اِشعیا 65 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

تنبیه قوم سرکش

¹ خداوند گفت: «من آماده بودم تا به دعاهای قوم خودم جواب بدهم، امّا آن‌ها چیزی از من نخواستند. من حاضر بودم که آن‌ها مرا بیابند، امّا آن‌ها هیچ کوششی نکردند. گرچه من همیشه آماده بودم به آن‌ها پاسخ بدهم و گفته بودم 'آماده‌ام و به شما کمک خواهم کرد،‌' قوم من هیچ‌وقت از من چیزی نخواست.

² من تمام روز دست‌هایم را برای پذیرش قوم خود دراز کردم، به سوی مردمی سرکش که در راه غلط قدم برداشته به‌دنبال راه‌های خودشان بودند.

³ آن‌ها با گستاخی به خشمگین کردن من ادامه می‌دهند. آن‌ها در باغچه‌ها قربانی تقدیم می‌کردند و بر قربانگاه‌های آجری بُخور می‌سوزاندند.

⁴ در قبرها می‌نشستند و شب را در غارها سپری می‌کردند. آن‌ها گوشت خوک و آبِ گوشتی را که با گوشت‌های ناپاک تهیّه شده بود می‌خورند.

⁵ آن‌ وقت به دیگران می‌گویند، 'به ما نزدیک نشوید. ما آن‌قدر مقدّس و پاک هستیم که اگر ما را لمس کنید، ما نجس می‌شویم.' آن‌ها همچون دود در بینی من هستند، مانند آتشی که تمام روز می‌سوزد.

⁶ «تصمیم خود را برای مجازات آن‌ها گرفته‌ام و حکم محکومیّت آن‌ها نوشته شده است. کارهای آن‌ها را نادیده نخواهم گرفت و

⁷ برای گناهان خودشان و گناهان اجدادشان مجازات خواهند شد. آن‌ها در پرستشگاه کافران بر‌ فراز تپّه‌ها بُخور سوزانده و به من ناسزا گفته‌اند. پس به‌خاطر آنچه در گذشته انجام داده‌اند، ایشان را مجازات خواهم نمود.»

⁸ خداوند می‌گوید: «کسی انگور خوب را نه‌ تنها از بین نمی‌برد، بلکه از آن شراب می‌سازد. من هم خادمین خود را برکت داده آن‌ها را از بین نخواهم برد.

⁹ من نسلی از یعقوب به‌وجود خواهم آورد و از یهودا که مالکین کوه‌های من خواهند شد. قوم برگزیدۀ من که مرا خدمت می‌کند، در اینجا زندگی خواهد کرد.

¹⁰ آن‌ها مرا پرستش خواهند کرد و گاو و گوسفندانشان در دشت شارون در غرب و در دشت عخور، یعنی دشت زحمات، در مشرق خواهند چرید.

¹¹ «امّا دربارۀ شما، کسانی‌ که من را ترک کردید و صهیون کوه مقدّس مرا نادیده گرفتید و گَد و مِنی، خدایان اقبال و سرنوشت را می‌پرستید.

¹² سرنوشت شما مرگ خوفناکی است، چون وقتی شما را خواندم، پاسخ ندادید و وقتی سخن گفتم، گوش نکردید. شما نافرمانی کردید و مرتکب شرارت شدید.

¹³ پس به شما می‌گویم کسانی‌ که مرا پرستش و از من اطاعت می‌کنند، خوردنی و نوشیدنی فراوان خواهند داشت، امّا شما گرسنه و تشنه خواهید بود. آن‌ها خوشحال و شما شرمسار خواهید بود.

¹⁴ آن‌ها از شادی خواهند سرایید، ولی شما با دل‌های شکسته خواهید گریست.

¹⁵ قوم برگزیدۀ من نام شما را به‌عنوان لعنت به کار خواهند برد. من، خدای قادر، شما را هلاک خواهم کرد. امّا به کسانی‌ که از من اطاعت می‌کنند، اسمی تازه خواهم داد.

¹⁶ هر‌کس که در این سرزمین طالب برکتی است، آن‌ را از خدای وفادار خواهد طلبید. هر‌کس که سوگند یاد می‌کند، آن‌ را به نام خدای وفادار یاد خواهد کرد. مشکلات گذشته از بین رفته فراموش خواهند شد.»

خلقت تازه

¹⁷ خداوند می‌گوید: «من زمینی جدید و آسمانی تازه می‌آفرینم. وقایع گذشته کاملاً فراموش خواهند شد.

¹⁸ خوشحال باشید و از آنچه آفریدم برای همیشه لذّت ببرید. اورشلیم تازه‌ای که من خواهم ساخت از خوشی لبریز خواهد بود و مردمان او خرسند خواهند بود.

¹⁹ من به‌خاطر اورشلیم و مردم آن بسیار شادی می‌کنم. دیگر در آنجا گریه و فریاد برای کمک نخواهد بود.

²⁰ اطفال دیگر در طفولیّت نخواهند مُرد، و مردم عمر طبیعی خود را خواهند کرد. کسی که صدساله بمیرد جوان محسوب می‌شود. اگر شخصی قبل از آن بمیرد، نشانه‌ای است از تنبیه من.

^21-22 ‌آن‌ها برای خود خانه‌ها خواهند ساخت و خودشان در آن‌ها زندگی خواهند کرد، نه دیگران. آن‌ها تاکستان‌های خود را خواهند کاشت و خودشان از شراب آن‌ها لذّت خواهند برد، نه دیگران. قوم من مثل درخت عمر طولانی خواهند داشت و از ثمرۀ کارهای خود برای مدّتی طولانی لذّت خواهند بُرد.

²³ آن‌ها در کارشان موفّق خواهند شد و فرزندانشان با مصیبت روبه‌رو نخواهند شد. من به آن‌ها و به فرزندان آن‌ها همیشه برکت خواهم داد.

²⁴ قبل از آنکه مرا بخوانند، به آن‌ها پاسخ خواهم داد، و در‌حالی‌که هنوز که با من سخن می‌گویند، آن‌ها را خواهم شنید.

²⁵ گرگ و برّه با هم خواهند چرید، شیر مثل گاو کاه خواهد خورد، و مار سمّی دیگر نخواهد بود. در کوه مقدّس من هیچ صدمه و نابودی نخواهد بود.»