خروج 8 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دوّمین بلا: قورباغه‌ها

¹ خداوند به موسی گفت: «نزد فرعون برو و به او بگو که خداوند چنین می‌فرماید، 'قوم مرا آزاد کن تا بروند و مرا پرستش کنند.

² اگر آن‌ها را آزاد نکنی، من تمام سرزمین تو را پُر از قورباغه خواهم کرد.

³ قورباغه‌ها آن‌قدر در رود نیل زیاد خواهند شد که به کاخ تو، به خوابگاه تو و رختخواب تو خواهند آمد. همچنین به خانۀ درباریان و سایر مردم و حتّی به تنورها و تغارهای خمیر خواهند رفت.

⁴ قورباغه‌ها از سر و روی تو، تمام مردم و درباریانت بالا و پایین خواهند رفت.'»

⁵ آنگاه خداوند به موسی گفت: «به هارون بگو دست و عصای خود را به‌سوی رودها و نهرها و استخرها بلند کند تا قورباغه‌ها بیرون بیایند و تمام سرزمین مصر را پُر کنند.»

⁶ هارون عصای خود را به‌طرف آب‌های مصر بلند کرد، و قورباغه‌ها بیرون آمدند و تمام سرزمین مصر را پوشاندند.

⁷ جادوگران مصر هم با جادو همین کار را کردند و زمین مصر را پُر از قورباغه کردند.

⁸ فرعون، موسی و هارون را به حضور طلبید و به آن‌ها گفت: «نزد یَهْوه دعا کنید تا این قورباغه‌ها را از من و از مردم سرزمین من دور کند و من قوم شما را آزاد خواهم کرد تا برای یَهْوه قربانی تقدیم کنند.»

⁹ موسی گفت: «تو زمان آزادی را به میل خودت معیّن کن تا من برای تو و درباریان تو و همۀ مردمانت دعا کنم که قورباغه‌ها از شما و از خانه‌هایتان دور شوند و فقط در رود نیل بمانند.»

¹⁰ فرعون گفت: «فردا برایم دعا کن.» موسی گفت: «همان طوری که خواستی خواهم کرد. آنگاه خواهی دانست که خدای دیگری مثل یَهْوه، خدای ما نیست.

¹¹ تو و درباریانت و همۀ مردمانت از شرّ قورباغه‌ها خلاص خواهید شد و قورباغه‌ها فقط در رود نیل خواهند ماند.»

¹² آنگاه موسی و هارون از نزد فرعون بیرون رفتند و موسی دربارهٔ قورباغه‌هایی که بر فرعون فرستاده شده بودند، نزد خداوند دعا کرد.

¹³ خداوند طبق درخواست موسی عمل کرد، و تمام قورباغه‌هایی که در خانه‌ها و حیاط‌ها و مزرعه‌ها بودند مردند.

¹⁴ مصریان قورباغه‌ها را توده‌توده روی هم انباشتند و تمام سرزمین متعفّن شده بود.

¹⁵ امّا وقتی فرعون دید که قورباغه‌ها مرده‌اند، همان‌طور که خداوند فرموده بود، دلِ خود را سخت کرد و به سخنانِ موسی و هارون گوش نداد.

سوّمین بلا: پشه‌ها

¹⁶ خداوند به موسی گفت: «به هارون بگو عصای خود را به خاک زمین بزند، و خاک تمام سرزمین مصر به پشه‌ تبدیل خواهد شد.»

¹⁷ پس هارون عصای خود را به خاک زمین زد و پشه‌ها تمام مردم، حیوانات و سراسر سرزمین مصر را پوشانیدند.

¹⁸ جادوگران مصری نیز کوشش کردند با جادو، پشه به‌وجود بیاورند، امّا نتوانستند؛ همه‌جا از پشه پُر شده بود.

¹⁹ جادوگران به فرعون گفتند که این کار از قدرت خدا است. امّا دل فرعون سخت شد و همان‌طور که خداوند فرموده بود، به سخنان موسی و هارون گوش نداد.

چهارمین بلا: مگس‌ها

²⁰ خداوند به موسی گفت: «فردا صبح زود بلند شو و وقتی‌که فرعون به کنار رودخانه می‌آید، به دیدن او برو و به او بگو که خداوند می‌فرماید، 'قوم مرا رها کن تا مرا پرستش کنند،

²¹ وگرنه مگس‌های بی‌شماری بر تو، درباریان و تمام مردمانت خواهم فرستاد و خانۀ مصریان و سرزمین آن‌ها پُر از مگس خواهد شد.

²² ولی سرزمین جوشن را که قوم من در آن زندگی می‌کنند، کنار خواهم گذاشت تا مگسی‌ در آنجا دیده نشود تا بدانی که من در این سرزمین خداوند هستم

²³ و میان قوم خود و قوم تو فرق می‌گذارم. فردا تو این نشانه را خواهی دید.'»

²⁴ خداوند همان‌طور که گفته بود، گروه بی‌شماری از مگس‌ها را به کاخ فرعون و خانۀ درباریان و به سرتاسر سرزمین مصر فرستاد، و مگس‌ها تمام سرزمین را ویران می‌کردند.

²⁵ پس فرعون، موسی و هارون را احضار کرد و گفت: «بروید و در همین سرزمین برای خدای خود قربانی تقدیم کنید.»

²⁶ موسی گفت: «چنین کاری درست نیست، زیرا قربانی کردن حیواناتی که ما به یَهْوه، خدای خود تقدیم می‌کنیم، در نظر مصریان کَریه است و اگر آنچه را که آن‌ها از آن کراهت دارند، ما همان را در مقابل آن‌ها انجام دهیم، آیا آن‌ها ما را سنگسار نخواهند کرد؟

²⁷ ما باید به مدّت سه روز در بیابان سفر کنیم تا همان‌طور که یَهْوه، خدای ما به ما دستور داده است، برای او قربانی بگزرانیم.»

²⁸ فرعون گفت: «به شما اجازه می‌دهم که به بیابان بروید و برای خدای خود قربانی کنید، به شرطی که زیاد دور نشوید و برای من هم دعا کنید.»

²⁹ موسی گفت: «هم‌اکنون که بیرون می‌روم، نزد خداوند دعا می‌کنم که فردا مگس‌ها را از شما، از درباریان و از تمام مردمانت دور نماید. ولی تو نباید دوباره ما را فریب دهی و مانع رفتن و انجام مراسم قربانی ما شوی.»

³⁰ موسی از نزد فرعون بیرون رفت و نزد خداوند دعا کرد.

³¹ خداوند همان طوری که موسی خواسته بود، مگس‌ها را از فرعون و از درباریان و تمام مردمان مصر دور کرد به‌طوری‌که یک مگس هم باقی نماند.

³² امّا فرعون بازهم سخت‌دل شد و قوم را آزاد نکرد.