اِشعیا 10 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳1 وای بر کسانی‌که قوانین ناعادلانه صادر می‌کنند و آنانی که احکام ظالمانه وضع می‌کنند 2 تا فقرا را از حقّ خود محروم کنند، عدالت را از ستمدیدگان بربایند و املاک بیوه‌زنان و یتیمان را صاحب شوند. 3 در روز جزا چه خواهید کرد، در روزی که ویرانی از دور بر شما نازل شود؟ به چه کسی برای کمک پناه خواهید برد؟ گنج‌های خود را کجا پنهان خواهید کرد؟ 4 شما چاره‌ای ندارید جز این‌که تن به اسارت دهید یا در جنگ کشته شوید. بازهم خشم خداوند پایان نخواهد گرفت و دست او همچنان برای مجازات شما دراز خواهد بود. امپراتور آشور، وسیله‌ای در دست خدا 5 خداوند گفت: «وای بر آشور! من آشور را مانند چماقی برای مجازات کسانی که از آن‌ها خشمگین هستم به کار خواهم برد. 6 من آشور را فرستادم تا به ملّت خدانشناس، به مردمی که مرا خشمگین کرده‌اند، حمله کند. من آشور را فرستادم تا قوم را غارت و آن‌ها را مثل خاک لگدمال سازد.» 7 امّا امپراتور آشور افکار خشونت‌آمیزی در سر دارد و می‌خواهد ملّت‌های زیادی را نابود کند. 8 او می‌گوید: «آیا هریک از فرماندهان ارتش من یک پادشاه نیست؟ 9 آیا شهر کَلنو مثل کرکمیش نیست؟ آیا حَمات مانند اَرفاد نیست و سامره همانند دمشق؟ 10 دست من برای مجازات ممالکی که بُت‌ها را می‌پرستند، ممالکی که تعداد بُت‌هایشان بیشتر از بُت‌های اورشلیم و سامره بود، برخاسته است. 11 آیا من همان‌گونه که با سامره و تمام بُت‌هایش عمل کردم، با اورشلیم و تمام بُت‌هایش عمل نخواهم کرد؟» 12 امّا خداوند می‌گوید: «وقتی من آنچه را در کوه صهیون و اورشلیم شروع کردم به اتمام برسانم، آنگاه به‌حساب امپراتور آشور خواهم رسید و او را به‌خاطر غرور و تکبّرش مجازات خواهم کرد.» 13 امپراتور آشور با غرور می‌گوید: «تمام این کارها را خودم به تنهایی کردم. من قوی، حکیم و زرنگ هستم. من مرزهای بین ملّت‌ها را برداشتم، خزائن آن‌ها را به غنیمت بردم و مثل یک گاو نر مردمشان را زیر پا لِه کردم. 14 ملّت‌های جهان مثل آشیانۀ پرنده‌ای بودند و من خزائن آن‌ها را به همان آسانی‌ای برداشتم که تخم‌های برجاماندهٔ پرنده‌ای را برمی‌دارند. برای ترساندن من بالی تکان نخورد و جیکی شنیده نشد.» 15 امّا خداوند می‌گوید: «آیا تبر می‌تواند خود را از شخصی که آن را به کار می‌برد، بزرگ‌تر بداند؟ آیا ارّه از ارّه‌کش مهم‌تر است؟ یک چماق، چماقدار را بلند نمی‌کند؛ آن چماقدار است که چماق را بلند می‌کند.» 16 خداوند قادر مطلق جنگ‌جویان آشور را به مرض کُشنده‌ای مبتلا خواهد ساخت، و با آتشی که خاموشی ندارد، بدن‌های آن‌ها را خواهد سوزانید. 17 خدا، آن نور اسرائیل، آتش خواهد شد؛ قدّوس اسرائیل به شعلۀ آتش تبدیل شده در یک روز همه‌چیز حتّی خاروخاشاک را سوزانده نابود خواهد کرد. 18 جنگل‌های سرشار و زمین‌های زراعتی کاملاً از بین خواهند رفت همان‌گونه که یک بیماری مُهلک ایشان را خواهد کُشت. 19 تعداد درختان باقی‌مانده در جنگل آن‌قدر کم خواهد شد که حتّی یک کودک خواهد توانست آن‌ها را بشمارد. تعداد کمی برمی‌گردند 20 روزی خواهد آمد که بازماندگان قوم اسرائیل دیگر به ملّتی که آن‌ها را مغلوب کرده بود، توکّل نخواهند کرد، بلکه آن‌ها به یَهْوه، خدای قدّوس اسرائیل، متّکی خواهند بود. 21 باقی‌ماندگانی از نسل یعقوب به‌سوی خدای قادر باز خواهند گشت. 22 گرچه جمعیّت قوم اسرائیل الآن به‌اندازۀ دانه‌های شنِ کنار دریا است، امّا فقط باقی‌ماندگانی از ایشان بازخواهند گشت. مرگ و نابودی در انتظار قوم است و این مجازات عادلانه می‌باشد. 23 آری، یَهْوه، خدای قادر مطلق، همان‌طور که گفته بود، ویرانی و خرابی را بر سرتاسر این مملکت خواهد آورد. خداوند آشور را تنبیه می‌کند 24 پس خداوند قادر مطلق به قوم خود که در صهیون ساکنند، می‌گوید: «از آشوریان نترسید، حتّی اگر آن‌ها مثل مصریان عصا و چوب‌دستی خود را بر شما برافرازند. 25 چون مجازات شما به‌زودی پایان خواهد یافت و آن‌وقت آن‌ها را خُرد خواهم کرد. 26 من، خداوند قادر مطلق، آن‌ها را با شلاّق خواهم زد، همان‌طور که قوم مِدیان را در صخرۀ عُرِب زدم. من همان‌طور که مصر را مجازات کردم، آشور را به جزای کارهایش خواهم رسانید. 27 وقتی زمانش برسد، من شما را از سلطۀ آشور آزاد خواهم کرد و دیگر یوغ آن‌ها بر دوش شما سنگینی نخواهد کرد.» حمله 28 ارتش دشمن شهر عیات را گرفته و از مجرون گذشته است، و ابزار جنگی خود را در مِکماش انباشته‌اند. 29 آن‌ها از معبر رد شده‌اند و شب را در جِبعَه می‌گذرانند. مردم شهر رامَه هراسانند و مردم جِبعَه، شهر شائول پادشاه، فرار کرده‌اند. 30 ای مردم جَلّیم، فریاد برآورید، و ای مردم لیشه، گوش دهید. شما، ای مردم عَناتوت، پاسخ دهید. 31 مردم مَدمِینه و جیبیم از ترس جان خود فرار می‌کنند. 32 همین امروز دشمن در شهر نوب ایستاده است و مشت خود را به‌سوی کوه صهیون در شهر اورشلیم تکان می‌دهد. 33 خداوند قادر مطلق آن‌ها را مثل شاخه‌های بُریده شده، فرو ریخته خُرد خواهد کرد. بلندترین و سرکشیده‌ترین آن‌ها بُریده و به زیر انداخته خواهند شد. 34 او آن‌ها را مثل درختانی که در قلب جنگل قرار دارند، با تبر قطع خواهد کرد، و آن‌ها مثل درختان سِدر لبنان به زیر افکنده خواهند شد. |
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
United Bible Societies