هوشع 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

جزای گناهان اسرائیل

¹ ای اسرائیل، مانند قوم‌های دیگر وجد و خوشی نکن، زیرا تو خدای خود را ترک کرده و به او خیانت کرده‌ای. در همه‌جا مانند فاحشه‌ها خودفروشی نموده‌ای.

² امّا به‌زودی غلّه و روغن به‌اندازۀ کافی نخواهی داشت و شرابی هم نخواهد بود.

³ قوم اسرائیل دیگر در سرزمین خداوند زندگی نخواهند کرد، بلکه به مصر باز خواهند گشت و در آشور غذای ناپاک خواهند خورد.

⁴ در آن سرزمین‌های بیگانه، ‌ایشان نخواهند توانست به خداوند شراب هدیه کنند و یا برای او قربانی بیاورند. خوراک آن‌ها مانند خوراک مراسم سوگواری، هر کسی را که از آن بخورد، ناپاک خواهد ساخت. آن خوراک فقط برای جلوگیری از گرسنگی استفاده خواهد شد، و چیزی از آن برای هدیه به معبدِ بزرگ خداوند برده نخواهد شد.

⁵ پس در ایّام عید و روزهای خاصِ خداوند چه خواهند کرد؟

⁶ هنگامی‌که فاجعه فرارسد و مردم پراکنده گردند، مصریان ایشان را در شهر مِمفیس جمع خواهند کرد تا در آنجا دفن شوند. بر اشیای نفیس نقره‌ای آن‌ها و بر خانه‌هایشان خاروخس خواهد رویید.

⁷ مردم اسرائیل بدانند که زمان عقوبت و مکافات ایشان فرارسیده است. اسرائیل فریاد برمی‌آورد: «نبی احمق است و صاحب روح‌، دیوانه!» به‌خاطر شرارت عظیم‌تان دشمنی شما عظیم است.

⁸ نبی از جانب خدا آمده است تا نگهبان قوم او باشد، امّا به هرجایی که می‌رود، برایش دامی نهاده شده است. این مردم حتّی در معبدِ بزرگ هم دشمنی خود را نشان می‌دهند.

⁹ آن‌ها مانند روزهایی که در جِبعَه بودند، بی‌نهایت خود را فاسد ساخته‌اند. خدا گناهانشان را به‌یاد خواهد آورد و آن‌ها را به جزای کارهایشان خواهند رسانید.

گناه اسرائیل و نتیجۀ آن

¹⁰ خداوند می‌گوید: «وقتی در ابتدا اسرائیل را یافتم، برای من مانند یافتن انگور در بیابان بود و دیدن نیاکانشان مانند نوبر انجیر، برایم لذّت‌بخش بود. امّا وقتی به شهر فغور رفتند، خود را وقف بُت بَعَل‌ کردند و به‌زودی مثل خدایانی که عاشق آن‌ها بودند، مکروه و ناپاک شدند.

¹¹ شکوه اسرائیل مانند پرنده‌ای خواهد پرید. زن‌های ایشان دیگر حامله نخواهند شد و جنینی در رحم شکل نخواهد گرفت و بچّه‌ای به دنیا نخواهد آمد.

¹² اگر هم فرزندانشان بزرگ شوند، من همه را از آن‌ها خواهم گرفت و یک نفر را هم زنده نخواهم گذاشت. وای به حال آن‌ها وقتی‌که من آن‌ها را ترک کنم!»

¹³ زمانی اِفرایِم مانند نخل خرما در جای باصفایی روییده بود، امّا اکنون باید فرزندان خود را به کشتارگاه ببرد.

¹⁴ خداوندا، برای این قوم از تو چه طلب کنم؟ به آن‌ها رَحِم‌هایی بده که نتوانند جنین را در خود بپرورانند و پستان‌هایی خشک که نتوانند شیر بدهند.

قضاوت خداوند بر بنی‌اسرائیل

¹⁵ خداوند می‌گوید: «تمام شرارت این قوم از جِلجال شروع شد و در همان‌جا بود که من از آن‌ها بیزار شدم. به‌خاطر همین شرارتشان، آن‌ها را از خانۀ خود بیرون خواهم کرد. دیگر آن‌ها را دوست نخواهم داشت، زیرا همۀ رهبران ایشان سرکش هستند.

¹⁶ بنی‌اسرائیل چون گیاهی است که ریشه‌اش خشکیده و میوه‌ای نمی‌دهد. ایشان فرزندی نخواهند داشت، امّا اگر فرزندی هم داشتند که برایشان عزیز باشد، او را خواهم کُشت.»

نبی در مورد اسرائیل سخن می‌گوید

¹⁷ خدای من آن‌ها را طرد خواهد کرد. آن‌ها در بین قوم‌های دیگر سرگردان و آواره خواهند شد، زیرا به خدا گوش فراندادند.