خروج 12 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳عید فِصَح 1 خداوند در مصر به موسی و هارون گفت: 2 «این ماه برای شما ماه اوّل سال باشد. 3 به تمام جماعت اسرائیل بگو: هر خانواده در روز دهم این ماه، باید برّه یا بُزغاله‌ای برای خود بگیرد. 4 اگر یک برّه برای تعداد یک خانواده زیاد است، برّه را با همسایۀ مجاور خود تقسیم کنند و هر خانواده مقدار لازم را برای افراد خانواده‌اش بردارد. 5 برّه یا بُزی که انتخاب می‌کنید، باید یک‌ساله، نر و بی‌عیب باشد. 6 آن را تا روز چهاردهم همین ماه نگاه دارید. آنگاه تمام جماعت بنی‌اسرائیل برّه‌های خود را در عصر آن روز ذبح کنند. 7 سپس مقداری از خون آن را بردارید و بر دو طرف چهارچوب و بر سر درِ خانه‌ای که حیوان در آن خورده می‌شود، بمالید. 8 در همان شب، آن را کباب کرده با سبزیجات تلخ و نان بدون خمیرمایه بخورید. 9 این گوشت را خام و یا آب‌پز نخورید، بلکه تمام آن را همراه با کلّه و پاچه و روده‌های آن را روی آتش کباب کنید. 10 هیچ‌چیزی از آن را تا صبح نگاه ندارید و اگر چیزی از آن باقی ماند، آن را با آتش بسوزانید. 11 موقع خوردن آن، کمربند خود را ببندید، کفش خود را به پا کنید، عصای خود را به دست بگیرید و آن را باعجله بخورید. این عید فِصَح خداوند است. 12 «در آن شب من از سرزمین مصر عبور خواهم کرد و تمام نخست‌زادگان مصری، چه انسان و چه حیوان، همه را خواهم کشت. من، خداوند هستم و بر تمام خدایان مصر داوری خواهم کرد. 13 خونی که بر خانۀ خود مالیده‌اید، نشانه‌ای است که شما در آنجا زندگی می‌کنید، و چون آن نشانه را ببینم، از آن عبور خواهم کرد و وقتی‌که مصریان را هلاک می‌کنم، به شما هیچ آسیبی نخواهد رسید. 14 آن روز برای شما یک روز یادبود خواهد بود؛ شما آن را به‌عنوان عید برای خداوند همیشه جشن بگیرید. این عید در بین شما یک رسم همیشگی باشد و نسل بعد از نسل آن را جشن بگیرید.» عید نان فطیر 15 خداوند گفت: «مدّت هفت روز نان بدون خمیرمایه بخورید. در همان روز اوّل، تمام خمیرمایه را از خانۀ خود دور بریزید. اگر کسی در این هفت روز نان خمیرمایه‌دار بخورد، باید از قوم من منقطع شود. 16 در روز اوّل و همچنین در روز هفتم این جشن، باید برای عبادت گردهم آیید. در این دو روز نباید هیچ کاری انجام دهید. فقط می‌توانید غذایی را که باید خورده شود آماده کنید. 17 شما باید عید نان فطیر را نگاه دارید، زیرا در چنین روزی بود که طایفه‌های شما را از مصر بیرون آوردم. بنابراین شما باید نسل بعد از نسل این عید را جشن بگیرید. 18 شما باید از غروب روز چهاردهم ماه اوّل تا غروب روز بیست و یکم، نان بدون خمیرمایه بخورید. 19 برای هفت روز نباید خمیرمایه در خانه‌های شما پیدا شود و اگر کسی در این مدّت چیزی با خمیرمایه بخورد، چه غریب و چه اهل آنجا، باید از جماعت اسرائیل منقطع شود. 20 هیچ‌چیزی که خمیرمایه داشته باشد نخورید؛ بلکه فقط نان فطیر بخورید.» اوّلین عید فِصَح 21 موسی تمام رهبران قوم اسرائیل را صدا کرد و به آن‌ها گفت: «هرکدام از شما برّه یا بُزغاله‌ای مناسب خانوادۀ خود انتخاب کنید و آن را برای عید فِصَح ذبح کنید. 22 یک شاخه از بوتهٔ زوفا بردارید و آن را در خون حیوان که در تشت ریخته شده فرو کنید. سپس آن را به سر در و دو طرف چهارچوب خانه‌های خود بمالید و هیچ‌یک از شما تا صبح از خانه بیرون نرود، 23 زیرا هنگامی‌که خداوند از مصر عبور می‌کند تا مصریان را بکُشد، خونی را که بر سردر و دو طرف چهارچوب خانه‌ٔ شما است، خواهد دید و از آن رد شده اجازه نخواهد داد که فرشتۀ مرگ به خانه‌های شما داخل شود و شما را هلاک کند. 24 شما و فرزندان شما باید این احکام را برای همیشه نگه دارید. 25 وقتی به سرزمینی که خداوند به شما وعده داده است وارد شدید، باید این مراسم را به‌جا آورید. 