عبرانیان 10 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ شریعت موسی فقط سایه‌ای از چیزهای نیکوی آینده بود، نه تصویر کاملی از حقایق آسمانی. برای مثال قربانی‌هایی که هر سال طبق شریعت تقدیم می‌شد نتوانست عبادت‌کنندگان را به کمال برساند.

² اگر این عبادت‌کنندگان فقط یک‌بار از گناهان خود پاک می‌شدند، دیگر احساس گناهکار بودن نمی‌کردند و تمام این قربانی‌ها متوقّف می‌شد.

³ امّا درواقع این قربانی‌ها هر سال گناهانشان را به‌یادشان می‌آورد،

⁴ زیرا محال است که خون گاوها و بُزها گناهان را از میان بردارد.

⁵ به‌این‌جهت وقتی مسیح می‌خواست به جهان بیاید، فرمود: «تو خواهان قربانی و هدیه نبودی، امّا برای من بدنی فراهم کردی.

⁶ از قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه خشنود نبودی.

⁷ آنگاه گفتم ای خدا، من حاضرم و چنان‌که در کتاب‌ تورات آمده است، من آمده‌ام تا ارادۀ تو را به‌جا آورم.»

⁸ او اوّل می‌گوید: «خواهان قربانی، هدیه، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نبودی و از آن‌ها خشنود نمی‌شدی.» هرچند این قربانی‌ها بر‌ طبق شریعت تقدیم می‌شدند.

⁹ سپس می‌فرماید: «من آمده‌ام تا ارادۀ تو را به‌جا آورم.» به‌این‌ترتیب خدا قربانی‌های پیشین را باطل نموده و قربانی مسیح را به‌جای آن‌ها برقرار کرده است.

¹⁰ پس وقتی عیسای مسیح ارادۀ خدا را به‌جا آورد و بدن خود را یک‌بار و برای همیشه به‌عنوان قربانی تقدیم کرد، ما از گناهان خود پاک شدیم.

¹¹ هر کاهن هر روز در محل خدمت خود می‌ایستد و همان قربانی‌ها را مکرراً تقدیم می‌کند، قربانی‌هایی که هرگز نمی‌توانند گناهان را از میان بردارند.

¹² امّا مسیح برای همیشه یک قربانی به جهت گناهان تقدیم نمود و بعد از آن در دست راست خدا نشست.

¹³ و در آنجا منتظر است تا دشمنانش پای‌انداز او گردند.

¹⁴ پس او با یک قربانی، تقدیس‌شدگان را برای همیشه کامل ساخته است.

¹⁵ در اینجا ما گواهی روح‌القدس را نیز داریم. او قبل از همه می‌گوید:

¹⁶ «این است پیمانی که پس از آن زمان با آنان خواهم بست.» خداوند می‌فرماید: «احکام خویش را در دل‌های آنان می‌گذارم و آن‌ها را بر افکارشان خواهم نوشت.»

¹⁷ و بعد از آن می‌فرماید: «من گناهان و خطاهای آنان را دیگر هرگز به‌یاد نخواهم آورد.»

¹⁸ پس اکنون که این گناهان آمرزیده شده‌اند، دیگر نیازی به قربانی گناه نیست.

آمادگی برای رسیدن به حضور خدا

¹⁹ پس ای برادران، ما به‌وسیلهٔ خون عیسای مسیح اجازه یافته‌ایم که با شهامت

²⁰ از راه تازه و زنده‌ای که مسیح از میان پرده به روی ما باز کرده است، یعنی به‌وسیلهٔ بدن خود، به مقدّس‌ترین مکان وارد شویم.

²¹ از آنجا که ما کاهنی اعظم داریم که در رأس خانه است،

²² پس بیایید از صمیم قلب و از روی ایمان کامل دل‌های خود را از اندیشه‌های گناه‌آلود پاک ساخته بدن‌هایمان را با آب پاک بشوییم و به حضور خدا بیاییم.

²³ امیدی را که به آن معترفیم محکم نگاه داریم، زیرا او که به ما وعده داده است، امین است.

²⁴ بیایید با هم برای پیشی جستن در محبّت و کارهای نیکو یکدیگر را تشویق کنیم،

²⁵ و از جمع‌ شدن با یکدیگر در مجالس کلیسایی غفلت نکنیم چنان‌که بعضی‌ها به این کار عادت کرده‌اند، بلکه باید یکدیگر را بیشتر تشویق نماییم، مخصوصاً در این زمان که روز خداوند نزدیک می‌شود.

²⁶ زیرا اگر ما پس از شناخت کامل حقیقت، عمداً به گناه کردن ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی‌ای برای گناهان ما باقی نمی‌ماند!

²⁷ آنچه می‌ماند انتظار وحشتناک روز داوری و خشم مُهلک الهی است که دشمنان خدا را می‌سوزاند.

²⁸ اگر کسی از شریعت موسی سرباز می‌زد، بدون ترحّم به گواهی دو یا سه شاهد کُشته می‌شد.

²⁹ پس اگر کسی پسر خدا را خوار شمرده خونی را که پیمان بین خدا و انسان را اعتبار بخشیده و او را از گناهانش پاک ساخته است، حقیر شمارد و به روح پُرفیض خدا اهانت نماید، با چه کیفر شدیدتری روبه‌رو خواهد شد؟!

³⁰ زیرا ما می‌دانیم چه کسی گفت: «انتقام از آن من است؛ من جزا خواهم داد،» و «خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.»

³¹ چه هولناک است افتادن در دست‌های خدای زنده!

³² شما باید زمان گذشته را به‌یاد آورید، وقتی‌که تازه به نور الهی منوّر شدید و متحمّل رنج‌های عظیم گشتید و استوار ماندید.

³³ شما بارها در برابر چشم همه مورد اهانت و آزار قرار گرفتید و گاهی حاضر بودید به کسانی‌ که این‌چنین آزار می‌دیدند، بپیوندید.

³⁴ شما با زندانیان هم‌درد بودید و وقتی اموال شما را به‌زور می‌گرفتند، با خوشرویی می‌پذیرفتید چون می‌دانستید دارایی‌هایی دارید که به‌مراتب بهتر است و تا ابد باقی می‌ماند.

³⁵ بنابراین اعتماد خود را از دست ندهید، زیرا پاداش بزرگی به‌ همراه خواهد داشت.

³⁶ شما به صبر بیشتری احتیاج دارید تا ارادۀ خدا را انجام داده برکات موعود را به دست آورید.

³⁷ چنانچه نوشته شده است: «دیگر طولی نخواهد کشید و آنکه قرار است بیاید، خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد.»

³⁸ «شخص نیکو به ایمان زندگی خواهد کرد، امّا اگر کسی از من روی‌گردان شود، از او خشنود نخواهم بود.»

³⁹ ولی ما از کسانی نیستیم که روی‌گردان شده هلاک می‌شوند. ما ایمان داریم و این ایمان منجر به نجات جان‌های ما خواهد شد.