اِشعیا 13 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

خداوند بابِل را مجازات می‌کند

¹ این وحی‌ای است دربارهٔ بابِل که به اِشعیا پسر آموص رسید:

² پرچم جنگ را بر فراز تپّه‌ای بایر برافرازید! فریاد برآورید و با دست اشاره کنید تا از دروازه‌های نُجبا داخل شوند.

³ خداوند به برگزیدگان و جنگجویان غیور خود فرمان داده است تا خشم او را جاری سازند.

⁴ به فریادهایی که در کوهستان‌ها بلند است، به صدای مردمی که ازدحام کرده‌اند و صدای ممالکی که جمع شده‌اند، گوش دهید. خداوندِ لشکرهای سماوی سربازان خود را برای جنگ آماده می‌سازد.

⁵ آن‌ها از سرزمین‌های دور و اقصی نقاط دنیا می‌آیند. خداوند با سلاح خشم خود می‌آید تا تمام سرزمین را ویران سازد.

⁶ شیون برآورید! روز خداوند، روزی که خداوند متعال ویرانی می‌آورد، نزدیک است.

⁷ آنگاه همهٔ دست‌ها بی‌رمق خواهد شد و همهٔ دل‌ها آب خواهد گردید.

⁸ آن‌ها وحشت‌زده‌ خواهند شد و عذابی مثل درد زایمان بر آن‌ها غلبه خواهد کرد. به یکدیگر نگاه خواهند کرد و صورت‌هایشان از خجالت سرخ خواهد بود.

⁹ اینک روز خداوند فرا می‌رسد، مشقّت‌بار با خشم‌ و غضبِ بی‌امان. زمین به بیابان تبدیل خواهد شد و گناهکاران از بین خواهند رفت.

¹⁰ ستارگان و صور فلکی بر زمین نخواهند تابید. خورشید در وقت طلوع تاریک خواهد بود و ماه نوری نخواهد داد.

¹¹ خداوند می‌گوید: «من دنیا را به‌خاطر شرارتش مجازات خواهم کرد و بدکاران را به‌خاطر تقصیر‌هایشان. من به غرور متکبّران پایان خواهم داد و جلال سنگدلان را پست خواهم ساخت.

¹² من مردم را از زَر خالص و انسان را از طلای اوفیر کمیاب‌تر خواهم گردانید.

¹³ به‌این‌ترتیب، من آسمان‌ها را به لرزه خواهم انداخت، و زمین در جای خود خواهد جنبید در خشم خداوند لشکرهای سماوی، در روز غضب بی‌امان او.

¹⁴ «همچون غزال‌هایی سرگردان یا همانند گوسفندان بدون ‌شبان، هرکدام به سویی پراکنده خواهد شد و هر یک به سرزمین خویش فرار خواهد کرد.

¹⁵ هر‌کس که در حال فرارگرفته شود، با نیزه خواهد افتاد و هر که دستگیر شود، با شمشیر کشته خواهد شد.

¹⁶ در برابر چشمانشان، اطفال آن‌ها را تکّه‌تکّه خواهند کرد و خانه‌هایشان را غارت کرده به زنانشان تجاوز خواهند نمود.»

¹⁷ خداوند می‌گوید: «من دولت ماد را علیه بابِل برمی‌انگیزم. آن‌ها برای نقره ارزشی قائل نیستند و طلا آن‌ها را وسوسه نمی‌کند.

¹⁸ با تیر وکمان خود، مردان جوان را می‌کشند. آن‌ها نه به نوزادان رحم می‌کنند و نه به کودکان.

¹⁹ بابِل که با شکوه‌ترین شهر دنیا و مایهٔ افتخار کلدانیان است، همچون سُدوم و غُموره‌َ خواهد شد، هنگامی‌که خدا آن‌ را سرنگون سازد.

²⁰ دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد. هیچ عربی در آنجا چادر نخواهد زد و هیچ شبانی گوسفندانش را برای چریدن به آنجا نخواهد برد.

²¹ کفتارها در برج‌هایش و شغال‌ها در قصرهای باشکوهش زوزه خواهند کشید. شترمرغ‌ها در آن زندگی خواهند کرد و بُزهای وحشی در ویرانه‌های آن خواهند ‌خرامید.

²² در بُرج‌ها و کاخ‌های آن، زوزۀ کفتارها و شغال‌ها طنین‌انداز خواهد بود. زمان بابِل به آخر رسیده و روزهایش نزدیک به پایان است.»