اِشعیا 59 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

محکوم کردن گناه مردم

¹ دست خداوند کوتاه نیست که نمی‌تواند شما را نجات دهد ‌یا گوش او کَر نیست که شما را نشنود.

² به‌خاطر گناهان شما است که او صدای شما را نمی‌شنود. این گناهان شما است که بین شما و خدا، حتّی در وقتی‌که می‌خواهید او را پرستش کنید، جدایی ایجاد کرده است.

³ دست‌های شما به خون و انگشتانتان به گناه آلوده شده؛ از لبانتان دروغ و از زبانتان شرارت جاری است.

⁴ هیچ‌کس منصفانه دادخواهی نمی‌کند. هیچ‌کس صادقانه به دادگاه نمی‌رود. شما به حرف‌های پوچ متوکّل شده دروغ می‌گویید. شرارت را در سرهای خود پرورده رذالت به‌بار می‌آورید.

^5-6 توطئه‌های شرارت‌آمیزی که طرح می‌کنید مثل تخم‌های افعی، سمّی هستند؛ از درون این تخم‌ها چیزی جز مار به دنیا نمی‌آید. این نقشه‌ها به سود شما نخواهد بود، آن‌ها مثل لباسی خواهند بود که از تار عنکبوت بافته شده باشد!

⁷ شما دائماً در اندیشۀ توطئه‌های شرارت‌بار هستید و می‌خواهید هرچه سریع‌تر آن نقشه‌ها اجرا شوند. برای کشتن آدم‌های بی‌گناه هیچ‌وقت تأمل نمی‌کنید. هر جا می‌روید خرابی و ویرانی به‌جا می‌گذارید،

⁸ آن‌ها راه صلح و آرامش را نمی‌شناسند و در مسیر آن‌ها عدالت نیست. آن‌ها راه‌های خود را کج ساخته‌اند و هر آن کس که در آن قدم نهد راه صلح و آرامش را نمی‌داند.

مردم به گناهان خود اعتراف می‌کنند

⁹ مردم می‌گویند: «ما اکنون می‌دانیم چرا خداوند ما را از دست کسانی‌ که به ما ظلم و جور روا می‌دارند، خلاصی نمی‌دهد. ما در انتظار نور هستیم تا بتوانیم راه خود را پیدا کنیم، امّا تمام راه‌ها تاریک است.

¹⁰ مثل آدم‌های کور، کورکورانه حرکت می‌کنیم. در آفتاب ظهر می‌لغزیم، گویی که شبی تاریک است و یا در ظلمت دنیای مردگان هستیم.

¹¹ ما مثل خرس نعره می‌زنیم و مانند کبوتر می‌نالیم. ما با اشتیاق فراوان در انتظاریم که خدا ما را از ظلم و بی‌انصافی خلاص کند، امّا هیچ کمکی نمی‌رسد.

¹² «ای خداوند، گناهان بی‌شماری بر ضد تو مرتکب شده‌ایم و خطاهای ما بر ضد ما گواهی می‌دهند، و خودمان از آن‌ها کاملاً آگاه هستیم.

¹³ ما علیه تو شوریده‌ایم. تو را رد کرده و از پیروی تو خودداری نموده‌ایم. ما به دیگران ستم روا داشته‌ایم و از تو دور شده‌ایم. افکار ما غلط و گفتار ما ناراست است.

¹⁴ عدالت به عقب رانده شده، و نیکویی نمی‌تواند نزدیک شود. در پیش چشمان همه حقیقت منحرف شده، و جایی برای صداقت وجود ندارد.

¹⁵ صداقت آن‌قدر کم شده که اگر کسی دست از شرارات بردارد، خودش هدف شرارت قرار می‌گیرد.» خداوند این‌ها را دیده است واز این‌که عدالتی نیست، ناخشنود است.

خداوند برای رهایی قوم خود آماده می‌شود

¹⁶ او در عجب است که کسی به یاری ستمدیدگان نمی‌رود. از‌این‌رو، او باقدرت خودش برای رهایی آن‌ها می‌رود و پیروزی را به دست می‌آورد.

¹⁷ او عدالت را مانند زره بر تن کرده، و کلاه‌خود نجات را بر سر گذاشته است. او به جامهٔ انتقام ملبّس شده و خود را با ردای غیرت پوشانده است.

¹⁸ او دشمنان خود را، حتّی آن‌هایی را که در سرزمین‌های دوردست زندگی می‌کنند، متناسب با آنچه که مرتکب شده‌اند، مجازات خواهد کرد.

¹⁹ همه از شرق و غرب از او و از قدرت عظیم او در هراس خواهند بود. او مثل رودی خروشان و مانند بادی شدید خواهد آمد.

²⁰ خداوند می‌فرماید: «نجات دهند‌ه‌ای به صهیون خواهد آمد، برای آنانی که به یعقوب تعلّق دارند و از خطاهای خود بازگشته‌اند.

²¹ و من با تو پیمان می‌بندم که قدرت و تعالیم خود را تا به‌ابد به تو بدهم. در عوض تو باید از من اطاعت کنی و به فرزندان و نوادگان خود بیاموزی که همیشه مُطیع من باشند.»