اِرمیا 26 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

اِرمیا به دادگاه آورده می‌شود

¹ مدّت کوتاهی بعد از آنکه یِهویاقیم، پسر یوشیا پادشاه یهودا شد،

² خداوند به من گفت: «در وسط حیاط معبدِ بزرگ بایست و هرچه را به تو امر کرده‌ام، به مردمی که از شهرهای یهودا برای پرستش به اینجا می‌آیند، اعلام کن و کلمه‌ای از آن‌ را کم نکن.

³ شاید مردم گوش کنند و از راه‌های ناراست خود بازگردند. اگر آن‌ها بازگردند، من هم از تصمیم خود برای نابود کردن آن‌ها به‌خاطر شرارت‌هایشان، منصرف خواهم شد.»

⁴ خداوند به من گفت که به مردم بگویم: «من خداوند گفته‌ام که شما با اطاعت از تعالیمی که من به شما داده‌ام، مرا پیروی کنید

⁵ و به سخنان خادمان من یعنی انبیا، کسانی‌ که من پیوسته برای شما فرستاده‌ام، توجّه کنید. ولی شما هرگز آنچه را که آن‌ها گفتند، اطاعت نکردید.

⁶ اگر به بی‌اطاعتی ادامه دهید، در‌آن‌صورت همان بلایی که بر سر شیلوه آوردم، بر سر این معبدِ بزرگ نیز خواهم آورد و تمام ملّت‌ها نام این شهر را به‌عنوان لعن و نفرین به کار خواهند برد.»

⁷ تمام کاهنان، انبیا و همۀ مردم آنچه را در معبدِ بزرگ گفتم، شنیدند.

⁸ به‌محض این‌که آنچه را که خداوند امر کرده بود، گفتم، آن‌ها مرا گرفتند و فریاد زدند: «تو باید به‌خاطر این سخنان کشته شوی!

⁹ چرا به نام خداوند نبوّت کرده می‌گویی که این معبدِ بزرگ به سرنوشت شیلوه مبتلا خواهد شد و این شهر ویران می‌شود و دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد؟» آنگاه مردم از هر طرف دور من ازدحام کردند.

¹⁰ وقتی رهبران یهودا از این واقعه باخبر شدند، باعجله خود را از کاخ سلطنتی به معبدِ بزرگ رسانیدند و در دروازۀ نو در جاهای خود نشستند.

¹¹ آنگاه کاهنان و انبیا به رهبران و عامۀ مردم چنین گفتند: «این مرد سزاوار حکم مرگ است، چون علیه شهر ما سخن گفته است. شما با گوش خودتان آن‌ را شنیده‌اید.»

¹² آنگاه من گفتم: «خداوند مرا فرستاد تا همه‌‌چیز را علیه این معبدِ بزرگ و این شهر اعلام کنم.

¹³ شما باید راه و روش و کردار خود را در زندگی تغییر دهید و از یَهْوه، خدای خود اطاعت کنید. اگر شما چنین کنید، او نیز از تصمیم خود برای نابودی شما منصرف خواهد شد.

¹⁴ امّا در مورد من، در اختیار شما هستم! با من هرطور که صلاح می‌دانید منصفانه رفتار کنید.

¹⁵ امّا شما مطمئن باشید چه می‌کنید: اگر مرا بکُشید، شما و مردم این شهر باید بدانید که مرد بی‌گناهی را کُشته‌اید، و خون او به گردن شما خواهد بود، چون خداوند مرا فرستاده تا این پیام را به شما بدهم.

¹⁶ آنگاه مردم و رهبران قوم به کاهنان و انبیا گفتند: «این مرد به نام یَهْوه، خدای ما سخن گفته است و او نباید کشته شود.»

¹⁷ بعد از آن بعضی از رهبران قوم برخاستند و به مردمی که در آنجا جمع شده بودند گفتند:

¹⁸ «در زمانی‌‌که حِزقیا پادشاه یهودا بود، میکاه مورَشتی که یک نبی بود، به مردم گفته بود که خداوند متعال گفته است: 'اورشلیم مثل کشتزاری که شخم خورده باشد، زیر و رو خواهد شد؛ اورشلیم به تپّه‌ای مخروبه، و کوهی که معبدِ بزرگ بر آن است، به جنگلی مبدّل خواهد شد.'»

¹⁹ رهبران قوم در ادامه گفتند: «حِزقیای پادشاه و مردم یهودا، میکاه را نکُشتند. برعکس، حِزقیا خداوند را تکریم کرد و سعی کرد حمایت او را جلب کند. خداوند نیز از مصیبتی که گفته بود به سر آن‌ها خواهد آورد، منصرف شد. اکنون نزدیک است ما بلای بزرگی برای خود به‌ وجود آوریم.»

²⁰ (نبی دیگری به نام اوریا پسر شِمعی از اهالی قَریت‌یِعاریم مثل اِرمیا به نام خداوند علیه این شهر و مردم آن سخن گفت.

²¹ وقتی یِهویاقیم پادشاه و سربازان و درباریان او این‌ را شنیدند، پادشاه سعی کرد او را بکُشد. وقتی اوریا از آن باخبر شد، از ترس به مصر فرار کرد.

²² یِهویاقیم پادشاه، اِلناتان پسر عکبور را همراه عدّه‌ای به مصر فرستاد تا اوریا را دستگیر کنند.

²³ آن‌ها او را گرفته و به حضور یِهویاقیم پادشاه آوردند. پادشاه هم دستور داد او را بکُشند و جسدش را در قبرستان عمومی بیندازد.)

²⁴ چون من از حمایت اَخیقام پسر شافان، برخوردار بودم، مرا به دست مردم ندادند تا کشته شوم.