خروج 34 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دو لوحِ سنگی جدید

¹ خداوند به موسی گفت: «دو لوحِ سنگی مانند لوح‌های قبلی که شکستی آماده کن، و من همان احکام را بر آن‌ها خواهم نوشت.

² فردا صبح آماده باش و به کوه سینا برو و بر قلّۀ کوه در حضور من حاضر شو.

³ هیچ‌کس نباید با تو بیاید و کسی هم در اطراف کوه دیده نشود. اجازه نده حتّی گلّه یا رمه‌ای در نزدیکی کوه بچرد.»

⁴ پس موسی همان‌طور که خداوند فرموده بود، دو لوح سنگی مانند لوح‌های اوّل آماده کرد و سحرگاه برخاست و لوح‌ها را در دست گرفته به بالای کوه سینا رفت.

⁵ آنگاه خداوند در یک ستون ابر پایین آمد و در برابر او ایستاد و نام مقدّس خود، یعنی یَهْوه، را به او اعلام کرد.

⁶ خداوند از برابر او گذشت و ندا داد: «من یَهْوه، خدای بخشنده و مهربان و دیرخشم و سرشار از محبّتِ پایدار و وفاداری هستم.

⁷ بر هزاران نسل محبّتِ پایدار خود را نگه می‌دارم و بخشایندۀ خطا و گناه هستم؛ امّا گناه را بی‌سزا نمی‌گذارم، بلکه انتقام خطاهای پدران را از فرزندان و فرزندانِ فرزندانِ ایشان تا نسل سوّم و چهارم می‌گیرم.»

^8-9 موسی بی‌درنگ سر به سجده نهاده گفت: «خداوندا، اگر به‌راستی مورد لطف تو قرار گرفته‌ام، تمنّا می‌کنم که تو نیز همراه ما بیایی. با این‌که این قوم مردمی گردنکش هستند، ولی باز التماس می‌کنم که گناه و خطای ما را ببخشی و ما را قوم خاص خود بسازی.»

تجدید پیمان

¹⁰ آنگاه خداوند گفت: «من اکنون با شما پیمان می‌بندم و در مقابل چشمان تمام قوم چنان معجزاتی نشان خواهم داد که در هیچ جای دنیا و در بین هیچ ملّتی دیده نشده باشد. تمام بنی‌اسرائیل قدرت خداوند را خواهند دید، زیرا من کاری مَهیب در میان شما انجام خواهم داد.

¹¹ احکامی‌ را که من امروز به شما می‌دهم اطاعت کنید. من تمام اَموریان، کنعانیان، حِتّیان، فِرزّیان‌، حِویان و یِبوسیان را از سر راه شما برخواهم داشت.

¹² امّا مراقب باشید که با ساکنان سرزمینی که به آنجا می‌روید پیمان نبندید، مبادا برای شما دامی شوند،

¹³ بلکه باید قربانگاه‌های آن‌ها را ویران کنید، ستون‌های ایشان را بشکنید و بُت‌های الهۀ اَشیرَه را از بین ببرید.

¹⁴ «خدایان دیگر را پرستش نکنید، زیرا من، یَهْوه که نامم غیور است خدای غیور هستم.

¹⁵ هیچ‌گاه نباید با مردم آن سرزمین پیمان ببندید، زیرا وقتی در مقابل خدایان خود زنا کرده برای آن‌ها قربانی می‌کنند، شما را دعوت خواهند کرد که به آن‌ها بپیوندید و از قربانی آن‌ها بخورید.

¹⁶ و چون دختران ایشان را برای پسران خود بگیرید، وقتی آن دختران بُت‌های خود را پرستش کنند، پسران شما را نیز به بُت‌پرستی وادار خواهند نمود.

¹⁷ «برای خود بُت‌های فلزی برای پرستش نسازید.

¹⁸ «عید نان فطیر را برگزار کنید. هفت روز نان فطیر بخورید. این مراسم را در زمان معیّن، یعنی در ماه اَبیب، طبق دستوری که به شما داده‌ام برگزار نمایید، زیرا در همین ماه بود که شما از مصر خارج شدید.

¹⁹ «هر پسر نخست‌زاده و هر نخست‌زادۀ نر از حیوانات گلّۀ شما، چه گاو، چه گوسفند، به من تعلّق دارد.

²⁰ به‌عوض نخست‌زادۀ الاغ، یک برّه بدهید و اگر نمی‌خواهید برّه بدهید، گردن نخست‌زادۀ نر الاغ را بشکنید. برای هر پسر نخست‌زاده باید فدیه بدهید. هیچ‌کس دست‌خالی به حضور من نیاید.

²¹ «شش روز کار کنید و در روز هفتم استراحت نمایید. حتّی در موسم شخم و درو هم در روز هفتم استراحت کنید.

²² «عید هفته‌ها را که همان عید برداشت محصول گندم است، جشن بگیرید. همچنین عید خیمه‌ها را که آغاز پاییز است هرساله برگزار کنید.

²³ «سه مرتبه در سال، همۀ مردان و پسران شما به حضور یَهْوه، خدای اسرائیل حاضر شوند.

²⁴ من اقوامی را که سر راه شما خواهند بود، دور کرده قلمرو شما را وسیع خواهم نمود، و هنگامی‌که این سه مرتبه در سال به حضور من می‌آیید هیچ قومی به سرزمین شما تعرض نخواهد کرد.

²⁵ «نان خمیرمایه‌دار را همراه خون حیوانی که برای من قربانی شده، با هم تقدیم نکنید. گوشت قربانی عید فِصَح را تا صبح نگه ندارید.

²⁶ «هر سال بهترین نوبر محصولات خود را به خانۀ یَهْوه، خدای خود بیاورید. بُزغاله را در شیر مادرش نپزید.»

²⁷ خداوند به موسی گفت: «احکامی‌ را که به تو دادم بنویس، زیرا بر اساس این احکام است که با تو و قوم اسرائیل پیمان بسته‌ام.»

²⁸ موسی چهل شبانه‌روز با خداوند در بالای کوه ماند، و در تمام این مدّت نه چیزی خورد و نه چیزی نوشید. او بر روی لوح‌های سنگی کلمات پیمان، یعنی ده فرمان، را نوشت.

چهرهٔ درخشان موسی

²⁹ وقتی موسی با دو لوحۀ سنگی از کوه پایین آمد، متوجّه نشد که چهره‌اش در اثر صحبت کردن با خدا می‌درخشید.

³⁰ و چون هارون و بنی‌اسرائیل چهرۀ درخشان موسی را دیدند، ترسیدند که به او نزدیک شوند.

³¹ امّا موسی آن‌ها را نزد خود خواند. پس هارون و رهبران قوم نزد او رفتند و موسی با آنان گفت‌وگو کرد.

³² بعد از آنکه همۀ بنی‌اسرائیل در حضور او جمع شدند، آنچه را که خداوند بر کوه سینا به او دستور داده بود، به اطّلاع آن‌ها رسانید.

³³ چون موسی سخنان خود را به پایان رساند، صورت خود را با نقاب پوشاند.

³⁴ هر وقت موسی به خیمۀ مقدّس خداوند می‌رفت تا با خداوند گفت‌وگو کند، نقاب را از روی خود برمی‌داشت. وقتی‌که خارج می‌شد، همۀ احکامی ‌را که از خداوند گرفته بود، برای بنی‌اسرائیل بیان می‌کرد،

³⁵ و مردم بنی‌اسرائیل چهرۀ تابان او را می‌دیدند. بنابراین موسی تا زمانی‌‌که دوباره برای گفتگو با خداوند می‌رفت، نقاب بر چهره داشت.