پیدایش 2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳1 به این ترتیب، آسمان‌ها و زمین و همهٔ اجزاء آن تکمیل گردید. 2 و خدا تا روز هفتم کار آفرینش را به پایان رسانیده بود، و در روز هفتم دست از کار کشید و استراحت کرد. 3 و خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس نمود، زیرا در آن روز از تمام کارهای آفرینش دست کشید و استراحت نمود. 4 این بود شرح آفرینش آسمان‌ها و زمین. وقتی یَهْوه خدا آسمان‌ها و زمین را ساخت، باغ عَدَن 5 هیچ گیاه یا علف سبزی بر روی زمین نبود، زیرا یَهْوه خدا هنوز باران بر زمین نبارانیده بود و کسی نبود که در زمین زراعت کند. 6 امّا مِه از زیر زمین بالا می‌آمد و زمین را سیراب می‌کرد. آفرینش آدم 7 پس از آن یَهْوه خدا از خاک زمین آدم را سرشت و در بینی او نَفَس حیات دمید و آدم یک موجود زنده شد. باغ عدن 8 یَهْوه خدا باغی در عدن که در طرف مشرق است احداث کرد و آدم را که سرشته بود در آنجا گذاشت. 9 یَهْوه خدا همه نوع درخت‌های زیبا و میوه‌دار در آن باغ رویانید و درخت حیات و همچنین درخت شناخت خوب و بد را در وسط باغ قرار داد. 10 رودخانه‌ای از عدن می‌گذشت و باغ را سیراب می‌کرد و از آنجا به چهار نهر تقسیم می‌شد. 11 نهر اوّل، فیشون است که سرزمین حَویلَه را دور می‌زند. 12 در این سرزمین طلای خالص و عطر گران‌قیمت و سنگ عقیق وجود دارد. 13 نهر دوّم، جیحون است که سرزمین کوش را دور می‌زند. 14 نهر سوّم دجله است که از شرق آشور می‌گذرد و نهر چهارم، فرات است. 15 سپس یَهْوه خدا آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن زراعت کند و از آن نگاه‌داری نماید. 16 یَهْوه، خدا به آدم گفت: «اجازه داری از میوۀ تمام درختان باغ آزادانه بخوری. 17 امّا هرگز از میوۀ درخت شناخت خوب و بد نخور، زیرا اگر از آن بخوری، به‌یقین در همان روز خواهی مُرد.» آفرینش زن 18 یَهْوه خدا گفت: «خوب نیست که آدم تنها زندگی کند. پس یاوری مناسب وی بسازم.» 19 پس یَهْوه خدا تمام حیوانات و پرندگان را از خاک زمین سرشت و نزد آدم آورد تا ببیند آدم چه نامی بر آن‌ها خواهد گذاشت، و هر نامی که آدم بر آن‌ها گذاشت، همان نام آن‌ها شد. 20 بنابراین آدم تمام چهارپایان و پرندگان و حیوانات صحرا را نام‌گذاری کرد، ولی همدم مناسبی برای آدم پیدا نشد تا او را کمک کند. 21 پس یَهْوه خدا، آدم را به خواب عمیقی فرو برد و وقتی او در خواب بود، یکی از دنده‌هایش را برداشت و جای آن را به هم پیوست. 22 سپس از آن دنده، زنی ساخت و او را نزد آدم آورد. 23 آدم گفت: «سرانجام، این است استخوانی از استخوان‌هایم، و گوشتی از گوشتم. نام او نساء خوانده خواهد شد، زیرا از انسان گرفته شد.» 24 به این سبب است که مرد پدر و مادر خود را ترک کرده به زن خود می‌پیوندد و آن دو یک تن خواهند شد. 25 آدم و زنش هر دو برهنه بودند و از آن شرم نداشتند. |
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
United Bible Societies