هوشع 2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ پس برادرانتان را عمّی، یعنی «قوم من» و خواهرانتان را روحامَه، یعنی «رحمت شده» خطاب کنید.

جومِر بی‌وفا - اسرائیل بی‌وفا

² مادرتان را متّهم کنید، زیرا او زن من نیست و من شوهر او نیستم. از او بخواهید که از زناکاری دست بردارد و روسپیگری نکند،

³ وگرنه او را مانند روزی که به دنیا آمد، برهنه کرده مانند بیابان و زمین خشک و بی‌آب از تشنگی هلاک خواهم ساخت.

⁴ بر فرزندانش هم رحم نخواهم کرد، زیرا آن‌ها فرزندان زنا هستند.

⁵ مادرشان زنا کرده با بی‌شرمی رفتار نموده است؛ او گفته است: «دنبال عاشقان خود خواهم رفت که به من نان و آب و روغن زیتون و شراب و لباس پشمی و ابریشمی می‌دهند.»

⁶ بنابراین من دیواری از خاروخس به دور او خواهم کشید تا نتواند راه خود را پیدا کند.

⁷ دنبال عاشقان خود خواهد دوید، ولی به آن‌ها نخواهد رسید. به جستجویشان خواهد رفت، امّا آن‌ها را پیدا نخواهد کرد. آنگاه خواهد گفت: «نزد شوهر اوّل خود برمی‌گردم، زیرا وقتی همراه او بودم، وضع بهتری داشتم.»

⁸ او نمی‌دانست من بودم که به او غلّه، شراب، روغن، نقره و طلایی را که برای بُت بَعَل‌ مصرف می‌کرد، می‌دادم.

⁹ پس گندم و شراب خود را در موسمش از او پس خواهم گرفت و پوشاک پشمی و ابریشمی را که برای پوشانیدن برهنگی‌اش به او می‌دادم، از او پس خواهم گرفت.

¹⁰ ننگ او را در نظر عاشقانش آشکار خواهم ساخت و هیچ‌کسی نخواهد توانست او را از دست من نجات بدهد.

¹¹ به تمام خوشی‌ها، عیدها، جشن‌های ماه نو و روزهای سَبَّت وی خاتمه خواهم داد.

¹² تاکستان‌ها و درختان انجیرش را که می‌گفت، 'این‌ها مُزد من هستند که عاشقانم به من داده‌اند،' خشک خواهم ساخت. آن‌ها را به جنگلی تبدیل خواهم کرد تا میوه‌هایش خوراک حیوانات وحشی گردد.

¹³ خداوند می‌گوید به‌خاطر این‌که در روزهای عید برای بُت بَعَل‌ بُخور خوش‌بو دود می‌کرد، خود را با انگشتر و زیور می‌آراست و دنبال عاشقان خود می‌رفت و مرا فراموش می‌کرد، او را مجازات خواهم کرد.

محبّت خداوند به قوم خود

¹⁴ پس من دوباره او را فریفته کرده به بیابان خواهم برد و با سخنان محبّت‌آمیز دل او را به دست خواهم آورد.

¹⁵ در آنجا تاکستان‌هایش را به او پس خواهم داد، «دشت عَخور» یعنی دشت زحمات را برایش به «دروازۀ امید» تبدیل خواهم کرد. در آنجا مانند روزهای جوانی‌اش، هنگامی‌که از سرزمین مصر بیرون آمد، سرود خواهد خواند.

¹⁶ در آن روز، مرا «شوهر من» خواهد خواند و دیگر مرا «بَعَل‌ِ من»، صدا نخواهد کرد.

¹⁷ او دیگر بَعَل‌ را فراموش خواهد کرد و حتّی نام او را هم به زبان نخواهد آورد.

¹⁸ در آن زمان، با حیوانات وحشی، مرغان هوا و خزندگان، پیمان خواهم بست تا این‌که به قوم من آسیب نرسانند. کمان و شمشیر را از بین خواهم برد و به جنگ‌ها پایان خواهم داد تا در آسایش و امنیّت زندگی کنید.

¹⁹ تو برای همیشه همسر من خواهی شد و من تو را با راستی و عدالت و رحمت و محبّت بی‌پایان به عقد خود درخواهم آورد.

²⁰ من به قول خود وفا خواهم کرد و تو را از آن خود خواهم ساخت. آنگاه تو مرا به‌عنوان خداوند خود خواهی شناخت.

^21-22 در آن روز، دعاهای قوم خود اسرائیل را اجابت خواهم کرد. باران را بر زمین خواهم بارانید و زمین غلّه و انگور و زیتون تولید خواهد کرد.

²³ قوم اسرائیل را برای خود در زمین خواهم کاشت. بر کسانی‌ که «رحمت‌نشده» بودند، رحمت خواهم کرد و به آن‌هایی که گفته بودم «قوم من نیستید» خواهم گفت «شما قوم من هستید،» و آن‌ها جواب خواهند داد: «تو خدای ما هستی.»