حَجَّی 2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

جلال و شکوه خانۀ خداوند

¹ در روز بیست و یکم ماه هفتم همان سال، خداوند به حجّای نبی فرمود:

² «از زِرُبابل، حاکم یهودا و یهوشع، کاهن اعظم بپرس:

³ آیا در بین شما کسی هست که جلال و عظمت معبدِ بزرگ را، همان‌طور که در سابق بود، به‌یاد آورد؟ آیا آنچه را که اکنون می‌سازید به نظر شما ناچیز نیست؟

⁴ اکنون ای زِرُبابل، دلیر باش و ای یِهوشَع پسر یَهوصاداق کاهن اعظم، دلیر باش و ای تمام قوم، دلیر باشید. به کارتان ادامه دهید، زیرا من همراه شما هستم.

⁵ وقتی از مصر خارج می‌شدید، به شما وعده دادم که روح من همیشه با شما خواهد بود؛ من هنوز با شما هستم، پس نترسید!

⁶ «به‌زودی بار دیگر آسمان‌ها، زمین، دریاها و خشکی را به لرزه درخواهم آورد.

⁷ تمام ملّت‌ها را سرنگون خواهم ساخت. دارایی و ثروتشان به اینجا آورده خواهد شد و این خانه را از شکوه و جلال پُر خواهم ساخت.

⁸ تمام طلا و نقرۀ دنیا از آن من است.

⁹ این خانه با شکوه‌تر از سابق خواهد شد و در اینجا به قوم خود صلح و سلامتی خواهم بخشید.» خداوند متعال این‌ را فرموده است.

مشورت حجّای به کاهنان

¹⁰ در روز بیست و چهارمِ ماه نهمِ از سال دوّمِ سلطنت داریوش، خداوند بار دیگر به حَجّای نبی فرمود:

¹¹ «از کاهنان بپرس که شریعت به این سؤال چه جواب می‌دهد:

¹² اگر کسی گوشت مقدّس را در ردای خود گذاشته ببرد، اگر دامنش با نان، آش، شراب، روغن و یا هر نوع خوراک دیگر تماس پیدا کند، آیا آن خوراک مقدّس می‌شود؟» وقتی حَجّای این سؤال را از کاهنان پرسید، آن‌ها جواب دادند: «نه.»

¹³ سپس حَجّای پرسید: «امّا اگر کسی با جسدی تماس پیدا کرده ناپاک شده باشد و بعد به یکی از این خوراک‌ها دست بزند، آیا آن خوراک ناپاک می‌شود؟» کاهنان جواب دادند: «بلی، ناپاک می‌شود.»

¹⁴ پس حَجّای گفت: «خداوند می‌فرماید که این مردم هم همین‌طور هستند؛ هر کاری که می‌کنند و هر هدیه‌ای که به این خانه می‌آورند، ناپاک است.»

وعدۀ برکت

¹⁵ خداوند می‌فرماید: «حالا خوب فکر کنید و ببینید پیش از آنکه به ساختن خانۀ من شروع کنید،

¹⁶ ‌شما در چه وضعی بودید؟ در آن‌وقت شما توقّع داشتید که دو خروار محصول بردارید، امّا تنها یک خروار به دست می‌آوردید و هرگاه می‌خواستید پنجاه لیتر شراب از خُمره بکشید، فقط بیست لیتر در آن می‌یافتید.

¹⁷ ‌من حاصل دست‌رنج شما را با باد سوزان، آفت و تگرگ تباه کردم، امّا شما بازهم توبه نکردید.

¹⁸ ‌ولی از امروز به بعد که روز بیست و چهارم ماه نهم و روزی است که بنیاد خانۀ من گذاشته شده است، خواهید دید که با شما چه خواهم کرد.

¹⁹ ‌هرچند که غلّه‌ای در انبارها باقی نمانده و هنوز تاک‌ها، درختان انجیر، انار و زیتون، میوه نیاورده‌اند، امّا از همین روز شما را برکت خواهم داد.»

وعدۀ خداوند به زِرُبابل

²⁰ در همان روز بیست و چهارم ماه، بار دیگر این پیام از جانب خداوند برای حَجّای آمد:

²¹ «به زِرُبابل، حاکم یهودا بگو که به‌زودی آسمان‌ها و زمین را به لرزه خواهم آورد.

²² تخت‌های پادشاهان را واژگون خواهم کرد. قدرت فرمانروایان را با ارّابه و سوارانشان از بین خواهم برد و اسبان و سواران آن‌ها یکدیگر را با شمشیرهای خود خواهند کُشت.

²³ در آن روز، ای زِرُبابل، پسر شِئَلتیئیل، بندۀ من، تو مانند نگین انگشتر من خواهی بود، زیرا که من تو را برگزیده‌ام.» این قول خداوند متعال است.