اِرمیا 17 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

گناه و مجازات یهودا

¹ خداوند می‌گوید: «ای یهودا، گناه شما با قلمی آهنین نوشته شده؛ با قلمی که نوکش از الماس است، بر قلب‌های شما حک و بر گوشۀ قربانگاه‌هایتان کنده‌کاری شده است.

² شما شمایل الهۀ اَشیرَه را در قربانگاه‌هایی که در کنار هر درخت سبز و در بالای تپّه‌ها

³ و کوهستان‌ها برافراشته‌اید، پرستش می‌کنید. به‌خاطر گناهانی که در سراسر این سرزمین مرتکب شده‌اید، من خواهم گذاشت تا دشمنان شما تمام ثروت و ذخایر شما را به تاراج ببرند.

⁴ سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار خواهم کرد که دشمنان خود را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانید، خدمت کنید، چون خشم من مثل آتشی است که تا ابد خاموش نخواهد شد.»

گفتار گوناگون

⁵ خداوند می‌گوید: «کسی را که از من روی بگرداند و به انسان، به قدرت انسان فانی، توکّل کند، محکوم خواهم کرد.

⁶ چنین شخصی مثل بوته‌ای است که در کویر، در بیابان بی‌آب‌وعلف، یا در سرزمین شوره‌زار می‌روید، و خیر و برکتی نخواهد دید.

⁷ «امّا به کسی‌ که به من توکّل کرده است، برکت خواهم داد.

⁸ او مثل درختی است که در کنار آبی روییده و در زمین پُر آب ریشه دوانده است. از هوای گرم هراسی ندارد، چون برگ‌هایش همچنان سبز می‌مانند. از نباریدن باران نیز نگران نیست، و همچنان میوه‌ خواهد آورد.

⁹ «کیست که بتواند دل انسان را درک کند؟ چیزی فریبنده‌تر از آن نیست، و آن به‌حدّی بیمار است که علاجی برای آن وجود ندارد.

¹⁰ من، خداوند، افکار انسان‌ها را تفحّص می‌کنم و قلب‌های آن‌ها را می‌آزمایم.»

¹¹ کسی که از راه نادرست پول به دست می‌آورد، مثل کبکی است که بر روی تخم‌های پرندگان دیگر می‌خوابد و جوجه‌هایی تولید می‌کند که مال خودش نیستند. در وقت بلوغ همه او را ترک می‌کنند و سرانجام، او احمقی بیش نخواهد بود.

¹² معبدِ بزرگ ما مانند تختی است پُرشکوه که از ازل بر کوهی بلند استوار بوده است.

¹³ ای خداوند، تو امید قوم اسرائیل هستی؛ تمام کسانی‌ که تو را ترک کنند، شرمسار خواهند شد. آن‌ها مثل نام‌هایی که بر روی گرد و خاک نوشته شده باشند، محو خواهند شد، چون تو، خداوند و سرچشمۀ آب زندگی را ترک کرده‌اند.

اِرمیا از خداوند یاری می‌طلبد

¹⁴ ای‌ خداوند، مرا شفا ده تا کاملاً سالم شوم؛ مرا خلاصی ده تا در امنیّت کامل به سر ببرم. تنها تو را ستایش می‌کنم!

¹⁵ مردم به من می‌گویند: «کجا است آن تهدیدهای خداوند بر ضد ما؟ بگذار آن‌ها عملی شوند»

¹⁶ امّا ای خداوند، من هیچ‌وقت مصرّانه از تو نخواستم تا آن‌ها را دُچار مصیبت کنی، و من در آرزوی روزهای سیاه برای آن‌ها نبودم. خداوندا، تو این‌ را می‌دانی و از آنچه گفته‌ام آگاهی.

¹⁷ مرا دچار وحشت نکن؛ در سختی‌ها تو تنها پناهگاه من هستی.

¹⁸ ای خداوند، تمام کسانی را که به من جفا می‌رسانند، رسوا کن. آن‌ها را به وحشت بینداز، امّا مرا هراسان نکن. آن‌ها را دچار مصیبت و نابودی کن.

نگاه داشتن روز سَبَّت

¹⁹ خداوند به من گفت: «ای اِرمیا، به کنار دروازۀ مردم، دروازه‌ای که پادشاه اسرائیل از آن وارد و خارج می‌شود، و به سایر دروازه‌های شهر اورشلیم برو و پیام مرا اعلام کن.

²⁰ به پادشاهان و تمام مردم یهودا و تمام سکنۀ اورشلیم که از این دروازه رد می‌شوند، بگو به گفتار من گوش دهند.

²¹ به آن‌ها بگو اگر می‌خواهند زنده بمانند، نباید هیچ ‌باری را در روز سَبَّت حمل کنند. نباید هیچ‌چیزی را نه از دروازه‌های اورشلیم

²² و نه از خانه‌های خودشان در روز سَبَّت بیرون ببرند. آن‌ها نباید در روز سَبَّت کار کنند. باید روز سَبَّت را همان‌طور که به اجدادشان دستور داده بودم، به‌عنوان یک روز مقدّس نگاه‌دارند.

²³ اجدادشان به من گوش ندادند و به من توجّهی نکردند. در عوض آن‌ها سرسخت شدند و نخواستند از من اطاعت کنند و یا از من چیزی بیاموزند.

²⁴ «به این مردم بگو که ‌آن‌ها باید از تمام دستوارات من اطاعت کنند. آن‌ها نباید هیچ ‌باری را از طریق این دروازه‌ها در روز سَبَّت حمل و نقل کنند. آن‌ها باید روز سَبَّت را به‌عنوان یک روز مقدّس حفظ کنند و در آن هیچ‌کاری نکنند.

²⁵ در‌آن‌صورت، پادشاهان و شاهزادگان آن‌ها که از دروازه‌های اورشلیم وارد می‌شوند، دارای همان قدرتی خواهند بود که داوود داشت. آن‌ها به‌ همراه مردم یهودا و اورشلیم سوار بر ارّابه‌ها و اسب‌ها از آن‌ها گذر خواهند کرد و شهر اورشلیم همیشه پُر از جمعیّت خواهد بود.

²⁶ مردم از شهرهای یهودا و از روستاهای اورشلیم، از سرزمین بنیامین، از دامنۀ کو‌ه‌ها، از کوهستان‌ها و از قسمت‌های جنوبی یهودا خواهند آمد. آن‌ها برای معبدِ بزرگ من، قربانی‌های سوختنی، هدایای غلّه، بُخور و هدایای شکرگزاری خواهند آورد.

²⁷ امّا آن‌ها باید از من اطاعت کنند و سَبَّت را به‌عنوان یک روز مقدّس نگاه‌دارند. آن‌ها نباید هیچ کالایی از دروازه‌های اورشلیم وارد یا خارج کنند. اگر چنین کنند، من دروازه‌های اورشلیم را به آتش خواهم کشید. آن آتش، کاخ‌های اورشلیم را خواهد سوزانید و هیچ‌کس نخواهد توانست آن‌ را خاموش کند.»