خروج 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

پنجمین بلا: مرگ حیوانات

¹ خداوند به موسی گفت: «نزد فرعون برو و بگو یَهْوه، خدای عبرانیان چنین می‌فرماید، 'قوم مرا آزاد کن تا برود و مرا پرستش کند.

² زیرا اگر آن‌ها را آزاد نکنی و از رفتن آن‌ها جلوگیری کنی،

³ دست خداوند بلای سختی بر حیوانات تو خواهد فرستاد که اسب‌ها، الاغ‌ها، شتران، گاوها، گوسفندان و بُزهای تو را مبتلا خواهد ساخت.

⁴ امّا خداوند میان حیوانات بنی‌اسرائیل و حیوانات مصریان فرق خواهد گذاشت به‌طوری‌که هیچ حیوانی که متعلّق به بنی‌اسرائیل است، نخواهد مرد.

⁵ و خداوند فردا را برای انجام این کار تعیین نموده است.'»

⁶ فردای آن روز خداوند به آنچه که فرموده بود، عمل کرد و تمام حیوانات مصریان مردند، امّا حتّی یکی از حیوانات بنی‌اسرائیل هم نمرد.

⁷ فرعون پس از پرس‌وجو متوجّه شد که حتّی یکی از حیوانات بنی‌اسرائیل هم نمرده است. ولی فرعون همچنان سخت‌دل ماند و قوم را آزاد نکرد.

ششمین بلا: دُمل‌ها

⁸ خداوند به موسی و هارون گفت: «مشت‌های خود را از خاکستر کوره پُر کنید و موسی آن‌ را در مقابل فرعون به هوا بپاشد.

⁹ خاکستر به غبار تبدیل شده بر سرتاسر سرزمین مصر پخش خواهد شد و همه‌جا دُمل‌های چرکین در مردم و حیوانات به‌وجود خواهد آمد.»

¹⁰ پس موسی و هارون مقداری از خاکستر کوره برداشتند و موسی آن‌ را در مقابل فرعون به هوا پاشید، و آن خاکسترها دُمل‌های چرکین در مردم و حیوانات به‌وجود آورد.

¹¹ حتّی جادوگران نیز نتوانستند در مقابل موسی بایستند، چون آنان هم مانند سایر مصریان بدنشان پُر از دُمل‌ شده بود.

¹² ولی خداوند همان‌طور که فرموده بود، دل فرعون را سخت کرد و او به سخنان موسی و هارون گوش نداد.

هفتمین بلا: تگرگ

¹³ خداوند به موسی گفت: «فردا صبح زود نزد فرعون برو و به او بگو یَهْوه، خدای عبرانیان چنین می‌فرماید، 'قوم مرا آزاد کن تا بروند و مرا پرستش کنند،

¹⁴ وگرنه این دفعه نه فقط درباریان و مردمانت، بلکه خود تو را هم به بلا مبتلا خواهم کرد تا بدانی که در سرتاسر جهان کسی مانند من نیست.

¹⁵ من می‌توانستم دستِ خود را دراز نموده چنان بلایایی به سر تو و مردمانت بیاورم که همگی هلاک شوید.

¹⁶ لیکن به‌ این خاطر تو را تا‌به‌حال زنده نگاه داشته‌ام تا قدرت خود را نشان دهم و نام من در سرتاسر جهان مشهور گردد.

¹⁷ امّا تو همچنان متکبّری و قوم مرا آزاد نمی‌کنی.

¹⁸ بنابراین فردا در همین‌وقت چنان تگرگی بر مصر خواهم فرستاد که هرگز در مصر سابقه نداشته باشد.

¹⁹ اکنون بفرست تا گلّه‌هایت و هر چیزی که در صحرا داری، بیاورند و در جای امن قرار دهند، زیرا تگرگ بر انسان و حیوان و هر چیزی که در صحرا باشد، خواهد بارید و همه را هلاک خواهد ساخت.'»

²⁰ بعضی از بزرگان دربار فرعون که از آنچه خداوند فرموده بود ترسیده بودند، غلامان و گلّه‌های خود را به‌جای سرپوشیده آوردند.

²¹ امّا کسانی‌ که به هشدار خداوند اعتنا نکردند، غلامان و گلّه‌های خود را در صحرا واگذاشتند.

²² پس خداوند به موسی گفت: «دست خود را به‌سوی آسمان بلند کن تا در سرتاسر سرزمین مصر، بر انسان‌ها و حیوانات و گیاهان صحرا تگرگ ببارد.»

²³ موسی عصای خود را به‌طرف آسمان بلند کرد و به امر خداوند در سرزمین مصر رعدوبرق شدیدی واقع شد و تگرگ شروع به باریدن کرد.

²⁴ تگرگ شدیدی می‌بارید و دائماً صاعقه به زمین می‌زد. تگرگ آن‌قدر شدید بود که مصریان مانند آن‌ را در تاریخ خود به‌یاد نداشتند.

²⁵ تگرگ در سراسر سرزمین مصر هرچه را که در صحرا بود، از آدم و حیوان گرفته تا گیاهان صحرایی، همه را از بین بُرد و درختان را هم شکست.

²⁶ سرزمین جوشن، جایی که بنی‌اسرائیل در آن زندگی می‌کردند، تنها جایی بود که در آن تگرگ نبارید.

²⁷ فرعون، موسی و هارون را به حضور طلبید و به ایشان گفت: «این دفعه گناه کرده‌ام، زیرا یَهْوه عادل است و من و ملّت من گناهکاریم.

²⁸ نزد خداوند دعا کنید که رعدوبرق و تگرگ متوقّف شود! من شما را آزاد خواهم کرد. لازم نیست بیشتر از این در اینجا بمانید.»

²⁹ موسی در جواب فرعون گفت: «همین‌که از شهر بیرون برویم، دست‌های خود را بلند کرده دعا خواهم کرد که رعدوبرق و تگرگ متوقّف شود تا تو بدانی که زمین از آنِ خداوند است.

³⁰ ولی می‌دانم که تو و درباریانت هنوز از یَهْوه، خدا نمی‌ترسید.»

³¹ محصول کتان و جو آسیب دیده بود چون جو، خوشه کرده بود و کتان دانه آورده بود.

³² امّا محصول گندم به‌خاطر این‌که دیررس است آسیب ندید.

³³ موسی از نزد فرعون بیرون رفت و از شهر خارج شد. سپس دست‌های خود را به‌سوی خداوند بلند کرد و رعدوبرق و تگرگ متوقّف شد و باران دیگر نبارید.

³⁴ امّا چون فرعون دید که باران و تگرگ و رعد قطع شده است، بار دیگر گناه کرد و او و درباریانش دل خود را سخت کردند.

³⁵ پس همان‌طور که خداوند توسط موسی فرموده بود، فرعون دل خود را سخت نمود و بنی‌اسرائیل را آزاد نکرد.