26 وقتی فرزندان شما بپرسند، 'معنی این مراسم چیست؟' 27 پاسخ بدهید، این مراسم قربانی فِصَح برای خداوند است، زیرا او در مصر از خانه‌های بنی‌اسرائیل رد شد و مصریان را هلاک کرد، ولی از سر ما گذشت.» پس بنی‌اسرائیل زانو زدند و خداوند را پرستش کردند. 28 سپس رفتند و آنچه را که خداوند توسط موسی و هارون دستور داده بود، انجام دادند. مرگ نخست‌زادگان 29 در نیمه‌های شب خداوند تمام نخست‌زادگان مصری، از نخست‌زادهٔ فرعون که جانشین او است، گرفته تا نخست‌زادۀ اسیری که در زندان بود و همچنین نخست‌زادۀ حیوانات، همه را کشت. 30 در آن شب فرعون و درباریان و همۀ مصریان بیدار شدند و شیون عظیمی در مصر برپا شد، زیرا خانه‌ای نبود که در آن کسی نمرده باشد. 31 در همان شب فرعون، موسی و هارون را فراخواند و به آن‌ها گفت: «برخیزید و از سرزمین من بیرون بروید. شما و تمامی قوم اسرائیل از کشور من خارج شوید و همان‌طور که می‌خواستید خداوند را پرستش کنید. 32 گلّه‌ها و رمه‌های خود را بردارید و بروید. برای من نیز برکت بطلبید.» خروج از مصر 33 مصریان اصرار می‌کردند که بنی‌اسرائیل هرچه زودتر سرزمین آن‌ها را ترک کنند، چون می‌گفتند: «اگر شما از اینجا نروید همۀ ما خواهیم مرد.» 34 پس بنی‌اسرائیل خمیرهای بدون خمیرمایهٔ خود را برداشتند و آن‌ها را در بالاپوش خود پیچیدند و بردوش خود حمل کردند. 35 بنی‌اسرائیل همان‌طور که موسی به ایشان گفته بود، از مصریان زینت آلات طلا و نقره و لباس خواستند. 36 خداوند نظرِ لطفِ مصریان را نسبت به بنی‌اسرائیل برانگیخته بود به‌طوری‌که هرچه می‌خواستند به آن‌ها می‌دادند. به‌این‌ترتیب، بنی‌اسرائیل اموال مصریان را به تاراج بردند. 37 بنی‌اسرائیل که تعداد آن‌ها علاوه بر زن‌ها و بچّه‌ها در حدود شش‌صد هزار مرد بود، پیاده از رعمسیس به سُکّوت کوچ کردند. 38 عدّۀ زیادی از قوم‌های دیگر نیز همراه با گلّه‌ها و رمه‌ها و حیواناتِ دیگر با آن‌ها رفتند. 39 آن‌ها از خمیر بدون خمیرمایه که از مصر با خود آورده بودند، نان فطیر پختند، زیرا که باعجله از مصر بیرون رانده شده بودند و فرصتی برای تهیّهٔ توشهٔ راه نداشتند. 40 بنی‌اسرائیل مدّت چهارصد و سی سال در مصر زندگی کرده بودند. 41 درست در آخرین روز چهارصد و سی سال، تمام طایفه‌های قوم خداوند از مصر بیرون رفتند. 42 در آن شب بود که خداوند از آن‌ها پاسداری کرده ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورد و این همان شبی است که بنی‌اسرائیل باید نسل بعد از نسل در آینده به یاد خداوند باشند. احکام عید فِصَح 43 خداوند به موسی و هارون گفت: «احکام عید فِصَح عبارت‌اند از: هیچ بیگانه‌ای نباید از غذای فِصَح بخورد، 44 امّا هر غلامی که شما خریده و ختنه کرده‌اید، می‌تواند از آن بخورد. 45 خارجیان یا کارگر روزمزد از آن نخورد. 46 تمام آن غذا باید در همان خانه خورده شود؛ چیزی از آن نباید بیرون برده شود و هیچ‌یک از استخوان‌های آن شکسته نشود. 47 تمام جماعت اسرائیل این عید را نگاه دارند. 48 کسی که ختنه نشده از آن نخورد، امّا اگر یک خارجی در بین شما باشد و بخواهد عید را برای خداوند نگه دارد، اوّل باید تمام مردان اهل خانه‌اش ختنه شوند و بعد، مانند اهالی آنجا، آن عید فِصَح را نگاه دارد. بعد از آن او مانند اهالی آنجا خواهد بود. 49 این احکام برای کسی که اسرائیلی است و یا شخص خارجی‌ای که در میان شما ساکن شده است، یکی است.» 50 تمام بنی‌اسرائیل اطاعت کردند و آنچه را که خداوند به موسی و هارون فرموده بود، انجام دادند. 51 در آن روز خداوند تمام طایفه‌های بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد. |
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
United Bible Societies