، بازهم او از خواهر خائن خود، یهودا، بهتر است.

¹² خداوند به من گفت بروم و به اسرائیل بگویم: «ای اسرائیل بی‌وفا نزد من بازگرد. من رحیم هستم و خشمگین نخواهم بود؛ خشم من بر ضد تو دائمی نخواهد بود.

¹³ فقط بپذیر که خطاکاری و بر ضد یَهْوه، خدای خود شوریده‌ای. اعتراف کن که درپای درختان سبز، تو عشق خود را نثار خدایان بیگانه کرده‌ای و از دستورات من اطاعت ننموده‌ای. من، خداوند چنین گفته‌ام.

¹⁴ «ای قوم بی‌وفا بازگردید؛ شما به من تعلّق دارید. از هر شهری یکی از شما را و از هر طایفه‌ای دو نفر را گرفته با خود به کوه صهیون خواهم آورد.

¹⁵ من به شما فرمانروایانی خواهم داد که مطیع من باشند، و آن‌ها با حکمت و فهم بر شما حکومت خواهند کرد.

¹⁶ آنگاه وقتی شما در این سرزمین کثیر شوید، مردم دیگر دربارۀ صندوق پیمان من صحبتی نخواهند کرد. آن‌ها دیگر نه دربارۀ آن فکر خواهند کرد و نه آن‌ را به یاد خواهند آورند. آن‌ها دیگر احتیاجی به آن احساس نخواهند کرد و نه خواهند خواست که صندوق دیگری بسازند.

¹⁷ وقتی آن زمان فرارسد، اورشلیم به نام 'تخت خداوند' خوانده خواهد شد و تمام ملّت‌ها در آنجا برای پرستش من جمع خواهند شد. آن‌ها دیگر آنچه را که دل‌های سخت و شریرشان به آن‌ها می‌گوید، انجام نخواهند داد.

¹⁸ اسرائیل با یهودا متّحد خواهد شد، و آن‌ها با هم از تبعید در کشوری در شمال به سرزمینی که من به اجداد شما به‌عنوان ملکی ابدی داده بودم، باز خواهند گشت.»

بُت‌پرستی قوم خدا

¹⁹ خداوند می‌گوید: «ای اسرائیل، می‌خواستم تو را به فرزندی خود بپذیرم و سرزمینی سرسبز را به تو بدهم، زیباترین سرزمین جهان را، من می‌خواستم تو مرا پدر خود بخوانی، و دیگر هیچ‌گاه از من دور نشوی.

²⁰ امّا تو مثل یک زنِ بی‌وفا، نسبت به من بی‌وفا بودی. من، خداوند چنین گفته‌ام.»

²¹ از فراز تپّه‌ها صدایی به گوش می‌رسد: این صدای قوم اسرائیل است که به‌خاطر گناهانی که مرتکب شده‌اند و به‌خاطر این‌که یَهْوه، خدای خودشان را فراموش کرده‌اند، گریه و زاری می‌کنند.

²² ای تمامی شما که از خداوند روی گردانیده‌اید، بازگردید. او بی‌وفایی شما را شفا خواهد داد. شما می‌گویید: «آری، ما به‌سوی خداوند برمی‌گردیم، چون او خدای ما است.

²³ پرستش بُت‌ها در بالای تپّه‌ها برای ما هیچ فایده‌ای نداشته است. کمک برای اسرائیل فقط از جانب یَهْوه، خدای ما، می‌آید.

²⁴ امّا پرستش بَعَل، خدای شرمساری، باعث شده که ما گلّه و رمه، پسران و دخترانمان، و همۀ ‌چیزهای دیگری را که اجداد ما از زمان‌های قدیم برای آن زحمت کشیده‌ بودند، از دست بدهیم.

²⁵ ما باید در شرم خود بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند، زیرا ما و اجداد ما همیشه بر ضد یَهْوه، خدای ما گناه ورزیده‌ایم و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»