یعقوب 3 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

زبان

¹ ای برادران من، مبادا بسیاری از شما بخواهید معلّم دیگران باشید، چون می‌دانید که روز داوری برای ما معلّمین سخت‌تر خواهد بود.

² همۀ ما مرتکب خطاهای بسیاری می‌شویم ولی کسی‌ که در سخن گفتن خطا نکند، انسان کاملی است و می‌تواند تمام وجود خود را مهار کند.

³ ما به دهان اسبان دهنه می‌زنیم تا مطیع ما شوند و به‌این‌وسیله تمام بدن آن‌ها را به هر طرف که بخواهیم هدایت می‌کنیم.

⁴ همچنین می‌توان کشتی‌های بسیار بزرگ را که با بادهای تند به حرکت در‌می‌آیند، با استفاده از سکّان بسیار کوچکی مهار کرد و به هر جا که ناخدا بخواهد، هدایت نمود.

⁵ زبان هم همین‌طور است؛ گرچه عضو کوچکی است ولی ادّعاهای بسیار بزرگی می‌نماید. چه جنگل‌های بزرگ که با جرقه‌ای، آتش می‌گیرند.

⁶ زبان هم آتش است! در میان تمام اعضای بدن ما، زبان دنیایی از شرارت است که همۀ وجودمان را آلوده می‌سازد و آتش آن تمام زندگی ما را می‌سوزاند، آتشی که از جهنّم سرچشمه می‌گیرد.

⁷ انسان توانسته است و بازهم می‌تواند تمام حیوانات وحشی و پرندگان و خزندگان و ماهیان را رام کند،

⁸ ولی هیچ‌کس نمی‌تواند زبان را مهار کند. زبان، شرور و رام نشدنی و پُر از زهر کُشنده است.

⁹ ما با آن، هم خداوند و پدر را حمد و سپاس می‌گوییم و هم انسان را که به‌صورت خدا آفریده شده است، لعنت می‌کنیم.

¹⁰ از یک دهان هم شکر و سپاس شنیده می‌شود و هم لعنت! ای برادران من، نباید چنین باشد.

¹¹ آیا یک چشمه می‌تواند از یک شکاف هم آب شیرین و هم آب شور جاری سازد؟

¹² ای برادران من، آیا درخت انجیر می‌تواند زیتون و یا درخت انگور، انجیر به بار آورد؟ همین‌طور چشمۀ آب شور هم نمی‌تواند از خود آب شیرین جاری سازد.

حکمت آسمانی

¹³ در میان شما چه کسی عاقل و فهیم است؟ او باید با زندگی و کارهای نیک خود که با تواضعی که از حکمت سرچشمه می‌گیرد، آن‌ را نشان دهد.

¹⁴ امّا اگر شما حسود و تندخو و خودخواه هستید، به خود فخر نکنید و برخلاف حقیقت به دروغ سخن نگویید؛

¹⁵ این حکمت از بالا نیست، بلکه دنیوی، نفسانی و شیطانی است.

¹⁶ چون هر جا حسد و جاه‌طلبی هست، در آنجا بی‌نظمی و شرارت نیز هست.

¹⁷ امّا حکمتی که از عالم بالا است، اوّل پاک است، بعد صلح‌جو، باگذشت، مهربان، بی‌غرض و بی‌ریا، پُر از شفقّت و ثمرات نیکو.

¹⁸ نیکی و عدالت، میوۀ بذرهایی است که به دست صالحان در صلح و صفا کاشته می‌شود.